فیلم سینمایی On Swift Horses اثری عاشقانه و درام با هنرنمایی دیزی ادگار جونز و جیکوب الوردی است که نمرات متوسطی گرفته است.
چارسو پرس: فیلم سینمایی On Swift Horses فیلمی درام به کارگردانی دنیل مینهن به شمار می‌رود که بر اساس رمانی به همین نام نوشته شانون پوفال ساخته شده است. این فیلم داستان زندگی موریل با بازی دیزی ادگار-جونز و همسرش لی با بازی ویل پولتر را روایت می‌کند که پس از بازگشت لی از جنگ کره، زندگی جدیدی را در کالیفرنیا آغاز می‌کنند.

ورود برادر لی به نام جولیوس با بازی جیکوب الوردی که یک قمارباز سرکش با گذشته‌ای پنهان است، ثبات زندگی آن‌ها را به چالش می‌کشد و یک مثلث عشقی خطرناک شکل می‌گیرد. جولیوس در جستجوی کسی که به او دل بسته، راهی لاس‌وگاس می‌شود، در حالی که موریل به صورت پنهانی به شرط‌بندی روی اسب‌های مسابقه‌ای می‌پردازد و عشقی را تجربه می‌کند که هرگز تصورش را نمی‌کرد.

تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۲۶ نقد برای فیلم سینمایی On Swift Horses منتشر شده که امتیاز ۶۹ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۶۶ از صد برای این فیلم به ثبت رسیده که بر اساس ۱۰ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این فیلم را مشاهده می‌کنید.

نظر منتقدان درباره فیلم سینمایی On Swift Horses

  • راتن تومیتوز | ۲۶ نقد – امتیاز ۶۹ درصد
  • متاکریتیک | ۱۰ نقد – امتیاز ۶۶ از صد

فیلم سینمایی On Swift Horses

«۷۰/۱۰۰ The Daily Beast| منتقد: نیک شگر»
فیلم سینمایی On Swift Horses نمایی خیره‌کننده از عشق‌های ناتمام است و آمیزه‌ای از لحظه‌های جادویی زودگذر و دردی محسوب می‌شود که ناگزیر بعد از می‌آید، وقتی که جهان آن لحظه‌ها را از آدمی پس می‌گیرد.

بیشتر بخوانید:  مطالب مربوط به سریال‌های خارجی


«۷۰/۱۰۰ The Hollywood Reporter| منتقد: جردین سیرلس»
فیلم سینمایی On Swift Horses درباره‌ی شکل‌های گوناگونی است که عشق می‌تواند به خود بگیرد، زندگی‌های متنوعی که تجربه می‌کنیم و راه‌های بی‌شماری که می‌شود برای خود خانه‌ای ساخت. این اثر سینمایی فیلمی زیبا و دل‌خراش و شایسته آن است که روی پرده سینماها تماشا شود. امید می‌رود که این اثر، ژانر حماسی عاشقانه را دوباره ترند کند.

«۷۰/۱۰۰ Screen Rant| منتقد: گرام گاتمن»
با اینکه فیلمنامه فیلم نتوانسته به برخی از وعده‌هایش عمل می‌کند، برخی زیرداستان‌های جالب وجود دارند و جیکوب الوردی، دیزی ادگار-جونز و دیگر بازیگران توانستند هنرنمایی‌های بسیار خوب و درخشانی ارائه کنند.

«۶۰/۱۰۰ Collider | منتقد: تانیا حسین»
حتی با وجود جلوه‌های بصری خیره‌کننده که عمق و زیبایی جذابی را به این اثر بخشیدند، ناتوانی فیلم در حفظ سرعت و درون مایه داستان و همچنین نداشتن تمرکز روی موضوع اصلی، باعث می‌شود تا بزرگترین و تلخ‌ترین پیام‌های این داستان تضعیف شوند.

«۶۰/۱۰۰ Variety | منتقد: پیتر دبروژ»
جریانی از تراژدی در زیرپوست تمام زوج‌های این اثر سینمایی وجود دارد، چرا که شخصیت‌های داستان خودشان سد راه خوشبختی‌شان می‌شوند. گاهی این اثر حالتی ساختارمند و حساب‌شده پیدا می‌کند، انگار نویسنده، عاشق‌های غیرممکن را کنار هم چیده تا بعدا شکست‌شان را تماشا کند. اما در عین حال، امید هم وجود دارد؛ حتی اگر صحنه پایانی فیلم کمی ساختگی به نظر برسد، تماشای کسی که دوباره آینده‌اش را روی اسبی دیگر شرط می‌بندد، حسی شاعرانه دارد.
«۴۲/۱۰۰ The Playlist | منتقد: گرگوری الوود»
اگر این اثر سینمایی نقطه قوتی داشته باشد، فراتر از فیلم‌برداری گاها نقاشی‌گونه لوک مون‌پلیه و طراحی لباس بی‌نقص صورت گرفته توسط جریانا سن‌خوان، تعهد فیلم برای به تصویر کشیدن دورانی از عشق پنهان است.