طرح Imaginary ساده و تکراری است. نقل مکان خانواده‌ای تراماتایز شده به خانه‌ای جدید و وقوع اتفاقات ناشناخته! با این وجود Imaginary ایده‌های خوبی برای داستان خود دارد. استفاده از فانتزی‌های کودکانه و واقعی کردن تخیلات آن هم به شیوه‌ای که المان وحشت‌زا جنبه‌ای حقیقی نگیرد. مثل خرسی که نه به شیوه خرس واقعی بلکه به شیوه تجسم بخشیدن به تخیل کودکانه جنبه غیرمجازی پیدا می‌کند.
دیواندا وایز (DeWanda Wise) در نقش جسیکا مادر خوانده، تایگن برنز (Taegen Burns) در نقش تیلور، دختر نوجوان خانواده، پایپر براون (Pyper Braun) به عنوان آلیس، دختر کوچک خانواده، تام پین (Tom Payne)، بتی باکلی (Betty Buckley) و متیو ساتو در Imaginary به ایفای نقش می‌پردازند. این فیلم که توسط کمپانی Blumhouse تولید شده، نظرات منفی بسیاری را از سوی مخاطبین فیلم ترسناک و منتقدان دریافت کرده است.
تو عروسک خرسی رو می‌بینی؟
آلیس لیستی درست می‌کند از خوشحالی و ترس‌ها و اظهار می‌دارد که چانسی از او درخواست کرده که این لیست را بسازد. جسیکا متوجه می‌شود که در لیست چیز‌های خطرناکی هم نوشته شده است؛ مثلا انجام دادن کاری که واقعا درد دارد! در نتیجه جسیکا، آلیس را وقتی می‌یابد که قصد دارد با میخ به خود آسیب برساند. جسیکا بعد از دیدن این اتفاق از روان‌شناس کودکان می‌خواهد که رفتار آلیس را زیر نظر بگیرد. چانسی از دهان آلیس دکتر و جسیکا را تهدید می‌کند. جسیکا تصمیم می‌گیرد عروسک خرس را از بین ببرد اما دیگران می‌گویند که عروسکی وجود ندارد و همه در تخیلات آلیس است. بنابراین جسیکا می‌فهمد که تنها او و آلیس می‌توانند این عروسک را ببینند.
چانسی با لیستی که آلیس انجام داده از طریق دروازه‌ای آلیس را به سرزمین تصورات می‌برد. جسیکا و تیلور با گم شدن آلیس همان لیست را تهیه کرده و دروازه را برای خود دوباره باز می‌کنند. در دنیای تخیلات، جسیکا می‌فهمد که در دوره کودکی این‌جا حضور داشته و به کمک پدرش توانسته از این مکان شوم فرار کند اما پدرش بعد از آن دیوانه شده و در بیمارستان روانی به سر می‌برد. بنابراین مدت‌ها است که چانسی منتظر مانده تا او را برگرداند و اکنون از آلیس برای رسیدن به جسیکا استفاده کرده. در نهایت جسیکا سعی می‌کند به همراه آلیس و تیلور از این دنیا فرار کند اما گیر می‌افتد و آلیس با آتش زدن موجود شرور داستان، خواهر و مادر خود را نجات می‌دهد.
وقتی که خیال، قابل لمس است!
این موضوع را می‌شود از ابتدای داستان فهمید؛ به ویژه در سکانسی که کابوس جسیکا را می‌بینیم. ترس از از دست دادن و از دست رفتن، وحشت از موجوداتی که جسیکا یا آلیس خودشان برای خویش تداعی و تجسم می‌کنند، همه و همه موضوعی درونی است که برای رفع آن باید بر توهمات و تخیلات قوی‌شان حد و مرزی مشخص کنند؛ تا بتوانند بر این نوع وحشت قالب شوند. موضوعی که هر دوی آن‌ها را ناامید می‌کند باور ناپذیر بودن است! برای دیگران قابل پذیرش نیست چیزی که با چشم نبینند را باور کنند پس انگار جسیکا و آلیس در این راه تنها هستند.
به نشانه‌ها نگاه کن!
نباید فراموش کرد که این حجم از نشانه‌ها که بین دیالوگ‌های خط خطی نامنسجم سعی دارند مفهومی را برسانند، ممکن است مخاطب را گیج کنند. چرا که بیننده بین این همه افشای اطلاعات غیر لازم و نماد‌هایی که بر صفحه هرج و مرج ایجاد می‌کنند، گم می‌شود. در واقع دنیای فانتزی Imaginary درست مثل نشستن در قطار وحشتی است که از بین عروسک‌های ترسناک و صدا‌های وحشت‌انگیز و رنگ‌های کدر شده عبور می‌کند. بنابراین برای لحظه‌ای ترس را تداعی می‌کند اما به خاطر نمی‌ماند. البته Imaginary مانند بسیاری از فیلم‌های ترسناک می‌تواند تنها جنبه سرگرمی داشته باشد، با این وجود زمانی که کارگردان اصرار دارد تا با نماد مطلب خاصی را به مقصود برساند، شرایط بررسی فیلم تغییر می‌کند.
کلام پایانی
دیالوگ‌ها فکر نشده و طوطی‌وار کپی ضعیفی از درام‌های خانوادگی است. بخش ترسناک فیلم حرف کمی برای گفتن دارد اما فضا در بخش‌های هیجان‌انگیز و وحشت‌زا آن‌قدر تاریک و سریع پیش می‌روند که فرصت ترسیدن و دلهره به طور کل از دست می‌رود. Imaginary گاهی دل‌خوش و گاهی نگران و حتی سعی دارد گاهی شما را ناراحت و عصبانی کند اما به دلیل فیلم‌نامه خام آن در تزریق هیچ‌کدام از این احساسات موفق نمی‌شود. ساده‌تر بگویم، Imaginary نمی‌تواند احساسات مخاطب را هدایت کند و طرح نامنسجم و بهم ریخته آن دائما داستان را به سوی فراموشی رهسپار می‌کند.
فیلم ترسناک Imaginary پیامی برای بازگو کردن دارد، مانند خانواده و احساس تعلق داشتن به آن. البته این فیلم بازگو می‌کند که دنیای وحشیانه تخیلات تا چه حد می‌توانند در ذهن رشد کنند و تجسم واقعی به خود بپوشانند؛ اما فیلمساز نتوانست به این مسائل جواب درست و قابل فهمی بدهد. بنابراین می‌توان گفت که Imaginary فیلم خامی است که نیاز دارد تا برای ارائه درست مطلب و برانگیختن حس ترس و لذت مخاطب، بار‌ها بازبینی شود.
منبع: روزیاتو
https://teater.ir/news/59479
.gif)
