چارسو پرس: به نقل از اینددی وایر، «اسپیلبرگ» در افتتاحیه این مراسم گفت: «این نودمین سال حضور جانی در این سیاره است که برای همه مفید بوده است و «جان ویلیامز» آهنگساز بزرگ سینما نیز «استیون اسپیلبرگ» را به عنوان منبع الهام خود در این سال‌ها توصیف کرد که از همکاری با او لذت برده است.
همکاری بین «اسپیلبرگ» و «ویلیامز» برای دهه‌ها به عنوان یکی از افسانه‌های هالیوود ثبت شده است، اما گفتگوی دو ساعته این دو چهره نکته‌های ظریف رابطه خلاقانه آنها را روشن کرد. در حالی که به راحتی می‌توان موفقیت آنها را در نتیجه سینمای «اسپیلبرگ» و موسیقی «ویلیامز» دانست، واقعیت این است که حرفه آنها بسیار بیشتر از آنچه طرفداران انتظار دارند با هم تداخل دارد. این دو مرد توضیح دادند که استعداد ویلیامز در داستان سرایی روایی و دانش اسپیلبرگ از موسیقی دو ابزار ضروری در آثار خلاقانه آنهاست.
«ویلیامز» در بخشی از صحبت‌هایش به اولین ملاقات خود با «اسپیلبرگ» در زمانی که این کارگردان تنها ۲۴ سال داشت اشاره کرد و گفت که آنها بلافاصله به دلیل حساسیت‌های مشترک در مورد هالیوود قدیم و عشق متقابلشان به موسیقی فیلم با هم پیوند خوردند.
«اسپیلبرگ» در مورد کمک‌های عظیم ویلیامز به فیلم‌هایش توضیح داد که تاثیر این آهنگساز بر آثارش درست مثل این است که یک سکانس اکشن را بدون موسیقی نشان دهیم.
پایان این گفتگو به سمت بازنشستگی ویلیامز از ساخت موسیقی کشیده شد.
این آهنگساز سال گذشته اعلام کرد که قصد دارد پس از پایان کار بر روی فیلم «ایندیانا جونز ورگردانه سرنوشت» از صنعت سینما کناره گیری کند، خبری که قلب همه طرفداران سینما را شکست. اما «ویلیامز» فاش کرد که اکنون قصد دارد تا جایی که زمان اجازه می‌دهد به همکاری با «اسپیلبرگ» ادامه دهد.
پرافتخارترین آهنگساز تاریخ سینما توضیح داد: «استیون، یک کارگردان است، تهیه کننده، رئیس استودیو، نویسنده و یک بشردوست است، او یک مربی است اما او مردی نیست که بتوانید به او «نه» بگویید.» وقتی اسپیلبرگ گفت که پدرش تا ۱۰۲ سالگی به کار ادامه داده، ویلیامز نیز به تماشاگران گفت این چیزی است که او از من انتظار دارد!».
اسپیلبرگ هم در پاسخ گفت که ما همیشه می گفتیم که همزمان بازنشسته می شویم. پس اگر او نباشد، حدس می‌زنم من هم نیستم. بنابراین حالا باید روی پروژه بعدی فکر کنیم.
«جان ویلیامز» در طول هفت دهه فعالیت هنری، برای بیش از ۱۵۰ فیلم سینمایی مختلف آهنگسازی کرده است و بسیاری از مشهورترین قطعه‌ها را ساخته است.
همچنین برای چهار دوره از بازی‌های المپیک‌های ۱۹۸۴، ۱۹۸۸، ۱۹۹۶ و ۲۰۰۲، مراسم تحلیف باراک اوباما، تعداد بسیاری کنسرت و مجموعه تلویزیونی موسیقی ساخته و از سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۳ میلادی رهبر اصلی ارکستر «بوستون پاپز» بوده و اکنون یکی از رهبران برجسته آن به‌شمار می‌رود.
نام «جان ویلیامز» در سال ۲۰۰۰ میلادی در تالار مشاهیر هالیوود ثبت شد و این آهنگساز بنام موسیقی سینمای جهان در سال ۲۰۰۴ موفق به کسب نشان افتخار مجمع کندی شد.
برخی جوایز کسب‌شده توسط «جان ویلیامز» در زیر آمده است:
جوایز آکادمی اسکار
«ویولن‌زن روی بام» (۱۹۷۱)، «آرواره‌ها» (۱۹۷۵)، «جنگ ستارگان» (۱۹۷۷)، «ای.تی» (۱۹۸۲)، «فهرست شیندلر» (۱۹۹۳)
جوایز گلدن گلوب
«آرواره‌ها» (۱۹۷۵)، «جنگ ستارگان» (۱۹۷۷)، «ای.تی» (۱۹۸۲)، «فهرست شیندلر» (۱۹۹۳)
جوایز گرمی
«آرواره‌ها» (۱۹۷۵)، «جنگ ستارگان» (۱۹۷۷)، «جنگ ستارگان» (۱۹۷۷)، «برخورد نزدیک از نوع سوم» (۱۹۷۸)، «سوپرمن» (۱۹۷۹)، «امپراتوری ضربه می‌زند» (۱۹۸۰)، «مهاجمان صندوق گمشده» (۱۹۸۱)، «ای.تی» (۱۹۸۲)، «فهرست شیندلر» (۱۹۹۳)، «نجات سرباز رایان» (۱۹۹۸)، «سرگذشت یک گیشا» (۲۰۰۷)، «دعایی برای صلح» (تمی از مونیخ) (۲۰۰۷)
جوایز امی
«هایدی» (۱۹۶۸)، «جین ایر» (۱۹۷۱)
«ویلیامز» ۵۲ بار نامزد دریافت جایزه اسکار شده که بعد از والت دیزنی دومین شخصیت تاریخ با بیشترین نامزدی اسکار است.
