صرف نظر از حضور کوتاه -و بدون دیالوگ- او، ارزشش را دارد که بررسی کنیم چرا درو پس از نقش پررنگی که در «من نفرت‌انگیز ۳» ایفا کرد، حالا در قسمت چهارم تا حد زیادی کنار گذاشته شده است.
چارسو پرس: انیمیشن «من نفرت‌انگیز ۴» اخیرا روی پرده رفته و تا اینجا نقدهایی ضدونقیض از طرفداران و منتقدان دریافت کرده است. تقریبا همه موافقند که این فیلم مرزهای این فرنچایز محبوب را گسترش نمی‌دهد و حرف تازه‌ای نمی‌زند اما به عنوان یک اثر سینمایی تابستانی خانوادگیِ بی‌ادعا، همچنان جذاب است و ارزش تماشا دارد. با این حال، کسانی که منتظر بازگشت برادر دوقلوی بامزه‌ی گرو، یعنی درو (که صداپیشگی او را هم استیو کارل برعهده داشت) بودند، کاملا ناامید شدند اما چرا این شخصیت محبوب در انیمیشن «من نفرت‌انگیز ۴» حضور ندارد؟
قبل از اینکه به عدم حضور درو در انیمیشن «من نفرت‌انگیز ۴» بپردازیم، ذکر این نکته ضروری است که حداقل یک بار در فیلم به این شخصیت اشاره می‌شود. همچنین درو در پایان فیلم برای لحظه‌ای کوتاه در حیاط پشتی گرو ظاهر می‌شود، که شاید زمینه‌ساز پیش‌درآمد، دنباله یا اسپین‌آف بعدی باشد. صرف نظر از حضور کوتاه -و بدون دیالوگ- او، ارزشش را دارد که بررسی کنیم چرا درو پس از نقش پررنگی که در «من نفرت‌انگیز ۳» ایفا کرد، حالا در قسمت چهارم تا حد زیادی کنار گذاشته شده است.
«من نفرت‌انگیز ۴» به کارگردانی کریس رناد، چهارمین قسمت اصلی -و در مجموع ششمین قسمت- این فرنچایز محبوب استودیوی ایلومینیشن به شمار می‌رود. گرو (استیو کارل) و همسرش، لوسی (کریستن ویگ) حالا صاحب فرزند کوچکی به نام گرو جونیور شده‌اند و در کنار دخترانشان زندگی آرامی دارند. همه‌چیز زمانی عوض می‌شود که گرو به جشن دورهمی هم‌کلاسی‌های سابق دبیرستان ابرشرورها می‌رود. گرو که مدت‌هاست به جبهه خیر پیوسته، با دشمن جدیدی روبه‌رو می‌شود: هم‌کلاسی سابق، ماکسیم لو مال (ویل فرل). ماکسیم اسلحه‌ای دارد که تمام موجودات -حتی انسان‌ها- را به سوسک تبدیل می‌کند. وقتی او برای حمله به گرو و همسرش لوسی، فرزندان و نوزادشان دست به کار می‌شود، این خانواده مجبور است با هویت جعلی به شهر جدیدی نقل مکان کند.
ماکسیم می‌خواهد انتقام دوران مدرسه را از گرو بگیرد، به همین دلیل فرزند کوچک او را مورد هدف قرار می‌دهد. بنابراین گرو و مینیون‌ها با لیگ ضد شرور همکاری می‌کنند و رئیس این لیگ، سیلاس رمسباتم (استیو کوگان) به مینیون‌ها کمک می‌کند تا مانند ابرقهرمانان، قدرت‌های ویژه به‌دست بیاورند و بتوانند گرو جونیور را نجات دهند. البته نقشه‌های گرو درست پیش نمی‌رود، مگا-مینیون‌ها خرابی زیادی به بار می‌آورند و نقشه با شکست مواجه می‌شود. به این شخصیت‌ها انتقادات زیادی هم وارد شده است، زیرا تقلیدهای آشکاری از ابرقهرمانان مارول هستند و طراحی استاندارد مینیون‌ها را بر هم می‌زنند.
از طرف دیگر، یک زندگی جدید هم گرو و خانواده‌اش را با مشکل روبه‌رو می‌کند، زیرا آن‌ها باید با یک فضا و هویت تازه سازگار شوند. مارگو، دختر بزرگ عینکی خانواده (میرندا کازگرو) باید در یک مدرسه راهنمایی جدید بدون هیچ دوستی شروع به تحصیل کند و اگنس (مدیسون پولان) که همیشه شیرین و دوست‌داشتنی است، پذیرفتن هویت جدیدش را دشوار می‌داند، زیرا این به معنای دروغ گفتن است. در همین حال، گرو تشویق می‌شود تا کمتر شبیه خودش رفتار کند؛ به این معنا که به جای اینکه با غریبه‌ها سرد و بی‌تفاوت باشد، با آن‌ها دوستانه برخورد می‌کند.
درو که در فیلم «من نفرت‌انگیز ۳» معرفی شد، برادر دوقلوی گرو است و نقش مهمی در پایان‌بندی ناگهانی آن فیلم ایفا می‌کند. درو با نگرش مثبت، موهای بلوند زیبا و لباس‌های تمام سفید شناخته می‌شود. او آرزو دارد مانند برادرش یک ابرشرور شود و به دنبال شاگردی نزد اوست. با این حال، بر خلاف برادر همیشه‌اخموی خود، درو شخصیتی شادتر، دوستانه‌تر و برون‌گراتر دارد. با وجود مهربانی ذاتی‌اش، درو قسم می‌خورد که از راه پدر و برادرش پیروی و شرورانه رفتار کند، که اغلب به نتایج بامزه‌ای ختم می‌شود زیرا او در زمینه‌ی خلافکاری و شرارت استعداد ندارد.
در انتهای «من نفرت‌انگیز ۳»، درو با گرو آشتی می‌کند و این دو پس از دعوا بر سر میراث خانوادگی، دوباره با هم متحد می‌شوند. همانطور که اعضای خانواده در قالب تیم تازه‌ای از ابرشروران گرد هم می‌آیند، گرو بالاخره درو را به عنوان برادر و همتای شرور خود می‌پذیرد. با این حال، در پایان فیلم، درو که مصمم است ابرشرور باقی بماند، مینیون‌ها را متقاعد می‌کند تا به او بپیوندند و با سفینه‌ی گرو فرار می‌کند.
انتظار می‌رفت که این پایان‌بندی، شرایط را برای قسمت بعدی مهیا کند؛ یعنی جایی که گرو و لوسی به دنبال درو و مینیون‌ها می‌روند و احتمالا درو را راضی می‌کنند که دست از شرور بودن بردارد. و با توجه به نقش پررنگ او در قسمت سوم، طرفداران انتظار داشتند برادر گرو را بیشتر در «من نفرت‌انگیز ۴» ببینند، اما او تنها در انتهای فیلم و در حیاط پشتی گرو، به طور گذرا ظاهر می‌شود و سازندگان به پایان‌بندی نسخه‌ی سوم توجهی نداشته‌اند.
با اینکه درو در انتهای فیلم، در حیاط پشتی گرو دیده می‌شود، اما طبیعی است این سوال پیش بیاید که چرا «من نفرت‌انگیز ۴» او را به کل نادیده گرفته است. دلیل قطعی وجود ندارد، اما شاید به خاطر خط زمانی و رویدادهای پیشین این فرنچایز، توجه بیشتر به درو و طرح قصه‌ای که در آن نقش کلیدی داشته باشد، برای نویسندگان دشوار بوده است. ضمن اینکه داستان فیلم بلافاصله پس از وقایع «من نفرت‌انگیز ۳» دنبال نمی‌شود، بلکه یک سال بعد اتفاق می‌افتد. این یعنی به احتمال زیاد درو در این مدت به دنبال کارهای دیگری رفته و این میان، اتفاقاتی رخ داده است که از آن‌ها خبر نداریم.
احتمال دیگر می‌تواند سختی صداپیشگی نقش دوقلوها توسط استیو کارل باشد. جان بخشیدن به شخصیت گرو، به‌خصوص در چندین فیلم، آسان نبود و ممکن است کارل صداپیشگی همزمان گرو و درو را بیش از حد دشوار و خسته‌کننده دانسته باشد و از آن امتناع کند. البته این‌ها حدس و گمان است اما محتمل‌ترین دلیل برای غیبت درو را می‌توانیم تمرکز سازندگان روی نقش و جایگاه گرو به عنوان یک «پدر» -به جای یک برادر- بدانیم. به عبارت دیگر، سازندگان با آرک داستانی قسمت سوم، مبحث برادری را بررسی کردند و حالا در قسمت چهارم، دغدغه‌شان پدر بودن گرو است.
پس از آشتی گرو با درو و بستن پرونده‌ی دو برادر در «من نفرت‌انگیز ۳»، منطقی است که نویسندگانِ فیلم‌نامه تمرکز خود را به چالش بزرگتر خانوادگی گرو معطوف کنند. پس از درک و پذیرش برادرش در فیلم قبلی، گرو که اهمیت خانواده را اندکی بیشتر درک کرده است، حالا باید از گرو جونیور -اولین فرزند بیولوژیکی‌اش- مراقبت کند. علاوه بر این، شخصیت‌های جدیدی مانند پاپی پرسکات، ماکسیم لو مال و والنتینا، مشکلات گرو به عنوان پدر را بیشتر می‌کنند تا به روند تبدیل او از یک شخصیت شرور بی‌احساس به یک مرد خانواده‌ی مهربان و دلسوز سرعت ببخشند. وقتی ماکسیم گرو را مجبور می‌کند تا با مینیون‌ها به شهر جدیدی منتقل کند، دیگر نیازی به کمک درو به برادرش نیست.
با قاطعیت نمی‌توان گفت که چرا نقش درو به یک حضور افتخاری کوتاه در «من نفرت‌انگیز ۴» تقلیل یافته است، اما همین که در انتهای فیلم دیده می‌شود، به بازگشت احتمالی‌اش در قسمت‌های بعدی این مجموعه اشاره می‌کند و سازندگان او را نادیده نگرفته‌اند. اگر کارل دوباره بخواهد نقش دوقلوها را صداپیشگی کند و نویسندگان داستانی قابل قبول پیرامون او بنویسند، درو می‌تواند دوباره در فرنچایز «من نفرت‌انگیز» ظاهر شود تا به تکامل گرو -به عنوان یک پدر و یک برادر- کمک کند.
قبل از اینکه به عدم حضور درو در انیمیشن «من نفرت‌انگیز ۴» بپردازیم، ذکر این نکته ضروری است که حداقل یک بار در فیلم به این شخصیت اشاره می‌شود. همچنین درو در پایان فیلم برای لحظه‌ای کوتاه در حیاط پشتی گرو ظاهر می‌شود، که شاید زمینه‌ساز پیش‌درآمد، دنباله یا اسپین‌آف بعدی باشد. صرف نظر از حضور کوتاه -و بدون دیالوگ- او، ارزشش را دارد که بررسی کنیم چرا درو پس از نقش پررنگی که در «من نفرت‌انگیز ۳» ایفا کرد، حالا در قسمت چهارم تا حد زیادی کنار گذاشته شده است.
داستان انیمیشن «من نفرت‌انگیز ۴» از چه قرار است؟
«من نفرت‌انگیز ۴» به کارگردانی کریس رناد، چهارمین قسمت اصلی -و در مجموع ششمین قسمت- این فرنچایز محبوب استودیوی ایلومینیشن به شمار می‌رود. گرو (استیو کارل) و همسرش، لوسی (کریستن ویگ) حالا صاحب فرزند کوچکی به نام گرو جونیور شده‌اند و در کنار دخترانشان زندگی آرامی دارند. همه‌چیز زمانی عوض می‌شود که گرو به جشن دورهمی هم‌کلاسی‌های سابق دبیرستان ابرشرورها می‌رود. گرو که مدت‌هاست به جبهه خیر پیوسته، با دشمن جدیدی روبه‌رو می‌شود: هم‌کلاسی سابق، ماکسیم لو مال (ویل فرل). ماکسیم اسلحه‌ای دارد که تمام موجودات -حتی انسان‌ها- را به سوسک تبدیل می‌کند. وقتی او برای حمله به گرو و همسرش لوسی، فرزندان و نوزادشان دست به کار می‌شود، این خانواده مجبور است با هویت جعلی به شهر جدیدی نقل مکان کند.
ماکسیم می‌خواهد انتقام دوران مدرسه را از گرو بگیرد، به همین دلیل فرزند کوچک او را مورد هدف قرار می‌دهد. بنابراین گرو و مینیون‌ها با لیگ ضد شرور همکاری می‌کنند و رئیس این لیگ، سیلاس رمسباتم (استیو کوگان) به مینیون‌ها کمک می‌کند تا مانند ابرقهرمانان، قدرت‌های ویژه به‌دست بیاورند و بتوانند گرو جونیور را نجات دهند. البته نقشه‌های گرو درست پیش نمی‌رود، مگا-مینیون‌ها خرابی زیادی به بار می‌آورند و نقشه با شکست مواجه می‌شود. به این شخصیت‌ها انتقادات زیادی هم وارد شده است، زیرا تقلیدهای آشکاری از ابرقهرمانان مارول هستند و طراحی استاندارد مینیون‌ها را بر هم می‌زنند.
از طرف دیگر، یک زندگی جدید هم گرو و خانواده‌اش را با مشکل روبه‌رو می‌کند، زیرا آن‌ها باید با یک فضا و هویت تازه سازگار شوند. مارگو، دختر بزرگ عینکی خانواده (میرندا کازگرو) باید در یک مدرسه راهنمایی جدید بدون هیچ دوستی شروع به تحصیل کند و اگنس (مدیسون پولان) که همیشه شیرین و دوست‌داشتنی است، پذیرفتن هویت جدیدش را دشوار می‌داند، زیرا این به معنای دروغ گفتن است. در همین حال، گرو تشویق می‌شود تا کمتر شبیه خودش رفتار کند؛ به این معنا که به جای اینکه با غریبه‌ها سرد و بی‌تفاوت باشد، با آن‌ها دوستانه برخورد می‌کند.
درو کیست؟
درو که در فیلم «من نفرت‌انگیز ۳» معرفی شد، برادر دوقلوی گرو است و نقش مهمی در پایان‌بندی ناگهانی آن فیلم ایفا می‌کند. درو با نگرش مثبت، موهای بلوند زیبا و لباس‌های تمام سفید شناخته می‌شود. او آرزو دارد مانند برادرش یک ابرشرور شود و به دنبال شاگردی نزد اوست. با این حال، بر خلاف برادر همیشه‌اخموی خود، درو شخصیتی شادتر، دوستانه‌تر و برون‌گراتر دارد. با وجود مهربانی ذاتی‌اش، درو قسم می‌خورد که از راه پدر و برادرش پیروی و شرورانه رفتار کند، که اغلب به نتایج بامزه‌ای ختم می‌شود زیرا او در زمینه‌ی خلافکاری و شرارت استعداد ندارد.
در انتهای «من نفرت‌انگیز ۳»، درو با گرو آشتی می‌کند و این دو پس از دعوا بر سر میراث خانوادگی، دوباره با هم متحد می‌شوند. همانطور که اعضای خانواده در قالب تیم تازه‌ای از ابرشروران گرد هم می‌آیند، گرو بالاخره درو را به عنوان برادر و همتای شرور خود می‌پذیرد. با این حال، در پایان فیلم، درو که مصمم است ابرشرور باقی بماند، مینیون‌ها را متقاعد می‌کند تا به او بپیوندند و با سفینه‌ی گرو فرار می‌کند.
انتظار می‌رفت که این پایان‌بندی، شرایط را برای قسمت بعدی مهیا کند؛ یعنی جایی که گرو و لوسی به دنبال درو و مینیون‌ها می‌روند و احتمالا درو را راضی می‌کنند که دست از شرور بودن بردارد. و با توجه به نقش پررنگ او در قسمت سوم، طرفداران انتظار داشتند برادر گرو را بیشتر در «من نفرت‌انگیز ۴» ببینند، اما او تنها در انتهای فیلم و در حیاط پشتی گرو، به طور گذرا ظاهر می‌شود و سازندگان به پایان‌بندی نسخه‌ی سوم توجهی نداشته‌اند.
چرا برادر گرو در «من نفرت‌انگیز ۴» حضور ندارد؟
با اینکه درو در انتهای فیلم، در حیاط پشتی گرو دیده می‌شود، اما طبیعی است این سوال پیش بیاید که چرا «من نفرت‌انگیز ۴» او را به کل نادیده گرفته است. دلیل قطعی وجود ندارد، اما شاید به خاطر خط زمانی و رویدادهای پیشین این فرنچایز، توجه بیشتر به درو و طرح قصه‌ای که در آن نقش کلیدی داشته باشد، برای نویسندگان دشوار بوده است. ضمن اینکه داستان فیلم بلافاصله پس از وقایع «من نفرت‌انگیز ۳» دنبال نمی‌شود، بلکه یک سال بعد اتفاق می‌افتد. این یعنی به احتمال زیاد درو در این مدت به دنبال کارهای دیگری رفته و این میان، اتفاقاتی رخ داده است که از آن‌ها خبر نداریم.
احتمال دیگر می‌تواند سختی صداپیشگی نقش دوقلوها توسط استیو کارل باشد. جان بخشیدن به شخصیت گرو، به‌خصوص در چندین فیلم، آسان نبود و ممکن است کارل صداپیشگی همزمان گرو و درو را بیش از حد دشوار و خسته‌کننده دانسته باشد و از آن امتناع کند. البته این‌ها حدس و گمان است اما محتمل‌ترین دلیل برای غیبت درو را می‌توانیم تمرکز سازندگان روی نقش و جایگاه گرو به عنوان یک «پدر» -به جای یک برادر- بدانیم. به عبارت دیگر، سازندگان با آرک داستانی قسمت سوم، مبحث برادری را بررسی کردند و حالا در قسمت چهارم، دغدغه‌شان پدر بودن گرو است.
بیشتر بخوانید: اخبار و مطالب سینمای جهان
پس از آشتی گرو با درو و بستن پرونده‌ی دو برادر در «من نفرت‌انگیز ۳»، منطقی است که نویسندگانِ فیلم‌نامه تمرکز خود را به چالش بزرگتر خانوادگی گرو معطوف کنند. پس از درک و پذیرش برادرش در فیلم قبلی، گرو که اهمیت خانواده را اندکی بیشتر درک کرده است، حالا باید از گرو جونیور -اولین فرزند بیولوژیکی‌اش- مراقبت کند. علاوه بر این، شخصیت‌های جدیدی مانند پاپی پرسکات، ماکسیم لو مال و والنتینا، مشکلات گرو به عنوان پدر را بیشتر می‌کنند تا به روند تبدیل او از یک شخصیت شرور بی‌احساس به یک مرد خانواده‌ی مهربان و دلسوز سرعت ببخشند. وقتی ماکسیم گرو را مجبور می‌کند تا با مینیون‌ها به شهر جدیدی منتقل کند، دیگر نیازی به کمک درو به برادرش نیست.
با قاطعیت نمی‌توان گفت که چرا نقش درو به یک حضور افتخاری کوتاه در «من نفرت‌انگیز ۴» تقلیل یافته است، اما همین که در انتهای فیلم دیده می‌شود، به بازگشت احتمالی‌اش در قسمت‌های بعدی این مجموعه اشاره می‌کند و سازندگان او را نادیده نگرفته‌اند. اگر کارل دوباره بخواهد نقش دوقلوها را صداپیشگی کند و نویسندگان داستانی قابل قبول پیرامون او بنویسند، درو می‌تواند دوباره در فرنچایز «من نفرت‌انگیز» ظاهر شود تا به تکامل گرو -به عنوان یک پدر و یک برادر- کمک کند.
https://teater.ir/news/63040
