وقتی به ژانر کمدی می‌رسیم، ساخت یک اقتباس قابل قبول حتی سخت‌تر هم به نظر می‌رسد، با این حال تعدادی از بهترین فیلم‌های کمدی تاریخ آثار اقتباسی بوده‌اند و بی‌تردید ارزش تماشا دارند.
چارسو پرس: ساخت اقتباس‌های سینمایی به‌هیچ‌وجه آسان نیست و حتی گاهی فیلمسازان بزرگ هم در ترجمه‌ی مفاهیم، لحن و رویدادهای یک رمان محبوب به زبان سینما دچار مشکل می‌شوند. بی‌دلیل نیست که بسیاری از طرفداران دنیای ادبیات نسبت به اقتباس‌ها انتقاد دارند و اغلب علاقه‌ای به آن‌ها نشان نمی‌دهند.
پین با استفاده از محیط مدرسه به عنوان نمادی برای جامعه، به مضامینی همچون نرینگی سمی، ترس از به قدرت رسیدن زنان و فساد در عصر مدرن می‌پردازد. او با نگاهی انتقادی به دنیای سیاست، به مخاطب نشان می‌دهد که رقابت‌های انتخاباتی چگونه می‌توانند به یک میدان جنگ تبدیل شوند و در این میان، اخلاق و صداقت چه جایگاهی دارند. «انتخابات» که از بازی درخشان متیو برودریک و ریس ویترسپون بهره می‌برد، پس از اکران مورد توجه منتقدان و مخاطبان قرار گرفت و به یکی از آثار شاخص سینمای کمدی سیاه تبدیل شد.
فیلم یک بی‌احترامی تمام‌عیار است؛ به هر چیزی توهین می‌کند و از خطوط قرمز عبور. شوخی‌ها اغلب مبتذل هستند اما با تشکر از مهارت‌های فیلمسازی رابرت آلتمن و یک فیلم‌نامه‌ی هوشمندانه، هرگز آزاردهنده نمی‌شوند؛ اگرچه شاید برای هر نوع سلیقه‌ای مناسب نباشند. فیلم در مجموع، اثری تلخ و پوچ‌گرایانه است که شاید شما را به یاد رمان «تبصره ۲۲» جوزف هلر بیندازد، یک فیلم انتقادی تند و تیز که نگاه متفاوتی به جنگ دارد. «مش» که بودجه‌ی ناچیزی هم داشت، با استقبال روبه‌رو و به یک فیلم پرفروش تبدیل شد، اگرچه این روزها کمتر از آن صحبت میشود.
۳- صبحانه در تیفانی (Breakfast at Tiffany’s)
«صبحانه در تیفانی» به قصه‌ی اصلی ترومن کاپوتی چندان نزدیک نیست و از نظر مضمون و درون‌مایه از آن فاصله می‌گیرد و داستان دراماتیک اخلاقی کاپوتی را هم کنار می‌گذارد تا عناصر کمدی رمانتیک در کانون توجه قرار بگیرند؛ با این حال، اگر به اثر نگاهی مستقل داشته باشیم، یک فیلم کمدی فراموش‌نشدنی است که برگ برنده‌ای به نام آدری هپبورن دارد. هیپبورن، هالی گولایتلی را به یکی از شخصیت‌های سینمایی ماندگار تاریخ تبدیل کرد و شیمی بی‌نظیری با جورج پیپارد دارد.
هدف اصلی او بازگشت به شغل سابقش به‌عنوان معلم و مهم‌تر از آن، آشتی با نیکی -یعنی همسر سابقش- است. مدتی بعد، پت با یک دختر مرموز (جنیفر لارنس) آشنا میشود که او هم از مشکلات مشابهی رنج می‌برد و آن‌ها رفته‌رفته به یکدیگر نزدیک می‌شوند زیرا هم را درک می‌کنند. یکی از بهترین فیلم‌های کمدی اقتباسی دو دهه‌ی اخیر، «دفترچه امیدبخش» مانند اسمش، برداشت خوش‌بینانه‌ای از عشق ارائه می‌دهد و از معدود آثار این ژانر است که در فصل جوایز -و اسکار- عملکرد موفقی داشت. کوپر و لارنس در اولین همکاری سینمایی خود، شیمی فوق‌العاده‌ای را به نمایش می‌گذارند و برداشت عمیقی از دو آدم شکست‌خورده به نمایش می‌گذارند که هر کسی می‌تواند با آن‌ها ارتباط برقرار کند.
حقیقت این است که گلدمن هرگز «عروس شاهزاده» را برای پسرش نخوانده؛ او هرگز پسری نداشته است. در عوض، نویسنده به دو دختر کوچک ۴ و ۷ ساله‌اش پیشنهاد داد که در سفر به کالیفرنیا داستانی برایشان بنویسد و از آن‌ها پرسید که داستان درباره‌ی چه چیزی باشد. یکی از دختران گفت «شاهزاده خانم‌ها!» و دیگری گفت «عروس‌ها!». گلدمن همانجا روی عنوان داستان توافق کرد. او چند صفحه نوشت اما در ادامه‌ی داستان گیر کرد. چند سال بعد، زمانی که به فکر گنجاندن نسخه‌ای خیالی از خودش در روایت افتاد (که داستان یک نویسنده‌ی دیگر را بازنویسی کرده است)، به سراغ تکمیل کتاب رفت و آن کتاب هم به فیلم «عروس شاهزاده» تبدیل شد که حالا یکی از بهترین فیلم‌های اقتباسی در نظر گرفته میشود.
۵- انتخابات (Election)
- سال اکران: ۱۹۹۹
- کارگردان: الکساندر پین
- بازیگران: متیو برودریک، ریس ویترسپون، کریس کلاین، جسیکا کمبل، مالی هاگن، کالین کمپ، مت مالوی
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۷.۳ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۲ از ۱۰۰
پین با استفاده از محیط مدرسه به عنوان نمادی برای جامعه، به مضامینی همچون نرینگی سمی، ترس از به قدرت رسیدن زنان و فساد در عصر مدرن می‌پردازد. او با نگاهی انتقادی به دنیای سیاست، به مخاطب نشان می‌دهد که رقابت‌های انتخاباتی چگونه می‌توانند به یک میدان جنگ تبدیل شوند و در این میان، اخلاق و صداقت چه جایگاهی دارند. «انتخابات» که از بازی درخشان متیو برودریک و ریس ویترسپون بهره می‌برد، پس از اکران مورد توجه منتقدان و مخاطبان قرار گرفت و به یکی از آثار شاخص سینمای کمدی سیاه تبدیل شد.
۴- مش (M*A*S*H)
- سال اکران: ۱۹۷۰
- کارگردان: رابرت آلتمن
- بازیگران: دونالد ساترلند، الیوت گولد، تام اسکریت، سالی کلرمن، رابرت دووال، مارک جونز، ماروین میلر
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۶ از ۱۰۰
فیلم یک بی‌احترامی تمام‌عیار است؛ به هر چیزی توهین می‌کند و از خطوط قرمز عبور. شوخی‌ها اغلب مبتذل هستند اما با تشکر از مهارت‌های فیلمسازی رابرت آلتمن و یک فیلم‌نامه‌ی هوشمندانه، هرگز آزاردهنده نمی‌شوند؛ اگرچه شاید برای هر نوع سلیقه‌ای مناسب نباشند. فیلم در مجموع، اثری تلخ و پوچ‌گرایانه است که شاید شما را به یاد رمان «تبصره ۲۲» جوزف هلر بیندازد، یک فیلم انتقادی تند و تیز که نگاه متفاوتی به جنگ دارد. «مش» که بودجه‌ی ناچیزی هم داشت، با استقبال روبه‌رو و به یک فیلم پرفروش تبدیل شد، اگرچه این روزها کمتر از آن صحبت میشود.
بیشتر بخوانید: معرفی فیلم‌های سینمایی
۳- صبحانه در تیفانی (Breakfast at Tiffany’s)
- سال اکران: ۱۹۶۱
- کارگردان: بلیک ادواردز
- بازیگران: آدری هپبورن، جورج پیپارد، پاتریشیا نیل، بادی ابسن، مارتین بالسام، میکی رونی، خوزه لوئیس د ویلایونگا
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۷.۶ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۸ از ۱۰۰
«صبحانه در تیفانی» به قصه‌ی اصلی ترومن کاپوتی چندان نزدیک نیست و از نظر مضمون و درون‌مایه از آن فاصله می‌گیرد و داستان دراماتیک اخلاقی کاپوتی را هم کنار می‌گذارد تا عناصر کمدی رمانتیک در کانون توجه قرار بگیرند؛ با این حال، اگر به اثر نگاهی مستقل داشته باشیم، یک فیلم کمدی فراموش‌نشدنی است که برگ برنده‌ای به نام آدری هپبورن دارد. هیپبورن، هالی گولایتلی را به یکی از شخصیت‌های سینمایی ماندگار تاریخ تبدیل کرد و شیمی بی‌نظیری با جورج پیپارد دارد.
۲- دفترچه امیدبخش (Silver Linings Playbook)
- سال اکران: ۲۰۱۲
- کارگردان: دیوید او. راسل
- بازیگران: بردلی کوپر، جنیفر لارنس، رابرت دنیرو، جکی ویور، کریس تاکر، انوپم کهیر، جولیا استایلز
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۷.۷ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۲ از ۱۰۰
هدف اصلی او بازگشت به شغل سابقش به‌عنوان معلم و مهم‌تر از آن، آشتی با نیکی -یعنی همسر سابقش- است. مدتی بعد، پت با یک دختر مرموز (جنیفر لارنس) آشنا میشود که او هم از مشکلات مشابهی رنج می‌برد و آن‌ها رفته‌رفته به یکدیگر نزدیک می‌شوند زیرا هم را درک می‌کنند. یکی از بهترین فیلم‌های کمدی اقتباسی دو دهه‌ی اخیر، «دفترچه امیدبخش» مانند اسمش، برداشت خوش‌بینانه‌ای از عشق ارائه می‌دهد و از معدود آثار این ژانر است که در فصل جوایز -و اسکار- عملکرد موفقی داشت. کوپر و لارنس در اولین همکاری سینمایی خود، شیمی فوق‌العاده‌ای را به نمایش می‌گذارند و برداشت عمیقی از دو آدم شکست‌خورده به نمایش می‌گذارند که هر کسی می‌تواند با آن‌ها ارتباط برقرار کند.
۱- عروس شاهزاده (The Princess Bride)
- سال اکران: ۱۹۸۷
- کارگردان: راب راینر
- بازیگران: کری الویس، رابین رایت، مندی پتینکین، آندره د جاینت، کریس ساراندون، کریستوفر گست، والاس شاون
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۸ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۶ از ۱۰۰
حقیقت این است که گلدمن هرگز «عروس شاهزاده» را برای پسرش نخوانده؛ او هرگز پسری نداشته است. در عوض، نویسنده به دو دختر کوچک ۴ و ۷ ساله‌اش پیشنهاد داد که در سفر به کالیفرنیا داستانی برایشان بنویسد و از آن‌ها پرسید که داستان درباره‌ی چه چیزی باشد. یکی از دختران گفت «شاهزاده خانم‌ها!» و دیگری گفت «عروس‌ها!». گلدمن همانجا روی عنوان داستان توافق کرد. او چند صفحه نوشت اما در ادامه‌ی داستان گیر کرد. چند سال بعد، زمانی که به فکر گنجاندن نسخه‌ای خیالی از خودش در روایت افتاد (که داستان یک نویسنده‌ی دیگر را بازنویسی کرده است)، به سراغ تکمیل کتاب رفت و آن کتاب هم به فیلم «عروس شاهزاده» تبدیل شد که حالا یکی از بهترین فیلم‌های اقتباسی در نظر گرفته میشود.
https://teater.ir/news/66430
