چارسو پرس: «سمیحه ایوب» بازیگر مصری، متولد قاهره است که در سال ۱۹۵۳ از مؤسسه عالی هنرهای دراماتیک فارغ التحصیل شد و در آنجا تحت تعلیم «زکی تولیمات» نمایشنامه‌نویس بود. آثار او روی صحنه در طول فعالیت هنری‌اش، تقریباً به ۱۷۰ نمایش رسید که از آن جمله می‌توان به «خون بر پرده‌های کعبه»، «آقا ممنون»، «دایره گچی قفقازی» اشاره کرد.
اگرچه او اکثر فعالیتش را در عرصه تئاتر تجربه کرده است، اما سهم زیادی در سینما و تلویزیون نیز داشته است و در سینما با چندین فیلم از جمله «سرزمین نفاق»، «طلوع اسلام»، «با خوشبختی» و «در میان خرابه‌ها» شناخته می‌شود و در تلویزیون نیز در آثار برجسته بسیاری نقش‌افرینی کرده که از مهمترین آنها می‌توان به «نور سرگردان»، «زمانی برای گل سرخ»، «امیره در عبدین» و «المصرویه» اشاره کرد. او از چندین رئیس جمهور مصر از جمله جمال عبدالناصر و انور سادات و همچنین جوایزی دریافت کرده است.
در پیام منتشر شده موسسه بین‌الملی تئاتر به مناسبت روز جهانی تئاتر به قلم این بازیگر آمده است:
من این پیام را در روز جهانی تئاتر برای شما می نویسم و به همان اندازه که از حرف زدن با شما احساس خوشبختی دارم، هر تار وجودم زیر سنگینی چیزی که همه ما - هنرمندان تئاتر و غیر تئاتر - از فشارهای خردکننده وضعیت امروز جهان احساس می‌کنیم، می‌لرزد. بی ثباتی نتیجه مستقیم آن چیزی است که جهان امروزه از نظر درگیری ها، جنگ ها و بلایای طبیعی ویرانگر از سر می‌گذراند که نه تنها بر بر دنیای مادی، بلکه بر دنیای معنوی و آسایش روانی ما نیز تأثیر می گذارد.
امروز که با شما صحبت می کنم، احساس می کنم تمام دنیا همچون جزایری منزوی یا مانند کشتی‌هایی شده که در افقی مملو از مه حرکت می‌کنند، در حالی که هر کدام بادبان‌های خود را برافراشته‌اند و بدون راهنما و چیزی در افق که آن را هدایت کند، به راه خود ادامه می دهد، به امید رسیدن به ساحلی امن پس از سرگردانی طولانی در میان دریای خورشان.
جهان ما هرگز به اندازه امروز به هم نزدیک نبوده است، اما در عین حال هرگز به اندازه امروز ناهماهنگ و دورتر از یکدیگر نبوده است. تئاتر در ذات اصلی خود یک کنش کاملاً انسانی است که بر اساس جوهر واقعی انسانیت که زندگیست، بنا شده است. به قول «کنستانتین استانیسلاوسکی» پیشگام بزرگ، «هرگز با کفش گِلی وارد تئاتر نشوید و گرد و غبار و خاک خود را بیرون بگذارید. نگرانی‌های کوچک و نزاع‌های جزئی خود را مرور کنید و همه چیزهایی که زندگی شما را خراب می‌کند و توجه شما را از هنر خود دور می‌کند، پشت در بگذارید. وقتی که ما بر روی صحنه گام می‌گذاریم، تنها با روح خویش بخاطر یک انسان دیگر گام گذاشته‌ایم، اما این روح توانایی شگرفی در تقسیم و تکثیر دارد تا در زندگی‌های بسیاری دمیده شود که ما در این جهان نشان می‌دهیم، تا جان بگیرد و رایحه‌اش در معرض همگان قرار گیرد.
کاری که ما در دنیای تئاتر به عنوان نمایشنامه نویس، کارگردان، بازیگر، صحنه پرداز، شاعر، نوازنده و تکنسین‌ها انجام می دهیم، همگی بدون استثنا، عملی برای خلق زندگی‌ای است که قبل از اینکه ما روی صحنه برویم وجود نداشت. این زندگی سزاوار یک دست دلسوز است که آن را نگه می دارد، عاشقی آن را در آغوش می گیرد، قلبی مهربان که با آن همدردی می کند، و ذهنی هوشیار که دلایلی برای ادامه و بقا به ما می‌دهد.
رسالت ما نمایشنامه‌نویسان و حاملان مشعل روشنگری این است از نخستین حضور نخستین بازیگر بر نخستین صحنه، در خط مقدم رویارویی با پلشتی، خون و توحش باشیم وبا هر آنچه که زیبا، ناب و انسانی است با آنها روبرو می شویم. ما توانایی جاری کردن زندگی را داریم بیایید با هم آن را به جهان و انسان ارزانی کنیم.
موسسه بین المللی تئاتر (ITI) بزرگترین نهاد هنرهای نمایشی جهان است که در سال ۱۹۴۸ توسط کارشناسان تئاتر یونسکو تأسیس شد و هر ساله در تاریخ ۲۷ مارس (۷ فرودین) روز جهانی تئاتر را جشن می‌گیرد.
