چارسو پرس: مرتضی آتش‌زمزم بیش از یک دهه است که در سینما فیلم می سازد، اما ذهن تماشاگر ایرانی از نام او خالی است چون فیلم هایش در گیشه موفق نبوده و نام و شهرت و اعتباری برایش نیاورده است. همین امسال کمدی «هولیا» با بازی مرحوم علی انصاریان و ساعد هدایتی از آتش‌زمزم به روی پرده رفت که در گیشه شکست خورد و کسی متوجه نشد این فیلم آمد و نمایش داده شد و از پرده برداشته شد.
آتش‌زمزم تولیدات مشترکی با پاکستان، لبنان و بنگلادش ساخته و در ژانرهای مختلفی کار کرده، اما فیلم هایش هیچ‌گاه توجهی در داخل کشور جلب نکرده و اتفاقی رقم نزده که نامش جایی در گوشه ذهن تماشاگران حک شود. آخرین ساخته‌اش هم که در فجر امسال حضور دارد، فیلمی با بازیگران بنگلادشی است که بعید است مخاطب ایرانی ارتباط خوبی با آن بگیرد. با این حال، فیلم جدیدش در جشنواره بین‌الملی فیلم هند مورد توجه قرار گرفت و حتی حدس هایی درباره معرفی شدنش به اسکار سال آینده به عنوان نماینده بنگلادش به گوش می‌رسد. مشخص است که آتش‌زمزم راه و روش فیلمسازی در کشورهایی را که شاید حتی اغلب ایرانی‌ها ندانند سینما دارند، بلد است و با توجه به چندین تولید مشترک با آنها به نظر می‌رسد که سرمایه و بودجه لازم برای پروژه‌اش را در این کشورها راحت‌تر از ایران پیدا می‌کند.
جایا احسن که یکی از بازیگران شناخته شده سینمای بنگلادش است، در گفت‌وگوهایی که درباره این فیلم با رسانه‌های مختلف خارجی داشته گفته: «با این فیلم فهمیدم که سینما زبان ندارد. با اینکه کارگردان فقط به زبان مادری‌اش حرف می زند، ولی در حین کار به هیچ مشکلی برنخوردم. این فیلم تجربه ای کاملا جدید برای من است و من در آن نقش زنی را که با مشکلاتی دست به گریبان است بازی می کنم. ما در زندگی روزمره هر روز با این نوع زنان برخورد می کنیم. این فیلم درباره ارزش های انسانی و عواطف است. به باور من، شیوه ای که کارگردان جامعه، فرهنگ و سیاست بنگلادش را به تصویر کشیده برای مردم ما غافلگیرکننده است.»
