دستیاران اول و دوم کارگردان در صنعت سینما نقش‌های حیاتی در مدیریت تولید دارند. اما این نقش‌ها در سینمای ایران و هالیوود تفاوت‌هایی دارند که به دلایل مختلف فرهنگی، اقتصادی و ساختاری شکل می‌گیرند. در این مقاله به مقایسه این دو نقش در دو سینمای بزرگ خواهیم پرداخت.

چارسو پرس: در مسیر دستیابی به جایگاه کارگردانی در سینمای حرفه‌ای، یکی از مهم‌ترین و کاربردی‌ترین گام‌ها، فعالیت در مقام «دستیار کارگردان دوم» (Second Unit Director) است. این نقش فرصتی کلیدی برای فیلم‌سازان نوپا فراهم می‌کند تا مهارت‌های لازم برای کارگردانی پروژه‌های مستقل را در میدان عمل بیاموزند.


دستیار کارگردان دوم، مسئولیت هدایت گروهی مجزا از تیم اصلی فیلم را بر عهده دارد و معمولاً وظیفه فیلم‌برداری سکانس‌های مکمل و صحنه‌هایی را دارد که نیازی به حضور بازیگران اصلی ندارد. این صحنه‌ها می‌تواند شامل نماهای اکشن، شات‌های عمومی از مکان‌ها، نماهای نزدیک از اشیا، صحنه‌های شلوغی و بدل‌کاری باشد.


در حالی که کارگردان اصلی مشغول ضبط صحنه‌های کلیدی با بازیگران اصلی است، دستیار کارگردان دوم به صورت هم‌زمان بخش‌های دیگری از فیلم را پیش می‌برد تا تولید پروژه با سرعت و بهره‌وری بیشتری انجام شود.


نقش و وظایف دستیار کارگردان دوم در تولید فیلم‌های سینمایی

دستیار کارگردان دوم در پروژه‌های سینمایی معمولاً مسئول تصویربرداری بخش‌هایی از فیلم است که نیاز به حضور بازیگران اصلی ندارد. این صحنه‌ها شامل نماهای مکمل (B-roll)، نماهای معرفی مکان، نماهای گذار، جزئیات یا تدوین‌های تصویری و سکانس‌های اکشن است. او در واقع فرماندهی یک واحد مستقل از گروه تولید را بر عهده دارد که به صورت موازی با گروه اصلی فیلم‌برداری فعالیت می‌کند.


هماهنگی نزدیک با کارگردان اصلی

اگرچه دستیار کارگردان دوم با یک گروه مستقل کار می‌کند، اما لازم است به‌طور کامل در راستای دیدگاه و زبان بصری کارگردان اصلی حرکت کند. حفظ سبک و انسجام تصویری فیلم در سکانس‌های تولیدشده توسط این واحد ضروری است و هرگونه اختلاف بصری یا اجرایی می‌تواند انسجام کلی اثر را به خطر بیندازد.


دستیار کارگردان دوم باید قادر باشد بدون ایجاد اختلال در لحن بصری فیلم، به گونه‌ای کار کند که خروجی کار او به‌طور کامل با تصاویر واحد اصلی یکپارچه باشد؛ همانند همکاری در انجام تکالیف یک دوست با تقلید از دست‌خط او!


وظایف اصلی دستیار کارگردان دوم عبارت‌اند از:

  • هدایت کامل تیم تولید دوم، مشابه با نقش کارگردان در تیم اصلی؛

  • تسلط بر زبان سینمایی و سبک کارگردان اصلی برای حفظ انسجام بصری؛

  • اجرای صحنه‌های مکمل مانند نماهای گذار، سکانس‌های اکشن، برداشت‌های اضافی (Pick-ups)، مونتاژها و... با یک گروه کوچک‌تر؛

  • رعایت بودجه و زمان‌بندی، به‌ویژه در مواقعی که پروژه با تأخیر مواجه شده است؛

  • عدم دخالت در دیدگاه هنری کارگردان و تلاش برای پیاده‌سازی دقیق آن.


چه کسانی می‌توانند دستیار کارگردان دوم شوند؟

برای تصدی این سمت، نیازی به مدرک دانشگاهی خاصی نیست. بسیاری از افرادی که پیش‌تر به عنوان دستیار اول کارگردان (1st AD) یا کارگردان فیلم‌های کوتاه و مستقل فعالیت داشته‌اند، می‌توانند با ارائه نمونه کار مناسب، خود را برای این نقش معرفی کنند. تجربه و توانایی در مدیریت گروه تولید، درک زبان سینما و توانایی اجرای دقیق دستورات کارگردان اصلی از مهم‌ترین ویژگی‌های مورد نیاز برای این موقعیت است.


دستیاری کارگردان دوم، فرصتی طلایی برای ورود به مسیر حرفه‌ای کارگردانی در پروژه‌های بزرگ است و می‌تواند سکوی پرتابی برای رسیدن به جایگاه کارگردانی مستقل باشد.


دستیاری کارگردان دوم؛ مسیری طلایی برای ورود به دنیای کارگردانی

حضور در نقش دستیار کارگردان دوم نه تنها فرصتی ارزشمند برای تجربه عملی در میدان تولید حرفه‌ای فیلم است، بلکه می‌تواند سکوی پرتابی برای دستیابی به جایگاه کارگردانی مستقل باشد. این موقعیت اغلب به‌عنوان یک «ورود ناگهانی طلایی» به مسیر حرفه‌ای فیلم‌سازی شناخته می‌شود.


آموزش مدیریت بحران در بطن پروژه‌های سینمایی

دستیار کارگردان دوم اغلب در شرایط بحرانی وارد پروژه می‌شود یا از مرحله پیش‌تولید در جریان پروژه قرار دارد. در هر دو حالت، توانایی مدیریت بحران یکی از مهم‌ترین مهارت‌هایی است که در این نقش به‌دست می‌آید. تجربه‌های سخت در پروژه‌هایی که با تأخیر یا اختلال مواجه شده‌اند، فرصتی کم‌نظیر برای آزمون توانمندی در مواجهه با فشارهای شدید کاری فراهم می‌کند.


فرصتی برای اثبات توانایی در برابر عوامل کلیدی تولید

در شرایط بحرانی، اگر فرد بتواند سکان را به درستی در دست بگیرد و محتوای با کیفیت را در زمان مقرر تحویل دهد، این امر می‌تواند اعتماد و توجه تهیه‌کنندگان، مدیران بخش‌ها و عوامل ارشد تولید را به همراه داشته باشد. در چنین مواردی، آنچه بیش از استعداد اهمیت دارد، «تعامل مثبت و حرفه‌ای» است. در صنعت پرریسک سینما، بسیاری از افراد بر اساس «ارتباط انسانی» و انرژی همکاری انتخاب می‌شوند.


دسترسی به شبکه‌های حرفه‌ای و فرصت‌های جدید

کارگردان دوم نیز مانند کارگردان اصلی، با گروه بزرگی از عوامل و استعدادها در تعامل است. این موقعیت امکان ارتباط مستقیم با افراد تصمیم‌گیرنده‌ای چون تهیه‌کنندگان، مدیران استودیو و بازیگران را فراهم می‌کند. ایجاد روابط حرفه‌ای معنادار با چنین افرادی، می‌تواند در آینده برای پروژه‌های شخصی بسیار مفید باشد.


در جریان این همکاری‌ها، شاید با بازیگری مستعد یا آهنگ‌سازی بااستعداد آشنا شوید که در پروژه‌های آتی به شما کمک کند. گاهی تنها یک ارتباط درست می‌تواند مسیر حرفه‌ای فرد را دگرگون کند.


تفاوت دستیار کارگردان اول و دوم چیست؟

در تولیدات سینمایی و تلویزیونی، دو نقش کلیدی در کنار کارگردان وجود دارد که اغلب با عنوان‌های دستیار کارگردان اول (First Assistant Director) و دستیار کارگردان دوم (Second Assistant Director) شناخته می‌شوند. این دو نقش با اینکه همکاری تنگاتنگی با یکدیگر دارند، اما مسئولیت‌های آن‌ها بسیار متفاوت است:


دستیار کارگردان اول (1st AD): ستون فقرات صحنه

  • نقش اجرایی اصلی در صحنه فیلم‌برداری را بر عهده دارد.

  • برنامه‌ریزی روزانه و زمان‌بندی دقیق فیلم‌برداری را تنظیم می‌کند.

  • مستقیماً با کارگردان، فیلم‌بردار، بازیگران و تمام عوامل صحنه هماهنگ است.

  • وظیفه دارد اطمینان حاصل کند که همه چیز طبق برنامه پیش می‌رود و در زمان مشخص به پایان می‌رسد.

  • در برخی صحنه‌های شلوغ یا پیچیده، مدیریت مستقیم صحنه را بر عهده دارد تا تمرکز کارگردان فقط روی بازی و اجرا باقی بماند.

  • نقش حیاتی در مدیریت زمان، ایمنی و نظم صحنه دارد.


دستیار کارگردان دوم (2nd AD): پل ارتباطی پشت صحنه

  • مسئول اصلی هماهنگی‌های پشت صحنه و ارتباط بین بخش‌های مختلف پروژه است.

  • تهیه و توزیع برنامه‌ی روزانه (Call Sheet) برای بازیگران و عوامل.

  • هماهنگی با بازیگران درباره زمان حضور، گریم، لباس و انتقال آن‌ها به صحنه.

  • نظارت بر جابه‌جایی گروه‌ها و تجهیزات در لوکیشن‌های مختلف.

  • در صحنه‌های بزرگ، هماهنگی با سیاهی‌لشکرها (Extras) و هدایت آن‌ها را انجام می‌دهد.

  • در غیاب 1st AD ممکن است موقتاً برخی وظایف او را به عهده بگیرد.

جمع‌بندی تفاوت‌ها:

ویژگی / وظیفه
دستیار کارگردان اول (1st AD)
دستیار کارگردان دوم (2nd AD)
تمرکز اصلی
مدیریت صحنه و زمان‌بندی
هماهنگی پشت صحنه
تعامل با
کارگردان، فیلم‌بردار، بازیگران
بازیگران، گروه تولید، گریم و لباس
تهیه Call Sheet
✖️
✔️
هدایت صحنه‌های اصلی
✔️
✖️
هماهنگی با سیاهی‌لشکر
گاهی اوقات
✔️


در واقع، 1st AD چرخ دنده اجرایی جلوی دوربین است، در حالی که 2nd AD هماهنگ‌کننده آرام اما حیاتی پشت صحنه محسوب می‌شود. هر دو نقش برای موفقیت و نظم در پروژه ضروری‌اند.

آیا ساختار دستیاران کارگردان در سینمای ایران مشابه هالیوود است؟

پاسخ کوتاه: نه کاملاً، ولی شباهت‌هایی وجود دارد.


در سینمای ایران، مانند هالیوود، نقش‌هایی با عنوان دستیار کارگردان اول (1st AD) و دستیار کارگردان دوم (2nd AD) وجود دارند، اما:

  • تفاوت‌ها در گستردگی وظایف، تخصص‌گرایی و ساختار اجرایی بین این دو سیستم بسیار مشهود است.

  • در ایران، معمولاً تمرکز بیشتر بر نقش دستیار اول است، و دستیار دوم در بسیاری از پروژه‌ها یا اصلاً حضور ندارد یا نقش محدودتری ایفا می‌کند.

مقایسه ساختاری بین ایران و هالیوود:


جنبه
سینمای هالیوود
سینمای ایران
تقسیم وظایف
ساختار دقیق و تفکیک‌شده؛ هر نقش مسئولیت مشخص دارد.
معمولاً چند وظیفه بر دوش یک نفر است؛ ساختار کمتر تفکیک‌شده.
1st AD
شخصی بسیار حرفه‌ای، با اختیارات اجرایی بالا؛ برنامه‌ریز، هماهنگ‌کننده، ناظر بر زمان.
معمولاً نزدیک‌ترین فرد به کارگردان؛ مسئول هماهنگی، نظم صحنه، زمان‌بندی و گاهاً امور اجرایی دیگر.
2nd AD
فردی مجزا، مسئول هماهنگی پشت صحنه، تهیه Call Sheet، هماهنگی با بازیگران و سیاهی‌لشکر.
در پروژه‌های بزرگ ممکن است وجود داشته باشد، ولی در اکثر پروژه‌های کوچک و متوسط این نقش با نقش دستیار اول ادغام می‌شود.
ساختار تولید
چندین واحد (مثل واحد دوم فیلم‌برداری) هم‌زمان فعال هستند.
غالباً فقط یک واحد فعال است و فیلم‌برداری به‌صورت خطی و با یک گروه انجام می‌شود.
استانداردهای بین‌المللی
معمولاً براساس پروتکل‌های اتحادیه‌ها و اتحادیه صنفی (مثل DGA) اجرا می‌شود.
استانداردهای متغیر؛ بستگی به نوع پروژه، بودجه و تیم دارد.


در سینمای ایران، دستیار کارگردان اول معمولاً مسئولیت‌های بیشتری نسبت به نمونه‌ آمریکایی بر عهده دارد و در بسیاری از پروژه‌ها، عملاً هم نقش AD1، هم AD2 و گاهی حتی نقش برنامه‌ریز تولید را بازی می‌کند.


با اینکه در پروژه‌های بزرگ‌تر، مثل سریال‌های پربودجه یا تولیدات بین‌المللی، ممکن است ساختار مشابه هالیوود پیاده‌سازی شود، ولی در اغلب پروژه‌ها، ساختار کاری ساده‌تر و ترکیبی‌تر است.


برای مقایسه دقیق‌تر، بیایید دو نمونه از پروژه‌های سینمایی را بررسی کنیم: یکی از سینمای ایران و دیگری از سینمای هالیوود.


1. پروژه ایرانی: فیلم سینمایی "جدایی نادر از سیمین" (2011)


این فیلم یکی از آثار موفق ایرانی است که در جوایز بین‌المللی مانند اسکار و کن موفق بوده است. در این پروژه، دستیار اول کارگردان (1st AD) مسئولیت‌های زیادی به عهده داشت.


ساختار تولید در پروژه ایرانی:

  • دستیار اول کارگردان (1st AD): در پروژه‌های ایرانی معمولاً دستیار اول کارگردان علاوه بر وظایف رایج مانند هماهنگی میان بازیگران، کارکنان و زمان‌بندی صحنه‌ها، وظایف دستیار دوم را نیز بر عهده می‌گیرد.

  • دستیار دوم (2nd AD): در پروژه‌های کوچک و متوسط ایرانی، این نقش معمولاً وجود ندارد یا اگر باشد، مسئولیت‌های آن با دستیار اول ادغام می‌شود. یعنی دستیار اول در پروژه‌های ایرانی بیشتر یک «مولتی‌تاسکینگ» (چندوظیفه‌ای) است که باید وظایف مختلف را مدیریت کند.

در پروژه‌هایی مانند "جدایی نادر از سیمین"، دستیار اول مسئول هماهنگی دقیق میان تیم تولید، زمان‌بندی فشرده و حفظ نظم در صحنه‌ها بود. این فیلم هیچ واحد دوم مجزا نداشت و تمامی کارها توسط تیم اصلی صورت می‌گرفت.


2. پروژه هالیوودی: فیلم سینمایی "Avengers: Endgame" (2019)


این فیلم، یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های هالیوودی است که با بودجه بسیار بالا و تیم تولید عظیم ساخته شده است. در این پروژه، ساختار تیم تولید به وضوح تفکیک شده است و واحدهای مختلف به صورت موازی کار می‌کنند.


ساختار تولید در پروژه هالیوودی:

  • دستیار اول کارگردان (1st AD): وظایف اصلی مانند زمان‌بندی دقیق، هماهنگی بین بازیگران و تیم تولید، آماده‌سازی صحنه‌ها و ناظر بودن بر رعایت برنامه‌ریزی‌ها بر عهده دستیار اول است. در پروژه‌هایی مانند "Avengers: Endgame"، دستیار اول کارگردان نقش اساسی در مدیریت تیم‌های مختلف ایفا می‌کند.

  • دستیار دوم کارگردان (2nd AD): در این پروژه، علاوه بر دستیار اول، یک یا چند دستیار دوم کارگردان وجود دارند که وظیفه دارند زمان‌بندی دقیق‌تر، تماس با بازیگران، تهیه Call Sheet و هماهنگی با دیگر اعضای تیم تولید را انجام دهند.

  • واحد دوم (Second Unit): در پروژه‌های بزرگ هالیوودی مانند "Avengers: Endgame"، واحد دوم (Second Unit) وجود دارد که فیلم‌برداری بخش‌هایی از فیلم را بر عهده دارد که نیاز به کار کمتر با بازیگران اصلی دارد (مثلاً صحنه‌های اکشن، انفجارها، تعقیب و گریزها و غیره).

مقایسه‌ کلی:


جنبه
سینمای ایران (فیلم "جدایی نادر از سیمین")
سینمای هالیوود (فیلم "Avengers: Endgame")
دستیار اول (1st AD)
مسئول تمامی وظایف از زمان‌بندی گرفته تا هماهنگی تیم و گاهی مسئولیت‌های دستیار دوم را هم دارد.
مسئول هماهنگی زمان‌بندی، مدیریت صحنه‌ها و ارتباط با بازیگران.
دستیار دوم (2nd AD)
در پروژه‌های ایرانی معمولاً این نقش یا وجود ندارد یا به‌طور غیررسمی توسط دستیار اول ایفا می‌شود.
این نقش به‌طور جدی وجود دارد و مسئول هماهنگی دقیق با بازیگران، تهیه Call Sheet، و کمک به دستیار اول است.
واحد دوم (Second Unit)
در بیشتر پروژه‌های ایرانی چنین واحدی وجود ندارد.
در پروژه‌های بزرگ هالیوودی مانند "Avengers: Endgame"، واحد دوم برای انجام بخش‌هایی از فیلم (مثل صحنه‌های اکشن) فعال است.
تعداد دستیاران کارگردان
در پروژه‌های ایرانی معمولاً فقط یک دستیار اول و گاهی چند دستیار اجرایی یا هماهنگ‌کننده تولید وجود دارد.
در هالیوود، علاوه بر دستیار اول و دوم، افراد متعددی در واحدهای مختلف تولید فعال هستند، مانند دستیاران اجرایی، مدیران تولید، و دستیاران ویژه.
نوع پروژه
پروژه‌ها معمولاً مستقل، کوچک یا متوسط هستند و زمان‌بندی‌های دقیق و هماهنگی به شکل ساده‌تری انجام می‌شود.
پروژه‌ها معمولاً بزرگ، پرهزینه و با تولید موازی واحدهای مختلف (مثل واحد دوم، واحد تدوین، واحد صدا، و غیره) هستند.


نتیجه‌گیری:

در سینمای ایران، به دلیل محدودیت‌های مالی و ساختاری، ساختار تولید و تیم‌های تولیدی معمولاً ساده‌تر و کوچک‌تر است. در حالی که در هالیوود، تیم‌های تولیدی بسیار بزرگ‌تر و پیچیده‌تر هستند و دستیار اول و دستیار دوم نقش‌های بسیار مشخص‌تر و تخصصی‌تری دارند. در سینمای ایران، معمولاً دستیار اول باید تمام مسئولیت‌ها را بر عهده بگیرد، در حالی که در هالیوود، این مسئولیت‌ها بین چند نفر تقسیم می‌شود و هر کدام وظایف خاص خود را دارند.



نویسنده: حمید قنبری