چارسو پرس: یک فیلم ترسناک معمولا با خشونتی بی‌رحمانه و چندش‌آور همراه است، اما ویژگی‌های این ژانر تنها به خشونت خلاصه نمی‌شود. در حقیقت، آثار وحشتناک بی‌شماری با کمترین میزان – یا حتی بدون – خون‌وخون‌ریزی ساخته شده‌اند. یک فیلم ترسناک بدون خونریزی معمولا بر جنبه‌های روانشناختی ترس و هراس از آنچه که دیده نمی‌شود استوار است.
تصورات ما معمولا از آنچه که فیلمسازان به نمایش می‌گذارند ترسناک‌تر است. به همین خاطر وارد شدن مخاطب به جنبه‌های روانی وحشت بدون نمایش خشونت می‌تواند در ایجاد تنش و ترس موفق عمل کند. این شما و این چند فیلم ترسناک بدون خونریزی که همچنان می‌ترسانند.
۱۴- پروژه جادوگر بلر (The Blair Witch Project)
- سال انتشار: ۱۹۹۹
- کارگردان: ادواردو سانچز٬ دنیل مایریک
- بازیگران: ری هنس٬ جاشوا لئونارد
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۵ از ۱۰
«پروژه جادوگر بلر» مشخصا اولین اثر مستندگونه موفق ترسناکی بود که در زمان خودش منتشر شد. فیلم به‌شدت موثر بود، در واقع در تمام مدت تبلیغات و انتشار فیلم شایعات مبنی بر واقعی بودن صحنه‌ها پیچیده شد که در نهایت ترس مخاطبان را چندبرابر کرد.
در فیلم سه دانشجوی کالج به جنگل می‌روند تا مستندی راجع به جادوگری افسانه‌ای بسازند. فیلم با مصاحبه این دانشجویان با چند محلی آغاز می‌شود. در طول فیلم، سیاهی و افکت‌های صوتی به همراه لرزش دوربین حس ترس شدید ایجاد می‌کند و اضطراب آدم‌های جلوی دوربین هم به این امر کمک شایانی کرده است.
۱۳- یتیم‌خانه (The Orphanage)
- سال انتشار: ۲۰۰۷
- کارگردان: جی. ای. بایونا
- بازیگران: بلن روئدا٬ راجر پرینسپ
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
یک شاهکار ترسناک اسپانیایی، «یتیم‌خانه» فیلمی درخشان درباره ارواح است که ساختار روایی‌اش شبیه هیچ فیلمی که قبلا دیده‌اید نیست. فیلم شامل کودکان و روح‌های ترسناکشان است ولی عناصر دراماتیک فیلم آنقدر خوب هستند که شما را به دنبال کردن این سفر مجاب کنند. فیلم ترسناک است ولی در ورای این ترسناک بودن یک داستان عالی هم وجود دارد.
فیلم داستان زنی را روایت می‌کند که در یک یتیم‌خانه بزرگ شده است. او عمارتی که قبلا متعلق به یتیم‌خانه بود را خریداری می‌کند و در میانه کنکاش در خاطرات گذشته، پسر بیمارش ناپدید می‌شود. این یک فیلم ترسناک بدون خونریزی است که یک قطره خون هم در آن وجود ندارد ولی با وجود داستان قوی و لحظات نفس‌گیرش شما را به‌شدت خواهد ترساند.
۱۲- بچه رزماری (Rosemary’s Baby)
- سال انتشار: ۱۹۶۸
- کارگردان: رومن پولانسکی
- بازیگران: میا فارو٬ جان کاساوتیس
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸ از ۱۰
«بچه رزماری» در سال ۱۹۶۸ که تجربه سینمایی در آمریکا با امروز بسیار متفاوت بود منتشر شد. مسائل اجتماعی آن دوران بر چشم‌اندازهای هنری اثر خود را گذاشته بود و فیلم‌های ترسناک بسیاری در آن دوره ساخته شدند.
در این فیلم، یک زوج جوان به یک آپارتمان عجیب در نیویورک نقل مکان می‌کنند. رزماری حامله می‌شود و متعاقبش از منظر روانی ثبات خود را از دست می‌دهد. او شک می‌کند که همسایگانش در یک فعالیت شیطانی حضور دارند اما مخاطبان تا انتها نمی‌دانند که آیا این تصورات واقعیت دارد یا که او صرفا پس از حاملگی عقلش را از دست داده است.
فیلم به نوعی یک شستشوی مغزی بلندمدت است؛ رزماری این حس را دارد که چیزی درونش در حال رشد است، اما همه آدم‌های پیرامون او، از همسر تا دکترهایش، به او اطمینان می‌دهند که همه این‌ها در ذهنش است و هیچ مشکلی وجود ندارد. حتی یک سکانس وجود دارد که در آن او توسط شیطان مورد آزار جنسی قرار می‌گیرد و این تصور را ایجاد می‌کند که بچه درون او همان ضدمسیح واقعی است.
۱۱- دیگران (The Others)
- سال انتشار: ۲۰۰۱
- کارگردان: الخاندرو آمنابار
- بازیگران: نیکول کیدمن٬ آلاکینا مان
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۶ از ۱۰
«دیگران» یک فیلم ترسناک بدون خونریزی است که با بودجه اندک ۱۷ میلیونی به فروش باورنکردنی ۲۱۰ میلیون دلاری در سراسر جهان رسید. نیکول کیدمن در نقش گریس استوارت، مادری است که از دو فرزندش مراقبت می‌کند و به انتظار بازگشت شوهرش از جنگ جهانی اول می‌نشیند. بچه‌هایش، نیکولاس و اَن، یک بیماری پوستی نادر دارند که آنها را نسبت به نور خورشید حساس می‌کند. بنابراین گریس در یک عمارت با آنها زندگی می‌کند و خانه توسط شمع روشن می‌شود.
«دیگران» هم موفق می‌شود تا ترس را به وسیله یک ایده روانشناختی حول تنهایی و انزوا مطرح کند. گریس روزها را تا بازگشت شوهرش می‌شمارد، اما جنگ ادامه دارد و ایمان در زندگی او کم‌کم رخت می‌بندد همانطور که در سوی مقابل سیاهی، تنهایی و ترس ظاهر می‌شوند. تمرکز فیلم بر تضاد میان ایمان و حقیقت آن را به اثری متفاوت می‌کند. گریس باور دارد که با چنگ زدن به ایمان خویش و زندگی بر اساس آن، می‌تواند از خود و خانواده‌اش محافظت کند اما در پایان درمی‌یابد که هیچ نیرویی قادر به تغییر سرنوشت او نیست.
۱۰- فعالیت فراطبیعی (Paranormal Activity)
- سال انتشار: ۲۰۰۷
- کارگردان: اورن پلی
- بازیگران: کیتی فترسون٬ اشلی پالمر
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۳ از ۱۰
«فعالیت فراطبیعی» که فرزند خلف «پروژه جادوگر بلر» است، در همان سبک کاری را می‌کند که بعد از چند فیلم ناموفق با اثری خوب روبه‌رو شویم که هم حس واقع‌گرایانه‌ای دارد و هم بازی بازیگران آماتورش خوب است.
فیلم داستان میکا و دوست دخترش کتی را دنبال می‌کند. در ابتدا میکا یک دوربین فیلمبرداری می‌خرد زیرا این زوج در حال تجربه اتفاقات عجیبی در خانه‌شان هستند. میکا به شدت مشتاق است تا این‌ها را با دوربین خود ضبط کند و حداقل به شهرت یا پولی برسد. این زوج با یک متخصص فراطبیعی دیدار می‌کنند و در طول این ملاقات ما متوجه می‌شویم کیتی به خاطر اتفاقات اخیر به چیزی آلوده شده است.
سپس ریتم کند فیلم در ایجاد ترس آغاز می‌شود. بازی‌ها درخشان است و دیالوگ‌ها عمدتا بداهه‌پردازی شده‌اند. در نهایت این فیلم ترسناک بدون خونریزی موفق به ساخت تنش و ترس در تماشاگر می‌شود.
۹- پنجره عقبی (Rear Window)
- سال انتشار: ۱۹۵۴
- کارگردان: آلفرد هیچکاک
- بازیگران: جیمز استوارت٬ گریس کلی
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۵ از ۱۰
«پنجره عقبی» به کارگردانی آلفرد هیچکاک که سال ۱۹۵۴ منتشر شد، یک کلاسیک جاودانه و یک شاهکار واقعی تعلیق است، به طوری که ایده‌ی کلی آن چندین بار تقلید و تکرار شده است. جیمی استوارت در نقش جف بازی می‌کند؛ عکاس روزنامه‌نگار که روی صندلی چرخدار در آپارتمانش با پای شکسته گیر کرده است. او از طریق پنجره واحدش و دوربین لنز بلند خود به مشاهده درام خانگی مستاجران آپارتمان آن طرف خیابان می‌پردازد. این یک سرگرمی بی‌ضرر برای او است تا زمانی که فکر می‌کند شاهد یک مشاجره و در نهایت قتل میان یک زوج است و تصمیم می‌گیرد که خودش این جنایت را حل کند.
تنش فیلم از چند جبهه می‌آید. اولا، فیلم در تمام مدت با شخصیت اصلی می‌ماند؛ بنابراین ما فقط آنچه را که او می‌بیند، می‌بینیم و به اندازه او گیج هستیم. ما هرگز کاملا مطمئن نیستیم که آیا او واقعا شاهد یک قتل بوده است یا خیر، اما مطمئنا علائم نگران‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک چیزی درست نیست. ثانیا، جف اساسا یک چشم‌چران است، بنابراین ویژگی فضول بودن او حتی قبل از وقوع جرم ظاهری مشکوک است.
آیا جف نیکوکار است یا فضول؟ آیا توروالد یک قاتل است یا یک مرد بی‌گناه؟ فیلم موفق می‌شود سؤالات زیادی مطرح کند، بدون اینکه چشم‌انداز شخصیت اصلی ما را که در آپارتمانش روی صندلی چرخدار بسته شده است و پنجره‌ی عقبش تنها دسترسی او به دنیای بیرون است ترک کند. و با این حال، با وجود این محدودیت‌ها، تعلیقی که فیلم می‌تواند ایجاد کند، آن را به یک فیلم کلاسیک فراموش‌نشدنی بدل می‌سازد.
۸- شیطان‌صفتان (Les Diaboliques)
- سال انتشار: ۱۹۵۵
- کارگردان: هنری ژرژ کلوزو
- بازیگران: ورا کلوزو٬ پال میوریس
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۱ از ۱۰
«شیطان‌صفتان» یک فیلم ترسناک بدون خونریزی و کلاسیک دیگر است که سال ۱۹۵۵ اکران شد و بارها از آن به عنوان ترسناک‌ترین فیلم ساخته‌شده یاد شده است. داستان فیلم در یک مدرسه شبانه‌روزی پسرانه در یک شهر فرانسوی می‌گذرد که متعلق به کریستینای منفعل است اما توسط شوهرش میشل اداره می‌شود که درگیر یک رابطه نه چندان پنهانی با معلمی به نام نیکول است. این دو زن حتی به نظر می‌رسد که بر سر عشق و نفرت همزمان خود نسبت به مرد به هم پیوند خورده‌اند و در نهایت نقشه‌ای برای کشتن او و انداختن جسدش در استخر مدرسه طراحی می‌کنند. برنامه بر این اساس پیش می‌رود، اما زمانی که استخر بعدا تخلیه می‌شود، بدن ناپدید می‌شود. سپس، میشل شروع به ظاهر شدن در اطراف مدرسه می‌کند. در بیشتر قسمت‌های فیلم، این تعلیق حول محور زنده ماندن میشل یا حضوری فراطبیعی است، و فیلم کارت‌های خود را تا آخرین لحظات به سینه‌اش نزدیک نگه می‌دارد.
«شیطان‌صفتان» در بسیاری از فهرست‌های «بهترین فیلم‌های ترسناک تمام دوران» قرار دارد و با این حال به بازی بازیگران خود و تعلیق ناشی از وحشت ذاتی یک مرد سلطه‌جو تکیه می‌کند که ظاهرا پس از تلاش از قبر بازگشته است. هیچ خشونتی وجود ندارد، فقط وحشت روانی وجود دارد، و با این حال هنوز به عنوان یکی از بهترین های این ژانر در نظر گرفته می‌شود.
۷- بیگناهان (The Innocents)
- سال انتشار: ۱۹۶۱
- کارگردان: جک کلایتون
- بازیگران: دبورا کر٬ مارتین استفنز
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۸ از ۱۰
بیگناهان جک کلایتون یکی از نسخه‌های اقتباس‌شده متعدد از رمان معروف هنری جیمز است. با این حال، این نسخه از آن‌هایی است که تا مدت‌ها بعد با شما می‌ماند. رفتار وحشتناک بچه‌ها، فیلمبرداری حیله‌گر، طراحی صدا، و بله، آن ترسی که تماشاگران را سال ۱۹۶۱ به وحشت انداخته بود.
البته که در آن زمان نمایش خون قابل قبول نبود، بنابراین فیلم حتی یک قطره هم نشان نمی‌دهد. با این وجود، نیازی به این کار هم نیست. این یک فیلم ترسناک روانشناختی است که به بخشی از زیرژانر مربوط به پارانویای زنانه تعلق دارد. خانم گیدنز (دبورا کر در یکی از بهترین بازی‌های حرفه‌ای خود) از نظر احساسی و جنسی سرکوب شده است و فیلم از احساسات او به عنوان سوختی برای اشاعه شک استفاده می‌کند: آیا او واقعا آن چیزها را می‌بیند؟ آیا بچه‌ها با او اینگونه رفتار می‌کنند یا همه این‌ها در ذهن اوست؟
۶- شکلات سفت (Hard Candy)
- سال انتشار: ۲۰۰۵
- کارگردان: دیوید اسلید
- بازیگران: الیوت پیج٬ پاتریک ویلسون
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷ از ۱۰
«شکلات سفت» یک فیلم هیجان‌انگیز روانشناختی آمریکایی درباره دختری ۱۴ ساله است که مردی را که فکر می‌کند یک پدوفیل است، می‌دزدد و شکنجه می‌کند. در این فیلم که سال ۲۰۰۵ اکران شد، الیوت پیج در نقش هیلی و پاتریک ویلسون در نقش جف، شکارچی جنسی و قربانی او، بازی می‌کنند. این دو شروع به چت آنلاین با شیوه‌ای کاملاً جنسی می‌کنند، و خیلی زود، هیلی از جف می‌خواهد تا از او عکس بگیرد، زیرا متوجه شده است که او عکس‌هایی از دختران به ظاهر زیر سن قانونی روی دیوارش دارد. جف قبل از اینکه شروع به گرفتن عکس کند، بیهوش می‌شود و وقتی از خواب بیدار می‌شود، به صندلی بسته شده است.
هیلی توضیح می‌دهد که مراقب حرکات او بوده و او را به پدوفیلی، آدم‌ربایی و قتل دختران جوان متهم می‌کند. سپس فیلم تعامل آنها را دنبال می‌کند زیرا هیلی جف را بازجویی و شکنجه کرده و جف این اتهامات را رد می‌کند. تا زمانی که جف بالاخره با هیلی روراست می‌شود، افشاگری‌ها تکان‌دهنده هستند اما احتمالا خیلی دیر شده است، زیرا آسیب‌های زیادی به هر دوی آنها وارد شده، هم از نظر روحی و هم جسمی.
شکنجه و اعمال وحشتناک خشونت جنسی که به هیچ وجه به خونریزی واقعی تبدیل نمی‌شود. در عوض، فیلم راه‌هایی را پیدا می‌کند که با رویارویی رودررو با موضوعات دشوار و زشت، مخاطبان خود را به هم بریزد. پدوفیلی، خودکامگی یک دختر نوجوان، شکنجه –حتی اگر کاملا روانی باشد، تجاوز جنسی، و چرخه آزاری که تقریبا همیشه در طول نسل‌ها تداوم می‌یابد. رویارویی با این موضوعات ناراحت‌کننده از سخت‌ترین کارها است، اما بازی بازیگران و نحوه قرار گرفتن دو نقش اصلی آن در برابر یکدیگر، بدون ذکر آخرین افشای حقیقت توسط جف، فیلم را جذاب و جذاب‌تر می‌سازد.
۵- ارواح خبیثه (Poltergeist)
- سال انتشار: ۱۹۸۲
- کارگردان: توبی هوپر
- بازیگران: هیتر اورکه٬ جوبث ویلیامز
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۳ از ۱۰
در «ارواح خبیثه» توبی هوپر، وحشت چندش‌آور دهه هشتادی یک درجه پایین می‌آید. در واقع، او آن را با چیزی بسیار موثرتر جایگزین می‌کند. فیلمنامه اسپیلبرگ که با همکاری مایکل گریس و مارک ویکتور نوشته شده است، مظهری از آمریکایی‌ها را به تصویر می‌کشد: سبک خانوادگی خاصی که با حصار سفید دور خانه شناخته می‌شود و از شنبه‌ها برای تفریح، نظافت، خرید حیوانات خانگی و غیره استفاده می‌کند. در چنین وضعیت نرمالی، خانواده فریلینگ نماینده‌ای عالی برای چنی خانواده‌ای هستند. خانواده‌ای که به محض اینکه بچه‌ها به رختخواب رفتند، مقداری ماریجوانا مصرف می‌کنند.
اما پس از آن، وحشت رخ می‌دهد. و در این میان معصومیت و زیبایی مورد هدف قرار می‌گیرند؛ کارول ان بیچاره توسط افراد عجیب و غریب در تلویزیون به طرف دیگر برده می‌شود. آنچه در ادامه می‌آید، فیلمی ترسناک است که انگیزه اصلی‌اش تصویر خانواده‌ای است که هر چه شود کنار هم می‌مانند و بله، می‌توانند اشتباه هم کنند. پدر پدر کاملی نیست، مادر ناامید است و خواهر و برادرها بهترین نیستند. این پرتره از تروما توسط عنصر آمبلین که در دهه ۸۰ بسیار فراگیر بود فیلتر شده است. جدای از یک نما عالی با جلوه‌های ویژه، در این فیلم ترسناک بدون خونریزی هیچ خونی برای نمایش وجود ندارد.
۴- بابادوک (The Babadook)
- سال انتشار: ۲۰۱۴
- کارگردان: جنیفر کنت
- بازیگران: اسی دیویس٬ نوآ وایزمن
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۸ از ۱۰
ما دوست داریم تصور کنیم که هنوز چیزهای زیادی در مورد «بابادوک» جنیفر کنت وجود دارد که نفهمیدیم. این فیلم تصویری رمزآلود از مادری درگیر یک بحران است و چیزی صمیمی را از طریق خلق یک هیولای وحشتناک بیان می‌کند.
یا می‌تواند یک فیلم ترسناک فراطبیعی در مورد کودکی باشد که افتضاح‌ترین کتابی را که یک بچه می‌تواند بخواند پیدا می‌کند. به هر حال، بابادوک مظهری برای یک کتاب بد است. «بابادوک» هر چیزی جز خشونت است؛ هنری، فضاسازانه، غم‌انگیز و بسیار افسرده‌کننده. اوه بله، و یک موجود وحشتناک را نشان می‌دهد که مطمئنا شبی که این فیلم را می‌بینید به رویاهای شما قدم می‌گذارد. بدون نمایش حتی یک قطره خون، فیلم نکته بسیار خوبی را در مورد مرز مبهم بین سوء‌استفاده عاطفی توسط یک مادر و هیولاهایی که ممکن است کسی را در تاریکی کنترل کنند، بیان می‌کند. این یک فیلم ترسناک بدون خونریزی است که محبوبیت بالایی میان مخاطبان دارد.
۳- پرندگان (The Birds)
- سال انتشار: ۱۹۶۳
- کارگردان: آلفرد هیچکاک
- بازیگران: تیپی هدرن٬ رود تیلور
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۶ از ۱۰
بله، هیچکاک موفق شد چند قطره خون به «پرندگان» اضافه کند، اما او در این مورد بسیار باهوش بود و این فیلم عملا یک فیلم ترسناک بدون خونریزی است. به همان اندازه که تیپی هدرن در طول فیلمبرداری زجر کشید، مهارت فنی این کارگردان جاه‌طلب غیرقابل تردید است. بستن پرنده به بازیگر؟ بله خیلی زیاد. هنر ارزش صدمه دیدن را ندارد.
اما باز هم، این یک کلاسیک واقعی و یکی از اولین فیلم‌های فاجعه طبیعی بود که تا به حال ساخته شد. اگر در دهه ۸۰ ساخته می‌شد، حتما ساوینی در آن شرکت می‌کرد. امروزه، «پرندگان» مطمئنا به شکل جلوه‌های ویژه حاوی مقدار بیشتری خشونت خواهد بود. اما رویکرد هیچکاک ایجاد تنش با استفاده از فضا، تدوین عالی و اجراهای خوب بود. او این امکان را داشت که قوانین را کمی تغییر دهد و «پرندگان» را به تاریک‌ترین حالت ممکن پایان دهد: ما قربانی هستیم، پرندگان پیروز می‌شوند و تنها کاری که می‌توانیم انجام دهیم تسلیم شدن است. همانطور که به سمت غروب خورشید فرار می‌کنیم، جایی که مطمئنا موجودات بیشتری منتظر ما خواهند بود.
۲- راز نهفته در اعماق (What Lies Beneath)
- سال انتشار: ۲۰۰۰
- کارگردان: رابرت زمکیس
- بازیگران: میشل فایفر٬ هریسون فورد
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۶ از ۱۰
«راز نهفته در اعماق» بر روی زوج خوشبخت کلر و دکتر نورمن تمرکز می‌کند که به ترتیب توسط میشل فایفر و هریسون فورد بازی می‌شوند. آنها در حال بازسازی خانه خانوادگی قدیمی نورمن در ساحل دریاچه هستند. نورمن یک دانشمند است، اما کلر در خانه می‌ماند، و وقتی تنهاست، به نظر می‌رسد خانه طلسم‌شده است. البته نورمن نگرانی‌های همسرش را بیهوده می‌پندارد و او را نزد روانپزشک می‌فرستد.
این فیلم توسط رابرت زمکیس کارگردانی شد و تلاش او استفاده از تکنیک‌های هیچکاک برای ایجاد تعلیق بود. او حتی به فیلم دیگری از هیچکاک در این فهرست ارجاع می‌دهد، «پنجره عقبی»، که در آن کلر با دوربین دوچشمی از همسایگانش جاسوسی می‌کند و متوجه می شود که آنها دقیقا به او نگاه می‌کنند. این فیلم ممکن است چیزی به آنچه هیچکاک انجام داده نزدیک نباشد، اما درون آن تصویری کثیف، گاهی احمقانه، اما همچنان بسیار ترسناک نهفته است که وحشت روانی ترس‌های نادیده گرفته شده را با ماوراء‌طبیعی ترکیب می‌کند.
«راز نهفته در عمق» گذر زمان را تاب آورده است در حالی که بسیاری از فیلم‌های مشابه آن دوران نتوانستند؛ زیرا حتی با جنبه‌های گاهی مضحک آن، هیجان‌انگیز و کاملا وحشتناک است. یک بار دیگر، این فیلم ترسناک بدون خونریزی هم برای ترساندن بینندگان به جای تمرکز بر خون و خشونت، صرفا بر ترس‌های پنهان، روانی و ذاتی زندگی روزمره ما تکیه می‌کند.
۱- تعقیب می‌کند (It Follows)
- سال انتشار: ۲۰۱۴
- کارگردان: دیوید رابرت میچل
- بازیگران: مایکا مونرو٬ جیک ویری
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۸ از ۱۰
«تعقیب می‌کند» فیلمی در مورد یک نیروی تهدید‌آمیز است که از راه ارتباط جنسی منتقل می‌شود. هنگامی که فردی به آن آلوده می شود، توسط غریبه‌های تصادفی مورد تعقیب قرار می‌گیرد، که همگی با همان سرعت عجیب و آهسته مستقیما به سمت آنها می‌روند. آنها می‌توانند با داشتن رابطه جنسی با آنها رنج را به فرد جدیدی منتقل کنند، یا در نهایت می‌میرند؛ استعاره‌ای آشکار از بیماری‌های مقاربتی، پس گروه بازیگران عمدتا متشکل از نوجوانان هستند که در رابطه جنسی بی‌تجربه‌اند اما می‌خواهند آن را بیشتر تجربه کنند.
برای روشن شدن موضوع، این فیلم تا حدودی خشونت را نشان می‌دهد. افتتاحیه فیلم به‌ویژه آزاردهنده است، زیرا با زن جوانی که سعی می‌کند از آن چیز فرار کند، شروع می‌شود و سپس پاهایش در جهت اشتباه در ساحل شکسته می‌شود. هر چند ناخوشایند باشد، اما این حس بسیار کم است و ارتباط چندانی با چیزی که این فیلم را ترسناک می‌کند ندارد. فیلم با شکار ترس‌های اجتماعی واقعی ما، به‌ویژه ترس‌های به یاد ماندنی ما از اولین تجربیات جنسی و هشدارهایی که اغلب به نوجوانان در مورد خطرات درگیر شدن در رفتار جنسی داده می‌شود، موفق می‌شود. فیلم دائما احساسی را ایجاد می‌کند که در حال مواجه شدن با یک منبع وحشت است که هرگز اتفاق نمی‌افتد.
«تعقیب می‌کند» یک موفقیت از منظر انتقادی بود، عمدتا به دلیل پیش فرض و پیام اصلی منحصر به فرد آن و توانایی آن در برانگیختن ترس به روشی که قبلا روی صفحه نمایش دیده نشده بود. این جنبه‌ها بسیار فراتر از هر گونه خون یا خشونت در فیلم هستند، زیرا خطر دنبال شدن آهسته اما تهاجمی توسط برخی نیروهای تعریف‌نشده و ارتباط آن با هراس جنسی و جوانی، مبنای ترسی است که این فیلم ترسناک بدون خونریزی برمی‌انگیزد.
///.
