داوران لطفا شفاف سازی کنند

چارسو پرس: حسن لطفی در روزنامه اعتماد نوشت: گمان نکنید سیمرغ‌ها را که دادند جشنواره چهل و سوم تمام شده است. هیچ جشنواره‌ای با اختتامیه‌اش به پایان نمی‌رسد. قضاوت داوران هر جشنواره‌ای به‌طور خاص کنار قضاوت هیات داورانی متشکل از منتقدین و فیلم‌بین‌های متخصص که به فیلم‌ها ستاره می‌دهند و درباره‌شان مطلب می‌نویسند و به‌طور عام کنار داورانی به گستردگی همه بینندگانی قرار می‌گیرد که در جشنواره همه فیلم‌ها و تئاترها را تماشا کرده‌اند یا عکس‌ها و نقاشی‌های جشنواره را به صورت کامل دیده‌اند.

به خاطر همین است که پس از به خانه بردن سیمرغ‌ها توسط برندگان جشنواره چهل و سوم فیلم فجر یا نه، قبل‌تر از آن، پس از اعلام اسامی نامزدها موافقان رای هیات داوران و مخالفان‌شان شروع به نوشتن و گفتن کرده‌اند. گفتن و نوشتنی که طبیعی است. داوری در خوشبینانه‌ترین حالتش وصل به سلیقه است.

کافی است ترکیب هیات داوران تغییر کند تا نتیجه برگزیدگان جشنواره هم عوض شود . طبیعی است، چون هر جشنواره‌ای سیاست‌های خودش را دارد. سیاستی که می‌توان جایش برنامه، چشم‌انداز و ماموریت هم گذاشت. ماموریتی که نوع درستش تن می‌دهد به نظر هیات داوران (حتی اگر مخالف سیاست، ماموریت، چشم‌انداز و… باشد) و نوع غلطش داوران را هدایت می‌کند . رای عوض می‌شود، غیرمستقیم اعمال نظر می‌شود و… اینجاست که دیگر نمی‌توان تفاوت نظر بین آدم‌ها را طبیعی دانست.

در چنین شکلی (حتی اگر مصلحت‌اندیش باشد) دیگر نمی‌توان از طبیعی بودن آرا حرف زد . قصدم توهین به داوران جشنواره چهل و سوم فجر نیست . نمی‌خواهم بگویم خدایی نکرده چنین اتفاقی در جشنواره فیلم فجر افتاده است. حرفم کلی‌تر است . با آنچه از پس اعلام نظرها دیدم، ظاهرا داوران جشنواره چهل و سوم بیشتر از تعداد زیادی از داوران جشنواره‌های قبلی در مظان اتهام هستند. بهتر است شفاف‌سازی بیشتری بکنند. از رایی که داده‌اند، دفاع کنند (هر چند که مرسوم نیست!) نمی‌گویم دفاع‌شان برای زدودن شک و تردید همه کارساز است، اما حداقل به کسانی که با پیش‌فرض همه دست‌شان در یک کاسه است، نزدیک نیستند و داورانی که از دل تاریخ بیرون خواهند آمد، (آینده‌ای که تا چشم به هم می‌زنیم فرا رسیده) خواهند گفت آرای‌شان از ذهن و سلیقه خودشان وارد سبد هر فیلم شده است. به قول مرد خدا ترسی، آخرت‌شان را با دنیای دیگران تاخت نزده‌اند.

اینها را به خاطر خود خود هیات داوران می‌گویم وگرنه سرنوشت فیلم‌ها همیشه با گذشت زمان مشخص می‌شود. هیچ جایزه‌ای به تنهایی نمی‌تواند فیلمی را در تاریخ سینما ماندگار کند. مگر می‌شود بازی درخشان حسن پورشیرازی را در فیلم پیرپسر نادیده گرفت. مگر می‌شود از… بگذریم، باید در مورد فیلم‌هایی که فرصت برنده شدن از عواملش گرفته شده بیشتر گپ زد. شاید وقتی دیگر چنین گپ و گفتی رقم بخورد .