چارسو پرس: چه کسی یک فیلم درام خوب را دوست ندارد؟ درامهایی مملو از تعلیق، گاهی اوقات کمدی و عاشقانه، اکشن، و حتی کمی ماجراجویی. درامها اغلب روایتی عالی و پیچیده با عمق زیاد دارند. آنها میتوانند شما را به فکر، خنده و گریه وادار کنند، اما در نهایت از ابتدا تا انتها کاملا درگیر و سرگرم نگه میدارند. از فیلم موفق «تار» گرفته تا حضور غافلگیر کنندهی آدام سندلر در «زرنگبازی» محصولی از نتفلیکس، ۲۰۲۲ سال خوبی برای ژانر درام بوده است.
۱۰. بعد از یانگ (After Yang)
- کارگردان: کوگونادا
- بازیگران: کالین فارل، جودی ترنر اسمیت، جاستین اچ مین
- امتیاز متاکریتیک: ۷۸ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۶ از ۱۰
«بعد از یانگ» در آیندهای اتفاق میافتد که در آن اندرویدهای هوشمند با ظاهری واقعی در کنار مردم زندگی میکنند. اما شاید بد نباشد که همین ابتدا روشن کنیم بینندگانی که داستانهای علمی-تخیلی را منحصرا ترکیبی از اکشن و ماجراجویی میدانند ممکن است از این مطالعهی شخصیتی به کارگردانی کوگونادا شگفتزده شوند.
کالین فارل در نقش پدیری به نام جیک بازی میکند که اندروید خانوادهاش با نام یانگ (با بازی جاستین اچ. مین) ناگهان از کار میافتد. حالا دیگر به جیک بستگی دارد که بفهمد آیا یانگ، که مانند یک برادر بزرگتر برای دختر کوچکشان بوده، قابل تعمیر است یا خیر. در همین حین، جیک در مورد زندگی پنهانی یانگ باخبر میشود و نقشی که او در خانوادهی آنها بازی کرده و حفرهای که در غیاب او باقی مانده است را بررسی میکند.
علاوه بر سوالات وجودی که معمولا در هر داستانی با موضوع هوش مصنوعی پیش میآید، «بعد از یانگ» مفاهیم دیگری چون هویت، میراث و سنت را بررسی میکند. خانواده چیست؟ فرهنگ چیست؟ چرا کسی را دوست داریم و چرا از کسی میترسیم؟ هیچ پاسخ واضحی در این فیلم ارائه نشده است، و تنها یک کاوش در میان شخصیتهایی است که احساسات عمیق و غیرمنتظرهای را نسبت به موجودی تجربه میکنند که ممکن است تا زمان از دست دادنش برای او هویتی تعریف نکرده باشند.
۹. آتنا (Athena)
- کارگردان: رومن گاوراش
- بازیگران: دالی بن صلاح، سامی سلیمان، آنتونی بژون
- امتیاز متاکریتیک: ۷۲ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۸ از ۱۰
«آتنا» آخرین ساختهی رومن گاوراش، کارگردان فرانسوی، یک اکشن-تراژدی است که در قالب یک درام کلاسیک یونانی ساخته شده. فیلم که با برداشتهای بلند طراحی شده است، خیرهکننده آغاز میشود و نشان میدهد که معترضان علیه دولت به ایستگاه پلیس یورش میبرند تا تجهیزاتشان را بگیرند. در نهایت آنها به آپارتمان خود فرار میکنند که به یک سنگر انقلابی تبدیل شده است.
با این حال، هنگامی که آشفتگی اولیه فروکش میکند، «آتنا» به داستانی احساسبرانگیز دربارهی خانوادهای دردمند تبدیل میشود که پس از افشای ویدیویی از قتل یک پسر نوجوان توسط پلیس، دچار شوک میشود. این فاجعه سه برادر قربانی را درگیر مبارزهای مرگبار میکند. یکی به عنوان رهبر مقاومت به دنبال عدالت است، دیگری به عنوان یک افسر پلیس به دنبال نظم است و سومی به عنوان یک گانگستر تنها به دنبال نجات جان خوش است.
علاوه بر کارگردانی بینظیر گاوراش، «آتنا» با بازیهای جذابی از بازیگران اصلی دالی بن صالح و سامی سلیمان دیدنیتر میشود که بازیهایشان احساسات پیچیدهی بسیاری را منتقل میکند، حتی زمانی که حداقل دیالوگ را به زبان میآورند. عمق شخصیتها به قدری واضح است که چیز زیادی برای گفتن باقی نمیگذارد. هر کدام از آنها از همان لحظهی شروع فیلم میدانند که محکوم به فنا هستند.
«آتنا» قبل از شروع به پخش در نتفلیکس یک نمایش کوتاه در ایالات متحده داشت، اما چندان به سطح شایستهی توجه منتقدان نرسید. طلای اسکار احتمالا از گاوراش و بازیگرانش فرار خواهد کرد، اما با این وجود این فیلم یکی از جذابترین درامهای سال ۲۰۲۲ است.
۸. بنشیهای اینشیرین (The Banshees of Inisherin)
- کارگردان: مارتین مکدونا
- بازیگران: کالین فارل، برندن گلیسون، کری کندن
- امتیاز متاکریتیک: ۸۷ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۲ از ۱۰
مرز بین کمدی و درام کجاست؟ چه زمانی یک داستان از فرط غمانگیز بودن خندهدار میشود یا برعکس؟ «بنشیهای اینشیرین» اولین فیلمی نیست که نویسنده و کارگردان مارتین مکدونا، اعماق تاریک کمدی را برای یافتن درام درونش بررسی میکند. مکدونا پیش از این «در بروژ» (In Bruges) و «هفت روانی» (Seven Psychopaths) را با همین فرض ساخته بود.
«بنشیها» ممکن است عجیبترین نمونهی آثار مکدونا از دنیای تاریک کمدی باشد؛ یک نوازندهی به شدت افسرده در جزیرهای دورافتاده در ایرلند به دوست همیشگی و البته گیجاش میگوید که دیگر نمیخواهد با او صحبت کند، و هر بار که به این خواسته احترام گذاشته نمیشود، او سعی میکند یکی از انگشتان خودش را قطع کند.
مکدونا در این فیلم با اجراهای خندهدار اما ملموس کالین فارل و برندن گلیسون، تنهایی، همراهی و رابطهی مخرب بین اضطراب و افسردگی را بررسی میکند. دیالوگهای شیطنتآمیز بسیاری بین شخصیتها رد و بدل میشود، اما تمام اینها در تضاد با فضای یک تریلر روانشناختی است. در واقع، هیچ یک از این خصیصهها به اندازهی اندکی هم خندهدار نیستند. ساکنان جزیره (تخیلی) اینیشرین چیزی جز یکدیگر ندارند. چه اتفاقی میافتد وقتی آنها دیگر حتی همین را هم نداشته باشند؟ برای از دست ندادن آن چه تلاشی صورت میگیرد؟
این فیلم در جزایر زیبای آران فیلمبرداری شد. «بنشیهای اینشیرین» در کنار درام غمانگیزش، تبدیل به نوعی سفرنامهی عجیب میشود. اینشیرین مکان زیبایی است، اما شما مطلقا، دوست ندارید آنجا زندگی کنید.
۷. به آرامی چاچا برقص (Cha Cha Real Smooth)
- کارگردان: کوپر رایف
- بازیگران: داکوتا جانسون، کوپر رایف، جسیکا سوییچ
- امتیاز متاکریتیک: ۶۹ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۳ از ۱۰
کوپر رایف، نویسنده و کارگردان بار دیگر با یک درام دربارهی بلوغ وارد دنیای سینما شد. «به آرامی چاجا برقص» برای اولین بار در ساندنس ۲۰۲۲ نمایش داده شد، جایی که جایزهی تماشاگران را به خانه برد و بلافاصله توسط اپل برای انتشار در اپل تیوی پلاس انتخاب شد. رایف در نقش اندرو، فارغالتحصیل دانشگاهی بدون شغل و بدون چشماندازی از آینده بازی میکند که به خانهی پدر و مادرش در حومهی نیوجرسی برمیگردد.
اندرو در حالی که مشغول به کار در بارهای محلی است، با دومینو (با بازی داکوتا جانسون، که همچنین تهیه کنندگی فیلم را برعهده دارد)، زنی که تقریبا یک دهه از او بزرگتر است و دههی ۲۰ زندگی خود را با بزرگ کردن دخترش، لولا (با بازی ونسا بورگارد) گذراند، ملاقات میکند. اندرو شروع به نگهداری از لولا، و با دومینو رابطهی صمیمی برقرار میکند، اما آیا اندرو واقعا عاشق است یا فقط شیفتهی ایدهی زندگی بزرگسالی است؟
مردانگی بیآلایش رایف، ممکن است برای همه جالب نباشد. اما، اگر به محض دیدنش از او و شخصیتش متنفر نشوید، احتمالا عاشقش خواهید شد و از همراهی با شخصیت عجیب و خاص او به عنوان یک دوست افسرده که بسیار آشفته است اما در مهمانیها سرحال و سرگرمکننده ظاهر میشود، لذت خواهید برد. رایف همچنین شخصیت مبهم خود را مورد انتقاد قرار میدهد و ناپختگی و قضاوتهای محرک او در مورد دیگران را از دریچهی بسیار باریک زندگیاش بررسی میکند. این یک داستان در مورد چگونگی ادامهی روند رشد است، به ویژه زمانی که موانع اقتصادی مسیر بین سبک زندگی جوانان و بزرگسالان را پیچیده میکند.
۶. تصمیم جدایی (Decision to Leave)
- کارگردان: پارک چان ووک
- بازیگران: تانگ وی، پارک ها ایل، لی جانگ هیونگ
- امتیاز متاکریتیک: ۸۴ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۳ از ۱۰
«تصمیم جدایی» آخرین تلاش پارک چان ووک، فیلمساز کرهای است، یک عاشقانهی پلیسی جذاب که هالیوود مدرن به ندرت به آن میپردازد. پارک ها ایل در نقش جانگ هه جون، پلیسی باهوش و مسئولیتپذیر بازی میکند که تحقیقاتش در مورد یک مرگ غیرقابل توضیح توسط بیوهی جوان قربانی، سونگ سو-رائه (با بازی تانگ وی) از مسیر خارج میشود. رفته رفته این تحقیقات نه فقط برای ناظر بلکه برای سوژه به یک علاقه تبدیل میشود. آیا آنچه بین آنها اتفاق میافتد عشق است، شیفتگی صرف، یا یک ترفند هوشمندانه برای پنهان کردن یک قتل؟
«تصمیم جدایی» به اندازهی هر فیلم درامی که امسال در سینماها اکران شد، یک پکیج کامل از، عاشقانه، هیجان، طنز و لحظات عمیقا تکان دهنده است. این فیلم با هوشمندی نوشته و با حساسیت کارگردانی شده است، و به همان اندازه به خاطر جلوههای بصریاش قابل ستایش است. پارک و فیلمبردارش کیم جی یونگ، فیلمی را میسازند که یک دقیقه روحبخش و پویا است، و لحظاتی بعد پر زرقوبرق و مجلل و این دو خصیصه مانند قطعات پازل کاملا در کنار هم قرار میگیرند.
به نظر میرسد که «تصمیم جدایی» به عنوان بهترین فیلم بینالمللی در آکادمی اسکار، افتخاری برای کارگردان فیلمهای کلاسیک «همکلاسی قدیمی» (Oldboy) و «خدمتکار» (The Handmaiden) در نظر گرفته شده است.
۵. شگفتی (The Wonder)
- کارگردان: سباستین للیو
- بازیگران: فلورنس پیو، تام برک، نیام الگار
- امتیاز متاکریتیک: ۷۱ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۶ از ۱۰
«شگفتی» یک درام تاریخی روانشناختی دربارهی یک پرستار انگلیسی (با بازی فلورانس پیو) است که به یک روستا در ایرلند سفر میکند تا دختری را که گفته میشود از غذا خوردن امتناع میورزد اما هنوز زنده و سالم است، معاینه کند. روستاییان احساس میکنند که این یک اتفاق بهشتی است، اما همه چیز همیشه آنطور که به نظر میرسد نیست. این فیلم بر اساس رمانی به همین نام محصول سال ۲۰۱۶ نوشتهی اما دونوهو ساخته شده که در نوشتن فیلمنامه نیز نقش داشته است.
«شگفتی» واقعا اصیل است، و پیو به عنوان یک ستارهی بزرگ همچون تمام فیلمهایی که در آن نقشآفرینی میکند میدرخشد. این داستان یک روایت جالب ارائه میدهد و موضوعات خانواده، آسیب روحی و اخلاقی را به گونهای جدید بررسی میکند. با وجود اینکه فیلم با یک ساعت و ۴۸ دقیقه بسیار کند پیش میرود، اما اگر بتوانید این ضعف را نادیده بگیرید، ارزش تماشا دارد و مطمئنا نمونهای از یکی از بهترین بازیهای پیو است.
۴. زرنگبازی (Hustle)
- کارگردان: جرمایا زاگر
- بازیگران: آدام سندلر، کویین لطیفه، بن فاستر
- امتیاز متاکریتیک: ۶۸ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۳ از ۱۰
گاهی به عنوان یک فیلمبین دوست داریم به گذشته و سال ۱۹۹۵ برگردیم و به کسی بگوییم که در آینده، آدام سندلر یکی از دستکمگرفتهشدهترین بازیگران دراماتیک هالیوود خواهد بود. این کمدین در سال ۲۰۱۹ به خاطر بازی نمادین خود در نقش قماربازی به نام هوارد رتنر در «جواهرات تراش نخورده» (Uncut Gems) از کنار جایزهی اسکار رد شد.
امسال، او یک تصویر دیگر از خودش در فیلم «زرنگبازی» درام ورزشی نتفلیکس به نمایش گذاشت. در این فیلم سندلر نقش یک مربی بسکتبال فیلادلفیا را بازی میکند که برای کشف استعداد در این رشتهی ورزشی به اسپانیا سفر میکند و معتقد است ستارهی بزرگ بعدی این ورزش را پیدا کرده. با این حال، هیچ کس او را باور نمیکند، و مربی و تیمش باید اقدامات بیسابقهای برای جلب توجه لیگ انجام دهند.
«زرنگبازی» از نظر ساختاری، قوانین فیلمهای ورزشی را بازنویسی نمیکند، و داستان غمانگیزی دربارهی خانواده، دوستی و استقامت در روزهای سخت است. پیشگامانه نیست، اما بسیار راضی کننده است، که توسط شیمی گرم بین سندلر و همبازی جوانش، خوانچو هرنانگومز، تقویت شده است. «زرنگبازی» با اجراهای مکمل به یاد ماندنی کوئین لطیفه، بن فاستر، و رابرت دووال، بهعلاوه رژهای از فیلمهای کوتاه از دنیای بسکتبال، برای طرفداران ورزش و سینما بهطور یکسان لذتبخش است.
۳. نهنگ (The Whale)
- کارگردان: دارن آرونوفسکی
- بازیگران: برندن فریزر، سیدی سینک، هانگ چائو
- امتیاز متاکریتیک: ۶۱ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۴ از ۱۰
انتخاب «نهنگ» در لیست بهترین فیلم درام سال ۲۰۲۲ ممکن است کمی زود باشد چرا که به تازگی اکران عمومی شده است. با این حال، اولین بار در جشنوارهی بینالمللی فیلم ونیز در ماه سپتامبر به نمایش درآمد و شش دقیقه مورد تشویق ایستاده قرار گرفت. داستان دربارهی مردی ۶۰۰ پوندی (با بازی برندن فریزر) است که پس از یک سری مشکلات خانوادگی، تلاش میکند تا رابطهی خود را با دختر نوجوانش (با بازی سیدی سینک) احیا کند.
در حالی که هنوز چند روزی از اکران فیلم نگذشته است این نسخهی جدید کمپانی A24 به یکی از موردانتظارترین اکرانهای دراماتیک برای پایان سال ۲۰۲۲ تبدیل شده است. این موضوع عمدتا از بازی تحسینبرانگیز فریزر در نقش اصلی ناشی شده است. دومین دلیل، بازی زیبای سینک است. زمانی که در نهایت در سینماها نمایش داده شود، مطمئنا «نهنگ» اکران موفق و ارزش صبر کردن را به طور حتم داشت.
۲. پادشاه زن (The Woman King)
- کارگردان: جینا پرینس بایدوود
- بازیگران: وایولا دیویس، توسو امبدو، لاشانا لینچ
- امتیاز متاکریتیک: ۷۷ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۷ از ۱۰
پرداختن به حماسههای جنگی تاریخی در هالیوود اتفاق جدیدی نیستند، در واقع این یکی از معدود ژانرهایی است که به طور یکسان برای مخاطبان عمومی و آکادمی جذابیت دارد. اما اگر به فهرست فیلمهای پرفروش و نامزد اسکار دربارهی سربازان و ژنرالها نگاه کنید احتمالا از بازیگران، کارگردانان و دیدگاههای آنها شگفتزده خواهید شد؛ عمدتا سفیدپوست، اکثرا آمریکایی و اروپایی و تقریبا منحصرا مرد.
به همین دلیل است که «پادشاه زن» در این زمینه به مثابه یک کودتا عمل میکند. این درام به کارگردانی جینا پرینس بایتوود، منافات زیادی با طرح مورد انتظار فیلمهای جنگی ندارد. مخاطب با محیطی تاریخی، سربازانی خام، ژنرالی سرسخت و نبردی خونین در برابر دشمن ظالم آشنا میشود. چیزی که «پادشاه زن» را از آثار مشابهش متمایز میکند این است که داستان چه کسی گفته میشود و چه کسی آن را تعریف میکند، و فیلم به عنوان مثالی برای اینکه چرا آن چیزها اهمیت دارند، تا پایان جذاب باقی میماند.
فیلم در پادشاهی داهومی در آفریقای غربی قرن نوزدهمی میگذرد و در اطراف آگوجی، بر یک ارتش نخبه از رزمندگان زن که علیه پادشاهیهای همسایه و بردگان اروپایی مبارزه میکنند، متمرکز است. ویولا دیویس در نقش ژنرال نانیسکا ظاهر میشود، یک سرباز شجاع اما خسته که نه تنها باید با مخالفان نظامی خود، بلکه با ارواح گذشته مقابله کند.
اگرچه «پادشاه زن» بسیاری از ویژگیهای تاریخی را (رویه معمول در ساخت فیلمهای جنگی) به هم میریزد، اما به قهرمانان خود همان نسبتی از شکوه، مبارزه و تراژدی را میدهد که از آن انتظار دارید.
۱. تار (Tár)
- کارگردان: تاد فیلد
- بازیگران: کیت بلانشت، نوئمی مرلان، نینا هوس
- امتیاز متاکریتیک: ۹۱ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۸ از ۱۰
در فیلم «تار»، کیت بلانشت چنان جذاب و خاص شخصیتش را به تصویر میکشد که تماشاگران به راحتی میتوانند تصور کنند که او در واقع همان شخصیتی است که داستانش روایت میشود. لیدیا تار یکی از موفقترین آهنگسازان و رهبران ارکستر در جهان است، یک استعداد خودشیفته که راه خود را ساخته و با تلاش و شکست و پیروزی بسیار به هدف خود رسیده و در این راه زخمهایی به یادگار برداشته است. این فیلم، زندگی او را در مقدمهی یک دستاورد تعیین کنندهی حرفهای دنبال میکند که همزمان به خاطر رسوایی در مورد اعمال نادرست شخصیاش تحت تاثیر قرار میگیرد.
بلانشت به عنوان شخصیت اصلی شگفتانگیز ظاهر میشود و خود را در نقش یک رهبر ارکستر غرق میکند. اما ستارهی واقعی فیلم، نویسنده و کارگردان آن، تاد فیلد است که اولین فیلم بلند خود را پس از «بچههای کوچک» (Little Children) در سال ۲۰۰۶ کارگردانی کرد. فیلد عمدا داستان و زمان اجرای آن را تقریبا به حداقل میرساند، و در تقابل با سرعت دیوانهکننده و جذاب یک تریلر عمل میکند.
///.
منبع: دیجیمگ