محققان در جریان این پژوهش افزایش تپش قلب صدها تماشاگر داوطلب را که به تماشای فیلم‌های ترسناک نشستند بررسی کردند. در این تحقیق هم افزایش میزان تپش قلب تماشاگران و هم فاصله بین تپش‌ها مورد اندازه‌گیری قرار گرفت.
چارسو پرس: محققان در جریان این پژوهش افزایش تپش قلب صدها تماشاگر داوطلب را که به تماشای فیلم‌های ترسناک نشستند بررسی کردند. در این تحقیق هم افزایش میزان تپش قلب تماشاگران و هم فاصله بین تپش‌ها مورد اندازه‌گیری قرار گرفت. دانشمندان در یک تحقیق علمی تلاش کردند تا با بررسی میزان افزایش تپش قلب تماشاگران ترسناک‌ترین فیلم تاریخ سینما را مشخص کنند.

به گزارش فرارو به نقل از یورونیوز، محققان در جریان این پژوهش افزایش تپش قلب صدها تماشاگر داوطلب را که به تماشای فیلم‌های ترسناک نشستند بررسی کردند. در این تحقیق هم افزایش میزان تپش قلب تماشاگران و هم فاصله بین تپش‌ها مورد اندازه‌گیری قرار گرفت.

نتیجه این پژوهش نشان می‌دهد که فیلم «شوم» (Sinister) که در سال ۲۰۱۲ اکران شد ترسناک‌ترین فیلم تاریخ سینما محسوب می‌شود. تماشاگران این فیلم که اسکات دریکسون کارگردانی کرده است به طور میانگین افزایش ۳۴ درصدی میزان تپش قلب را تجربه کردند. این در حالی است که فاصله زمانی بین هر تپش قلب تماشاگران این فیلم نیز ۲۱ درصد کاهش یافت.

بیشتر بخوانید: ۲۰ فیلم ترسناک برتر که نمی‌توانید پایان‌شان را حدس بزنید


به این ترتیب فیلم «شوم» از نظر میزان ترسناک بودن امتیاز ۹۶ را از ۱۰۰ کسب کرد.
در اینجا فهرست۱۰ فیلم ترسناک بر اساس این پژوهش آورده شده است:

۱- شوم (Sinister)

۲- میزبان (Host)

۳- اسکینامارینک (Skinamarink)

۴- توطئه‌آمیز (Insidious)

۵- احضار (The Conjuring)

۶- موروثی (Hereditary)

۷- لبخند (Smile)

۸- جن‌گیری امیلی رز (The Exorcism of Emily Rose)

۹- با من حرف بزن (Talk To Me)

۱۰- هل هاوس ال ال سی (Hell House LLC)

اکثر فیلم‌هایی که در فهرست ترسناک‌ترین فیلم‌ها قرار گرفته‌اند فیلم‌هایی مدرن و ساخت دوران معاصر هستند. دانشمندان در تحقیق خود همچنین ترسناک‌ترین صحنه‌ها را که منجر به از جا پریدن تماشاگر می‌شوند نیز بررسی کردند. هرچند طرفداران فیلم‌های ترسناک اغلب این صحنه‌ها را روشی آسان برای ترساندن تماشاگر می‌دانند و چندان هوادار چنین صحنه‌هایی نیستند.

صحنه‌های ترسناکی که منجر به پرش تماشاگر از جای خود می‌شوند اغلب پس از لحظاتی آرام و بی‌صدا و در پی حضور ناگهانی شخصیت و موجودی ترسناک در برابر دوربین رقم می‌خورند. کارگردان‌ها برای تاثیر بیشتر این صحنه‌ها اغلب از جلوه‌های صوتی ناگهانی نیز استفاده می‌کنند. هرچند این صحنه‌ها در زمینه افزایش ناگهانی آدرنالین در بدن تماشاگران موفق عمل می‌کنند، اما در مجموع با ترساندن واقعی تماشاگر فرق دارند.