چارسو پرس: محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی در برنامه «صف اول» شبکه خبر ضمن ارائه آمار و ارقام درخصوص عملکرد سازمان سینمایی و دستاوردهای آن در دوره مدیریت خود، در بخشی از این گفت‌و‌گوی بلند، به حواشی اخیر درباره لیست بازیگران زن ممنوع‌الکار و بیانیه‌های برخی سینماگران در حمایت از آنها پرداخت و پاسخ‌هایی صریح به منتقدان خود داد که در ادامه بخش‌هایی از آن را می‌خوانید.
من برای تعطیلی نیامدم| اختلاف‌افکنی نکنید
خزاعی گفت: چرا نباید دست به دست هم دهیم تا این مشکلات را مرتفع کنیم؟ تا کی می‌خواهید شما بهره بگیرید از این مسائل و اختلافات و تا کی می‌خواهید اختلاف‌افکنی کنید؟ از این اختلاف‌افکنی به چه می‌رسید شما؟ در حوزه صنفی این مسائل مهم است، من برای انسداد، انقباض و تعطیلی نیامدم!
بعضی وقت‌ها، این دوستان انتظار دارند که من مثل برخی از مدیران قبلی، حرف‌هایی بزنم، یک چیزی شعله‌ور کنم، بگویم تعطیل می‌کنم. نه عزیزم!!! من برای تعطیلی نیامده‌ام، من برای احیا و بقا آمدم، ما برای کمک کردن آمدیم، و من از جنس خانواده سینما هستم، تصور ذهنی بعضی از این مدیران در بعضی از این نهادهای صنفی کاملا اشتباه است، مطمئن باشید من برای بسته شدن این جا نیامدم.
ما برای انقباض و انسداد نیامدیم. ما آمدیم راه را باز کنیم. همین را هم نشان دادیم. الان که شما دارید با من صحبت می‌کنید، من مدعی جریان اقتصادی سینما هستم، مدعی جریان زیرساخت‌ها هستم، مدعی جریان تولید هستم، با آمار و نمودار.
بعضی‌ها از رونق سینما ناراحت هستند
چرا بعضی‌ها از رونق سینمای ایران ناراحتند؟ ناراحت هستند از این که مردم شادند به سالن سینما می‌روند؟ ناراحت هستند از این که به شهرستان‌ها توجه می‌شود؟ ناراحت‌اند از این که کسب و کارها رونق بگیرد و …
مشخص است در همین نامه‌هایشان و نوشتن‌هایشان، از دل جامعه اقلیت. خانواده سینما که درگیر این مسئله نیستند. خانواده سینما دنبال این هستند که بتوانند کار کنند و مشکلات اقتصادی‌شان حل بشود، بتوانند رونق اقتصادی و فرهنگی داشته باشند.
دنبال ماجراجویی شخصی و سیاسی هستند
شما ببینید خیلی تلخ است که یک کارگردان محترم سینما، نویسنده و فیلمنامه‌نویس یا یک متفکر و یک آهنگساز و یا یک عضو خانواده سینمای ایران بیاید برای ۲۰ میلیون، ۳۰ میلیون تومان پشت در اتاق تو، جای شرم دارد، آن وقت یک عده‌ای قلیل که مسئولیت صنفی دارند دنبال ماجراجویی شخصی و سیاسی خویش هستند!
ما همگی باید این مشکلات را مرتفع کنیم ، این عده می‌آیند اختلافاتی ایجاد می‌کنند و فکر می‌کنند با این اختلاف سینما می‌تواند مسیر رشد پیدا کند یا متعالی شود و یا اتفاقاتش برطرف شود، حال آن که همدلی و همگرایی باعث می‌شود سینما به نقاط خوبی برسد، البته من مسیر خودم را می‌روم و به این چیزها هم کار ندارم ، همین دو سال هم، بنده کاری به این حاشیه‌سازی‌ها نداشتم، اگر کار داشتم نمی‌توانستم در سینما مدیریت کنم ،
صبح قهوه می‌خورند و بعد می‌گویند امروز چه بیانیه‌ای بدهیم!
من گاهی، به شوخی می‌گویم یک کارخانه بیانیه نویسی هست در یک جایی، فکر کنم ۱۷۰ بار تا حالا بیانیه داده، یعنی صبح به صبح که بیدار می‌شوند – یکسری سایت هم داریم- آنها هم بلند که می‌شوند بو می‌کنند تا خبر منفی پیدا کنند می‌نویسند، این‌ها، اول بلند می‌شوند چای و قهوه‌شان را می‌خورند و بعد فکر می‌کنند، می‌گویند امروز چه بیانیه‌ای بدهیم؟
عزیزان من، بزرگوارانی که در خانواده سینما خیلی اقلیت هستید، ۲۶ هزار نفر در خانواده سینمای ایران داریم که باید برایشان کاری کنیم.
پرداختن به حاشیه و فراموشی اصل ماجرا
چرا برای بازنشستگی خانواده سینما تا الان نهادهای صنفی برنامه‌ریزی نکردند؟ چرا اقدامی نکردند؟ چرا در دولت‌هایی که با خودشان همراه بودند اقدام اساسی نکردند؟ ما الان رفتیم با شورای عالی تامین اجتماعی جلسه گذاشتیم، خود خانم برومند هم حضور داشتند، کارگروه مشترک گذاشتیم و به شدت پیگیر هستیم تا موضوع بازنشستگی سینماگران و ترمیم حقوق پایه اصلاح و حل شود. می‌دانید که اعضا سینما – همین متفکرین، کارگردانان صاحب نام و فیلمسازان ما با حداقل حقوق بازنشستگی بازنشسته می‌شوند؟ با حداقل حقوق کارگری؟ چه کسی باید اقدام کند؟ در واقع، این نهادهای صنفی هستند باید پیشقدم شوند.
دوستان من! وقتی همواره به مسائل حاشیه می‌پردازید اصل را فراموش می‌کنید. در جریانات صنفی، رفاهی، بحث مالیات ، یا بحث ۲۰۰ بیماری خاص که برخی همکاران ما گرفتار آن تا هستند، در همین سینما دچار مشکلات عدیده هستند ، دیگر نمی‌توانند کار کنند. کجا باید به این‌ها توجه کند؟ معلوم است من دولت، نهاد صنفی. آنها باید بخواهند در کنار من قرار بگیرند، من دولت بتوانم برنامه‌ریزی جدی بکنم، هر چقدر این مسائل در عالم سینما مطرح می‌شود، توسط کسانی که دوست ندارند سینما رونق بگیرد، بازدارنده‌های زیادی پیش می‌آید، دوست ندارند اقتصاد سینما را ببینند.
می‌خواهم خدمت‌تان عرض کنم، ناراحت و عصبانی نباشند. بالاخره سینما رونق‌اش دست من نیست، دست همین هنرمندها و خانواده سینماست، خودشان پای کار آمدند و خدا هم لطف کرد و اتفاقات خیلی خوبی دارد می‌افتد. شاید آنها گمان می‌کردند در این دولت باید سینما تعطیل و درهای سینما بسته شود، اقتصادی وجود نداشته باشد، رونق نداشته باشد تا به اهداف سیاسی خودشان برسند.
نگاه سیاسی نداریم
ما نگاه سیاسی نداریم، ما نگاه فرهنگی داریم این نگاه سیاسی شما در دهه ۸۰ تمام شد. آقایان تا کی می‌خواهید این جریان را ادامه بدهید؟ من این نکته را می‌گویم خودشان متوجه می‌شوند.دوستان، ۲۴ ساعته، دم از قانون هم می‌زنند، ولی خودشان، در همه مراحل کاملا بی‌قانونی می‌کنند.
اگر کسی در هر جای این جامعه یا در یک کشور دیگر، بیاید فراخوان بدهد، بر علیه نظام، دولت و حاکمیت فعالیت کند، کشف حجاب کند، جنبش راه بیاندازد، مردم را دعوت به راهپیمایی و حتی، اغتشاش کند، بعد اگر مرجعی با آن برخورد قانونی بکند، آیا یک گروهی باید بیایند به این برخورد قانونی معترض شوند؟
سازمان سینمایی نمی تواند کسی را ممنوع الکار کند
مگر می‌شود رفتار غیرقانونی مرتکب شوید و قانون‌برخورد نکند؟ اصلا، شما در یک کشور دیگر هم باشید، وقتی کار غیر قانونی انجام می‌دهید با شما برخورد می‌شود و تو می‌پذیری که داری کار غیرقانونی انجام می‌دهی و با تو برخورد شود. چرا مدافع این‌ها می‌شوید؟ بیایید مدافع چیزهایی شوید که الان در سینما رها شده است و باید فکری به حالش کنیم.
اولا این همکار ما مصاحبه‌ای که کرده بود برای الان نبوده و از خیلی وقت پیش این مسئله مطرح شده مبنی بر اینکه کسانی که کشف حجاب کردند، نمی‌توانند بازی کنند. این چیز جدیدی نبوده و الان هم اعلام نشده است. ۵۰ بار پارسال هم اعلام شده بود مگر این که رویه‌شان را عوض کنند. باید رویه‌شان را عوض کنند. بگویند ما نمی‌خواهیم این طوری باشیم و قوانین را زیر پا بگذاریم. وقتی پافشاری دارند بر این امر چه کار باید برایشان کنیم؟ دوم این که این دوستان متوجه نیستند یا خودشان را به بیراهه می‌زنند که ما متوجه نیستیم! سازمان سینمایی که نمی‌تواند کسی را ممنوع الکار کند، سازمان سینمایی اصلا حق این کار را ندارد، بارها هم این را توضیح دادیم باز می‌خواهند درمطالب شان اذهان را منحرف کنند.
مرجع قانونی؛ قوه قضائیه و دستگاه‌های امنیتی
مرجع قانونی ما یا قوه قضاییه است یا دستگاه‌های امنیتی، پس طبیعتا، تصمیم‌گیری راجع به این‌ها در جای دیگر انجام شده است، اگر همکار ما در سازمان سینمایی متناظر به قوانین و دستورالعمل‌ها ابلاغ می‌کند بله ، کشف حجاب کردند، ایستادند پای این قضیه و تا وقتی مرتفع نشود، نمی‌توانند کار کنند. چیز واضح و آشکاری است، چرا این قدر سخت‌اش می‌کنید؟ من دوست داشتم یک دفعه این دوستان به جای دفاع از ناحق یک باره به حق سخن می‌گفتند.
خانواده سینما یک اقلیت ۱۰۰نفره نیست
می‌خواهم عرض کنم که خانواده سینمای ایران ۲۶ هزار نفرند، یک اقلیت صد نفره نیستند که برای سینمای ایران دارند تصمیم می‌گیرند و ما سازمان سینمایی جمهوری اسلامی ایران هستیم، خانه سینمای جمهوری اسلامی ایران هستیم و بر اساس همین باید اقدام کنیم . ما برای ۲۶ هزار و خرده‌ای عضو خانواده سینمای ایران که دلشان برای فرهنگ و منافع ملی و کشور می‌تپد و دارند فعالیت می‌کنند، همه گونه اقدامات را کردیم، یعنی برای مسائل رفاهی آنها تلاش می‌کنیم. برای حوزه زیرساخت‌ها، آموزش، تولید، رونق گیشه و اقتصاد سینما و کشف استعداد در همه جای ایران نه فقط تهران .
بیاییم برای همدلی و همگرایی
این که تا چه اندازه موفق می‌شویم نمی‌توانم قولی بدهم. من وظیفه‌ام است تلاش کنم برای سینما، برای جوان‌ها، برای بچه‌های شهرستان‌ها، برای جلب امکانات و بودجه، برای همه این چیزها. اینکه چقدر محقق شود یک بحث دیگر است و خدمت‌تان عرض می‌کنم که بیاییم برای یک همدلی و همگرایی که بتوانیم فضای جدیدی را در سینما تعریف کنیم.
///.
