چارسو پرس: کمدی تلخ یا کمدی سیاه یک زیرژانر منحصربه‌فرد است که کمدی را با عناصر اغلب جدی ترکیب می‌کند، مثل فیلم «هذرها» (Heathers) که با ایده‌ی خودکشی نوجوانان شوخی می‌کند یا «جوجو خرگوشه» (Jojo Rabbit) که برداشتی کمیک از آدولف هیتلر ارائه می‌دهد. همانطور که در فیلم‌های «انگل» (Parasite) و «آماده باشی یا نه» (Ready or Not) نشان داده شد، کمدی‌های سیاه موضوعاتی مانند مرگ، زوال سلامت روان، قتل و بی‌عدالتی اجتماعی را با رویکرد طنز به تصویر می‌کشند. در دهه‌های گذشته، از فیلم‌هایی مثل «لارس و دختر واقعی» (Lars and the Real Girl) تا «خرچنگ» (The Lobster)، تنوع زیادی در کمدی‌های سیاه دیده شده است که بسیاری از آن‌ها با وجود نامزدی در جوایز معتبر و تحسین از سوی منتقدان و مخاطبان آنطور که باید مورد توجه قرار نگرفتند و به دست فراموشی سپرده شدند. در ادامه ۱۰ فیلم کمدی سیاه قدرنادیده را معرفی کردیم که اگر به این ژانر علاقه‌مندید باید تماشا کنید.
۱۰. زن جوان آتیه‌دار (Promising Young Woman)
- محصول: ۲۰۲۱
- کارگردان: امرالد فنل
- بازیگران: کری مولیگان، بو برنهام، الیسون بری
- امتیاز متاکریتیک: ۷۲ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۵ از ۱۰
یکی از بهترین فیلم‌های کمدی سیاه سال‌های اخیر، «زن جوان آتیه‌دار» اولین فیلم بلند نویسنده و کارگردان امرالد فنل است که ۱۹ میلیون دلار در سراسر جهان فروخت و در چندین بخش از جمله بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر زن نامزد شد و جایزه بهترین فیلمنامه اصلی را به خود اختصاص داد. فنل همچنین توانست در جوایز منتخب منتقدان، جوایز انجمن نویسندگان و جوایز فیلم آکادمی بریتانیا جایزه بهترین فیلمنامه اصلی را برای این فیلم از آن خود کند.
«زن جوان آتیه‌دار» یک کمدی سیاه قدرنادیده است که می‌تواند ژانرهای مختلف هیجان‌انگیز، انتقام‌جویانه، رازآلود، و مقدار مناسبی از یک کمدی رمانتیک را به طور یکپارچه زیر و رو کند و اندکی از تمام این‌ها را در یک داستان جذاب در اختیار مخاطب قرار دهد. «زن جوان آتیه‌دار» برداشتی متفاوت از تجاوز جنسی و در پی آن ضربه روحی و انتقام است، و فیلم به شما اجازه نمی‌دهد که شخصیتی دوست‌داشتنی، اما غیرقابل پیش‌بینی با بازی کری مولیگان (کاساندرا) را فراموش کنید.
کاساندرا یک دختر ۳۰ ساله ترک تحصیل کرده با گذشته‌ای تلخ است که با پدر و مادرش زندگی و روزها در یک کافی شاپ کار می‌کند و شب‌هایش را با تظاهر به مستی می‌گذراند و به دنبال کسانی است که ممکن است قصد داشته باشند از او سواستفاده کنند؛ که اگر این کار را انجام دهند، او به روش خودش از آن‌ها انتقام می‌گیرد. هنگامی که او یک بار دیگر با رایان (بو برنهام)، همکلاسی سابقش ارتباط برقرار می‌کند، زندگی‌اش متحول می‌شود و تصمیم می‌گیرد آنچه را که در گذشته آغاز شده بود حالا به پایان برساند.
شیمی مولیگان و برنهام شیرین است، رنگ‌های پاستلی و نئونی که فیلم به خاطرش مشهور شده است را به آن اضافه کنید و می‌بینید که تمرکز فنل بر تقارن بصری باعث شده برخی از نماهای این فیلم یادآور آثار وس اندرسون باشند. استفاده هنرمندانه بیشتر از نمادگرایی و تاکید کلی بر روی موضوع آزاردهنده که با کمدی سیاه متعادل می‌شود، تاثیر این فیلم را عمیق‌تر و بیشتر می‌کند.
۹. تازه (Fresh)
- محصول: ۲۰۲۲
- کارگردان: میمی کیو
- بازیگران: دیزی ادگار جونز، سباستین استن، شارلوت لی‌بون
- امتیاز متاکریتیک: ۶۷ تاز ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۷ از ۱۰
«تازه» به کارگردانی میمی کیو، برداشتی جالب از ترس‌های مدرن از قرار ملاقات‌های امروزی است و سباستین استن (استیو) و دیزی ادگار جونز (نوآ) در آن بازی می‌کنند. این زوج پس از برخورد با یکدیگر در یک فروشگاه مواد غذایی و رد و بدل کردن شماره، یک قرار ملاقات ترتیب می‌دهند و خیلی زود با هم رابطه برقرار می‌کنند. بعد از گذراندن یک تعطیلات آخر هفته، نوآ به زودی متوجه می‌شود که استیو ممکن است آن مردی نباشد که ادعا می‌کند.
«تازه» برداشتی جدید از نقد اجتماعی، زندگی به عنوان یک زن، و خطرات قرار ملاقات‌های آنلاین در قرن بیست‌ویکم است. این کمدی سیاه قدرنادیده شروعی بی‌تکلف دارد و صحنه را برای یک داستان عاشقانه مدرن آماده می‌کند. داستانی که با یک ملاقات زیبا شروع می‌شود، تا زمانی که روایت به طور کل تغییر می‌کند. سباستین استن یکی از بهترین بازی‌های دوران حرفه‌ای خود را ارائه می‌دهد، توانایی او برای نشان دادن جذابیت خود و سپس با ترس رها کردن تماشاگران در صحنه‌های بعدی، فیلم را لایه‌لایه‌تر می‌کند. با صحنه‌های وحشتناک و سناریوهای عجیب و غریب برای نشان دادن سلامت روان نوآ، طنز این فیلم دو هدف را دنبال می‌کند؛ لحظات طنز در میان وقایع ناراحت‌کننده‌ای که رخ می‌دهند، و تلنگرهای طعنه‌آمیز مانند نقد اجتماعی پیرامون فرهنگ معاشقه مدرن.
دیزی ادگار جونز نقش نوآ را تا حد باورپذیری مجسم می‌کند و تجربه یا بهتر بگوییم شکست او در صحنه قرار ملاقات را بسیار ملموس می‌کند. او بامزه است، بدون نیاز به تلاش زیاد و پیوند او با بهترین دوستش مالی به عنوان یک روند تغییر شخصیت شگفت‌انگیز و خنده‌دار در فیلم عمل می‌کند. در مجموع، اگر به تماشای یک فیلم کمدی نیاز دارید که در واقع از انبوهی از فیلم‌های هیجان‌انگیز که هر سال منتشر می‌شوند متمایز باشد، فیلم قدرنادیده «تازه» یک انتخاب عالی است.
۸. اینگرید به‌فنا می‌رود (Ingrid Goes West)
- محصول: ۲۰۱۷
- کارگردان: مت اسپایسر
- بازیگران: آبری پلازا، الیزابت اولسن، بیلی مگنوسن
- امتیاز متاکریتیک: ۷۱ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۶ از ۱۰
«اینگرید به‌فنا می‌رود» یکی از آثار کمتر شناخته‌شده آبری پلازا است که او را در نقش یک شیفته رسانه‌های اجتماعی، به نام اینگرید ثوربن نشان می‌دهد که به یک اینفلوئنسر اینستاگرامی به نام تیلور اسلون علاقه‌مند می‌شود. از ابتدای فیلم، مشخص است که اینگرید یک زن پریشان است و شیوه‌های تعامل او با تیلور به اندازه کافی این ادعا را تایید می‌کند. او به محلی در لس‌آنجلس نقل مکان می‌کند تا به تیلور نزدیک‌تر شود، از مدل لباس و موهایش تقلید می‌کند، به همان فروشگاه‌هایی سر می‌زند که تیلور می‌رود و تا آنجا پیش می‌رود که سگش را می‌دزدد و برمی‌گرداند تا فرصتی برای صحبت با او پیدا کند.
مت اسپایسر، در این فیلم کمدی سیاه قدرنادیده به طرز ماهرانه‌ای طنز را با یک قهرمان بی‌ثبات در راس آن متعادل می‌کند و پلازا حتی در عجیب‌ترین موقعیت‌ها هم فوق‌العاده عمل می‌کند. علاوه بر این، اولسن نقش پرمدعای آنچه را که ما از اینفلوئنسرهای سبک زندگی انتظار داریم به صورت زنده اجرا می‌کند. دلبستگی اینگرید به تیلور با پیشرفت فیلم شدیدتر می‌شود و تلاش‌های او برای همگام شدن با سبک زندگی ساختگی‌اش سخت‌تر می‌شود. این فیلم برداشتی طنزآمیز از یک سبک زندگی کاملا مدیریت شده (و سطحی) نشان می‌دهد و از اشاره به تمام مشکلات متعدد داشتن یک پرسونا در رسانه‌های اجتماعی و اینکه چگونه برداشت از اینفلوئنسرها و الگو قرار دادن آن‌ها می‌تواند تا این حد ناقص باشد ابایی ندارد.
۷. هشت زن (۸Women)
- محصول: ۲۰۰۲
- کارگردان: فرانسوا اوزون
- بازیگران: کاترین دنوو، فانی آرادان، دانیل داریو
- امتیاز متاکریتیک: ۶۴ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷ از ۱۰
«هشت زن» یک فیلم کمدی سیاه موزیکال قدرنادیده فرانسوی است که در دهه ۱۹۵۰ در شهری دورافتاده اتفاق می‌افتد. فیلم بر اساس نمایشنامه‌ای از روبرت توماس ساخته شده است و گروه بازیگران قابل توجهی از جمله کاترین دنوو، امانوئل بیارت، ایزابل هوپر، دانیل داریو، فانی آردان، فیرمین ریچارد، لودیوین در آن بازی می‌کنند. با وجود تمام این‌ها جای تعجب نیست که این فیلم یک کلاسیک کالت در نظر گرفته شود و بتواند بیش از ۴۲ میلیون دلار در سراسر جهان به دست آورد.
این فیلم حول محور ۸ زن می‌چرخد که بعد از جمع شدن در ملک یکی از آن‌ها برای گذراندن تعطیلات کریسمس، خود را مظنون به قتل صاحب خانه می‌بینند. هر یک از هشت زن مجموعه‌ای از انگیزه‌ها و کوهی از اسرار دارند که پنهان می‌کنند. زنانی که قادر به درخواست کمک نیستند، خود را در تلاش برای کشف اینکه قاتل در بینشان کیست می‌یابند.
این فیلم کار بزرگی انجام می‌دهد و ابزورد بودن وضعیت تاسف‌بار زن‌ها را با صحنه‌های پرهرج‌ومرج و افشای رازها و رنجش‌های خانوادگی نشان می‌دهد. همه زنان شخصیت‌های بسیار متمایزی دارند و تماشای تعامل آن‌ها با یکدیگر لذت‌بخش است؛ بدون در نظر گرفتن سهم کمدی فیزیکی که فیلم نیز از آن بهره می‌برد. این فیلم از تاکتیک‌های مشابه با فیلم «سرنخ» (Clue) محصول سال ۱۹۸۵ استفاده می‌کند، به‌ویژه در رویکرد کمدی و سبک داستان‌های پلیسی. اما «هشت زن» موفق می‌شود درام را با کمدی ترکیب و روی رشد شخصیت‌ها تمرکز کند، در حالی که به طرز شگفت‌انگیزی بسیار خنده‌دار است.
۶. شب بازی (Game Night)
- محصول: ۲۰۱۸
- کارگردان: جاناتان فرانسیس دالی، جاناتان گلداستاین
- بازیگران: جیسون بیتمن، ریچل مک‌آدامز، کایل چندلر
- امتیاز متاکریتیک: ۶۶ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۹ از ۱۰
«شب بازی» با وجود موفقیت در باکس آفیس، یک کمدی سیاه اغلب قدرنادیده با بازی جیسون بیتمن (مکس دیویس) و ریچل مک‌آدامز (آنی دیویس) است. داستان گروهی از دوستان را دنبال می‌کند که برای بازی‌های شبانه دور هم جمع می‌شوند، اما وقتی یکی از دوستانشان به نام بروک (کایل چندلر) به طرز وحشیانه‌ای در مقابل چشمانشان ربوده می‌شود، آن‌ها برای نجات او دست‌به‌کار می‌شوند.
تمرکز فیلم روی خلق و نشان دادن شوخی‌ها و لحظات خنده‌دار بین دوستان است و طنز آمیخته با تعلیق، فیلم را لذت‌بخش‌تر می‌کند. یک صحنه خاص وجود دارد که در آن ریچل مک‌آدامز آواز می‌خواند و این یکی از خنده‌دارترین لحظات فیلم است. در واقع، ریچل مک‌آدامز مثل ستاره در این فیلم می‌درخشد، توانایی او در خنده‌دار بودن، در حالی که در بین برخی از عناصر تیره‌تر فیلم تعادل برقرار می‌کند، توانایی‌اش را مانند قبل نشان می‌دهد و یکی از عناصر غافلگیرکننده در «شب بازی» است. شیمی بیتمن با مک‌آدامز و شوخ‌طبعی او، حتی ساده‌ترین صحنه‌های فیلم را خنده‌دارتر از حد انتظار می‌کند.
۵. دنیای روح (Ghost World)
- محصول: ۲۰۰۲
- کارگردان: تری زوئیگاف
- بازیگران: تورا بیرچ، اسکارلت جوهانسون، برد رنفرو
- امتیاز متاکریتیک: ۹۰ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۳ از ۱۰
«دنیای روح» یک کمدی سیاه قدرنادیده درباره بلوغ به کارگردانی تری زوئیگاف و بازی تورا بیرچ (انید)، اسکارلت جوهانسون (ربکا) و استیو بوشمی (سیمور) است که از مجموعه کتاب‌های کمیک دنیل کلوز اقتباس و حتی نامزد جایزه بهترین فیلمنامه اقتباسی در جوایز اسکار شد. «دنیای روح» زندگی دو دوست صمیمی را شرح می‌دهد که به تازگی از مدرسه فارغ‌التحصیل شده‌اند و تنها رویای یافتن شغل را در سر می‌پرورانند تا بتوانند با هم زندگی کنند. دختران با یک مجموعه‌دار چهل‌وچند ساله که از نظر اجتماعی کم‌توان و عجیب است دوست می‌شوند و انید خیلی زود به او نزدیک می‌شود و رابطه آن‌ها به هر دو دوست کمک می‌کند تا با واقعیت‌های خشن زندگی و آنچه می‌خواهند در آینده انجام دهند کنار بیایند.
تضاد قدرتمندی بین شخصیت بدبین انید در مقایسه با دوست معمولی و عمل‌گرای او ربکا وجود دارد که بر آرمان‌های طعنه‌آمیز او تاکید می‌کند. رابطه و دوستی کمیک آن‌ها منحصربه‌فرد است و نفرت مشترک آن‌ها از اینکه نمی‌توانند مثل همه باشند کمدی داستان را شکل می‌دهد. شوخی‌های بی‌نظیر آن‌ها با حال و هوای فیلم کاملا مطابقت دارد و نماینده صادقانه افرادی است که تصمیم گرفتند خلاف هنجارهای اجتماعی عمل کنند.
زوئیگاف موفق می‌شود کیفیت تلخ و شیرینی را در فیلم به تصویر بکشد و سفر سخت بزرگ شدن، احساس متفاوت بودن و جستجوی یک هدف را به تصویر بکشد. استفاده از موسیقی اتمسفریک عمق بیشتری به فیلم می‌بخشد، به‌ویژه وقتی صحبت از شخصیت انید می‌شود، که با موسیقی متمایز دهه‌های ۱۹۸۰ و ۹۰ شروع می‌شوند و در پایان به سبک بلوز تغییر می‌کنند و به نوعی در نشان داده بلوغ او سهیمند.
۴. کثافت (Filth)
- محصول: ۲۰۱۳
- کارگردان: جان اس برد
- بازیگران: جیمز مک‌آووی، جیمی بل، ادی مارسن
- امتیاز متاکریتیک: ۵۶ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷ از ۱۰
فیلم «کثافت» بر اساس رمانی نوشته‌ی ارواین ولش ساخته شده است. جیمز مک‌آووی در این کمدی سیاه قدرنایده یکی از بهترین بازی‌های دوران حرفه‌ای خود را پیش از فیلم «شکافته» (Split) در سال ۲۰۱۶ به نمایش می‌گذارد. فیلم توسط بروس رابرتسون (جیمز مک‌آووی) که یک کارآگاه معتاد به مواد مخدر است روایت می‌شود که از گرفتن ترفیع در محل کار خود ناامید است و تمام تلاش خود را برای این هدف به کار می‌بندد تا به کمک آن بتواند دوباره در کنار همسر و دخترش قرار بگیرد.
بروس وظیفه حل پرونده قتل خشونت‌آمیز یک دانش‌آموز ژاپنی را بر عهده می‌گیرد و همزمان برای ارتقای شغلی با همکاران دیگرش مثل ری لنوکس (جمی بل) رقابت می‌کند. بروس برای رسیدن به هدفش شروع به خرابکاری در بین آن‌ها می‌کند و آن‌ها را علیه یکدیگر قرار می‌دهد. شخصیت ناپایدار بروس که با یک سری توهمات شدید بدتر شده است، حل این پرونده را دشوارتر می‌کند.
«کثافت» را می‌توان یک کمدی سیاه و فیلم هیجان‌انگیز روان‌شناختی توصیف کرد که واقعا قدرنادیده است. این فیلم توانایی خوبی در ایجاد تعادل بین موضوعات آزاردهنده با کنایه و طنز، و نشان دادن عمق ضربه‌ها و درگیری‌های درونی بروس دارد. زوال ذهنی و رفتار عجیب و غریب بروس هم خنده‌دار و هم ناراحت‌کننده است و مخاطب را در حمایت از شخصیت‌هایش دچار دوگانگی می‌کند و باعث می‌شود اخلاق و هنجارهای اجتماعی پیرامون مسائلی مانند اعتیاد را زیر سوال ببرند.
۳. ملت ترور (Assassination Nation)
- محصول: ۲۰۱۸
- کارگردان: سام لوینسون
- بازیگران: اودسا یانگ، سوکی واترهاوس، هری نف
- امتیاز متاکریتیک: ۵۴ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶ از ۱۰
«ملت ترور» به نویسندگی و کارگردانی سام لوینسون در شهر تاریخی سالم اتفاق می‌افتد و حول محور چهار دختر نوجوان به نام‌های لیلی (اودسا یانگ)، بکس (هری نف)، سارا (سوکی واترهاوس) و ریگان (بلا تورن) می‌گذرد که خود را درگیر اخبار هکری می‌بینند که اطلاعات شخصی ساکنان را افشا می‌کند. آن‌ها مطمئن نیستید که هکر چه کسی است، و مردم شهر علیه یکدیگر قرار می‌گیرند و جهنمی برپا می‌شود.
چیزی که در مورد فیلم کمدی سیاه قدرنادیده «ملت ترور» بسیار جالب است، توانایی آن در استفاده از طنز به عنوان نقد اجتماعی در مورد حریم خصوصی با برجسته کردن جنبه‌هایی مانند سیاست، تعصب، استثمار و ریا است. نوجوانانی که داستان حول آن‌ها می‌چرخد، خودآگاه هستند، و فیلم با چند چرخش عجیب و هدایت شخصیت‌ها و مضحک بودن شکار جادوگر، بسیار به این جنبه کمک می‌کند. استفاده لوینسون از رنگ‌های نئون و تند، شروع فیلم با مونتاژی جالب توجه از هشدارهای مختلف و سوژه‌های آزاردهنده، فورا لحن را برای آنچه که باید از فیلم انتظار داشته باشیم تعیین می‌کند و کار بسیار خوبی را از همان ابتدای فیلم در جذب مخاطب انجام می‌دهد.
در پایان، «ملت ترور» نمونه‌ای عالی از فیلمی است که عمیقا در طنز ریشه دارد و هیچ فرصتی را برای تمسخر رسانه‌های اجتماعی، حق حریم خصوصی، عینیت بخشیدن به زنان و تبعیض علیه اقلیت‌ها هدر نمی‌دهد. علاوه بر این‌ها مخاطب را دعوت می‌کند با بسیاری از حقایق ناخوشایند کنار بیاید و از آن‌ها می‌خواهد موقعیت خود را در جامعه، چه آنلاین و چه در خارج از آن مجددا ارزیابی کنند.
۲. اصیل‌ها (Thoroughbreds)
- محصول: ۲۰۱۸
- کارگردان: کوری فینلی
- بازیگران: اولیویا کوک، آنیا تیلور جوی، آنتون یلچین
- امتیاز متاریتیک: ۷۵ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۶ از ۱۰
فیلم «اصیل‌ها» اولین تجربه کارگردانی کوری فینلی در جشنواره فیلم ساندنس به نمایش درآمد و عموما نقدهای مثبتی از سوی منتقدان دریافت کرد. در این فیلم آنیا تیلور جوی (لیلی رینولدز) و اولیویا کوک (آماندا) در نقش دو دوست دوران کودکی بازی می‌کنند که از هم جدا شدند و اکنون پس از سال‌ها دوباره کنار هم قرار گرفتند. آماندا می‌داند که لیلی از مادرش (فرانسی سویفت) پول گرفته است تا با او وقت بگذراند، علی‌رغم اینکه لیلی این ادعاها را رد و اعتراف می‌کند که به دلیل یک بیماری روانی هیچ احساسی ندارد. دخترها دوباره دوستی خود را احیا می‌کنند و تصمیم می‌گیرند ناپدری کنترل‌گر لیلی (پل اسپارکس) را بکشند و یک فروشنده مواد مخدر تیم (آنتون یلچین) را برای این کار استخدام کنند.
فیلم لحن آزاردهنده‌ای دارد که به تدریج بر شدت آن افزوده می‌شود و بیننده را درگیر می‌کند. دوستی، انتظارات اجتماعی و اخلاق مفاهیم اصلی فیلم را تشکیل می‌دهند و توانایی فینلی در ایجاد حس ناراحتی و تنش در فیلم با کنار هم قرار دادن خانه کلاستروفوبیک با نماهای باز وسیع از چمن‌زارهای اطراف املاک، بیشتر نشان می‌دهد دنیایی که دختران در آن زندگی می‌کنند چقدر منزوی است. چهره خشک و صادقانه آماندا، همراه با رفتار بی‌رحمانه‌اش، به طنز موقعیتی که دختران در آن قرار می‌گیرند می‌افزاید و شکاف بین آن‌ها که به واسطه تربیت‌هایشان شکل گرفته را بیشتر می‌کند. در واقع، بسیاری از لحظات کمدی این فیلم بر این شکاف تمرکز دارد و اینکه آیا کاری که آن‌ها قصد انجام آن را دارند از نظر اخلاقی عادلانه است یا خیر
۱. کشتار (Carnage)
- محصول: ۲۰۱۱
- کارگردان: رومن پولانسکی
- بازیگران: جودی فاستر، کیت وینسلت، کریستوف والتس
- امتیاز متاکریتیک: ۶۱ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۱ از ۱۰
کمدی سیاه قدرنادیده «کشتار» بر اساس نمایشنامه «خدای کشتار» (Le Dieu du carnage) اثر یاسمینا رضا و کارگردانی رومن پولانسکی، جزئیات وقایع یک بعد از ظهر را به تصویر می‌کشد و جودی فاستر، کیت وینسلت، کریستوف والتز و جان سی ریلی در آن نقش‌آفرینی می‌کنند. فیلم با آلن (کریستف والتز) و نانسی کوان (کیت وینسلت) شروع می‌شود که پس از دعوای پسرانشان به آپارتمان مایکل (جان سی ریلی) و پنه لوپه لانگ استریت (جودی فاستر) می‌روند. اکثر فیلم در داخل یک آپارتمان فیلمبرداری شده است و بر تعاملات بین هر دو گروه از والدین تمرکز دارد که سعی می‌کنند موضوع را مودبانه حل کنند، اما به زودی اوضاع بدتر می‌شود و آن‌ها شروع به دعوا با خود و یکدیگر می‌کنند.
با وجود اینکه این والدین دور هم جمع شده‌اند تا درباره فرزندانشان و حل یک مساله کوچک صحبت کنند، در عوض گرفتار تعاملات پرخاشگرانه‌ای می‌شوند که به زودی به درگیری‌های لفظی تمام عیار تبدیل می‌شود و موقعیت‌های مضحک یکی پس از دیگری رخ می‌دهد و مسائل مربوط به ازدواج هر دو زوج را آشکار می‌کند. طنز در «کشتار» خشک و تیز است و بازیگران به فیلمنامه دقیق آن پایبند هستند.
علی‌رغم عدم تغییر لوکیشن، فیلم هرگز خسته‌کننده به نظر نمی‌رسد، زیرا در ابتدا از یک آپارتمان معمولی در شهر نیویورک به مکانی کلاستروفوبیک تبدیل می‌شود که تنش‌ها در آن به اوج خود می‌رسد و به نوعی تقلیدی از سفر ذهنی شخصیت‌ها است. این فضا شبیه به استفاده پولانسکی از یک خانه در حال فروپاشی در یکی از آثار قدیمی‌اش، «انزجار» (Repulsion) است. اگرچه «کشتار» بیشتر بر روی نکات ابزورد و تظاهر مردم برای تایید شدن در جامعه تمرکز دارد. افرادی که عاشق تئاتر هستند نباید این فیلم را از دست بدهند. اگر از طرفداران مجموعه‌های تلویزیونی هستید، مطلب بهترین سریال‌های کمدی سیاه را هم مطالعه کنید.
///.
منبع: دیجی‌مگ
