چارسو پرس: این منتقد در نوشتاری کوتاه درباره کتاب‌اش که به زبان فارسی منتشر شده ، آورده است: سالها پیش یک منتقد مهم روزنامه لوموند نوشت:« ایران را با نفت، فرش و پسته می‌شناختیم، از حالا به بعد باید سینمای ایران را به آن اضافه کنیم.»
حقیقت در بخش دیگر آورده است:« من طی سالها و از نزدیک سینمای ایران و کارگردانان ایرانی را دنبال می‌کردم و با بسیار از آنها در جشنواره‌ها همراه بوده‌ام - از دوسال قبل از انقلاب (۱۹۷۷ ) در فرانسه شروع به معرفی سینمای ایران در سینماتک پاریس کرده‌ام و سپس بسیاری از فیلمهای ایرانی را به جشنواره‌های سه قاره (نانت) فرانسه ، جشنواره کن و .. معرفی کرده بودم و همچنین پخش کنندگان فرانسوی را تشویق به خریدن این فیلم‌ها می‌کردم - روزی که با آقای عباس کیارستمی به جشنواره کن در سال ۱۹۹۴ برای «زیر درختان زیتون، » رفته بودیم، او مرا خیلی تشویق کرد که چون در جریان شکل گیری و رشد سینمای ایران در فرانسه بودم و ادامه داده‌ام، گزارش‌هایی تهیه کنم و به شکل کتاب در آورم. - بعدها محسن مخملباف، بهمن قبادی و دیگر دوستان هم مرا در این راه تشویق کردند- پرستیژ سینمای ایران در فرانسه و غیره برایم بسیار اهمیت داشته و دارد، این کتاب ستایشی هم از این سینما است که برای ایران در صحنه بین المللی کسب آبرو کرده است و آن را به‌عنوان ( سفیر فرهنگی ایران) می‌شناسند.»
در بخشی از این کتاب آمده است: «بسیاری مدیران سالن های سینما در فرانسه برای اکران عمومی فیلم «زیردرختان زیتون» بعد از جشنواره کن، در شهرهای گوناگون بسیار تمایل داشتند تا سانس‌های ویژه با حضور آقای کیارستمی داشته باشند، از سوی دیگر، منتقدین بسیاری هم در پاریس نوبت گرفته بودند که با کیارستمی مصاحبه کنند- وقت نبود، من با کیارستمی با قطار عازم شهر لیون شدیم، یک منتقدی که سراسیمه بدنبال کیارستمی برای مصاحبه بود با ما به ایستگاه ترن آمد، بلیط قطار خریده و در مسیر دوساعته مصاحبه خود را با کیارستمی انجام داد، خیلی ذوق زده گفت که این عالی ترین مصاحبه‌ای بود که تا حالا با یک کارگردان کرده‌ام. در موقع پیاده شدن، بلافاصله بلیت برگشت به پاریس خرید…
عباس (کیارستمی) باورش نمی شد، به من گفت اگر من اینها را در تهران تعریف کنم، کسی باورش نمی‌شود، تو بنویس،،، اصلا تو شاهد ماجراهای زیادی بودی، چرا کتابی در این باره نمی‌نویسی ..؟!»
کتاب «رازها و دروغ‌ها» شامل ۲۲ بخش در ۳۹۳ صفحه است که به مراحل به پرده آمدن فیلمهای ایرانی و بازتاب های آنان در مطبوعات فرانسه، با تاریخ دقیق اکران و آمار فروش در گیشه با اسامی کمپانی‌های پخش کننده است.
بخش دیگری از این کتاب به حضور سینمای ایران در مهم ترین جشنواره جهانی ( کن ) از ابتدا تا به امروز اشاره دارد که اتفاقات روایت نشده از این رویداد را منتشر کرده است، همچنین بطور جداگانه بخش‌هایی از کتاب به آثار سینماگرانی چون سهراب شهیدثالث، عباس کیارستمی، امیرنادری،اصغر فرهادی، جعفر پناهی و... می‌پردازد.
در بخش‌های اولیه کتاب که توسط انتشارات ناکجا در فرانسه منتشر شده و قرار است در ایران هم توزیع شود به نقش سینماتک فرانسه برای معرفی فیلمهای ایران و در قسمت دیگر به تاریخچه «نخستین جشنواره سالانه فیلمهای ایرانی در خارج از کشور بعد از انقلاب » از سال ۱۹۸۳ در پاریس ( سینما اتوپیا) که تا سال ۲۰۰۰ ادامه داشته پرداخته و همچنین به اهمیت جشنواره سه قاره (نانت ) و حضور سینمای ایران و یافتن پخش کنندگان فرانسوی در آنجا اشاره شده است.
عنوان کتاب «رازها و دروغ‌ها » با تاثیر از فیلمی به همین نام اثر مایک لی است که در سال ۱۹۹۶ ، نخل طلای جشنواره کن را گرفت و یک سال بعد سینمای ایران ، با فیلم «طعم گیلاس» ( عباس کیارستمی) نخل طلا را برای ایران به ارمغان آورد.
