نقد فیلم «Madea’s Destination Wedding» | بازگشت مادرِ شلوغ تایِر پری به سبک همیشگی

چارسو پرس: مادیا بازگشته است — البته نه این‌که غیبت طولانی‌ای داشته باشد. فیلم «Madea’s Destination Wedding» سیزدهمین حضور شخصیت پرطرفدار و شلوغ تایِر پری در نقش مادیا محسوب می‌شود. آخرین حضور او در فیلم «Madea’s Homecoming» مربوط به سه سال پیش و اولین همکاری با نتفلیکس بود. حالا، در این فیلم جدید، مادیا همان زن پر سر و صدا، بی‌پروای همیشگی است که جایی میان خنده‌دار و خسته‌کننده در نوسان است.

در این فیلم، برخلاف روند داستانی پیچیده، روایت صرفاً بهانه‌ای است برای مجموعه‌ای از موقعیت‌های کمیک که مادیا بتواند وارد آن‌ها شود، دردسر ایجاد کند، تکه‌پرانی کند و گه‌گاهی پند و اندرزهای زندگی‌بخش ارائه دهد — همان فرمولی که تایر پری سال‌هاست در آثارش تکرار می‌کند و مخاطب وفادارش نیز از آن استقبال می‌کند.

داستان فیلم؛ یک بهانه ساده برای هیاهوی همیشگی

در آنچه می‌توان برای استاندارد فیلم‌های مادیا یک «ایده بلندپروازانه» دانست، داستان فیلم به یک مراسم عروسی در باهاما منتقل می‌شود. مادیا، برادرش جو (باز هم با بازی پری با گریم متفاوت) و پسر جو، برایان (پری با چهره نزدیک به خودش) برای عروسی دختر برایان، تیفانی (با بازی دایموند وایت) راهی سفر می‌شوند.

در این سفر، همسر سابق برایان، دبراه (Taja V. Simpson)، پسر nerd او BJ (Jermaine Harris) و داماد زاویر (Xavier Smalls) نیز همراه‌اند. دوستان همیشگی مادیا هم حضور دارند: بم (Cassi Davis Patton) با شوخی‌های جنسی بی‌وقفه، مستر براون (David Mann) با تلاش دائم برای ساختن اصطلاحات جدید، و البته کورا (Tamela Mann) به عنوان تنها صدای منطقی جمع.

بیشتر بخوانید: نقد فیلم Saint Clare | بلا تورن در نقش قاتلی مرموز در تریلری پرزرق‌وبرق اما سردرگم

پری تلاش می‌کند از تمام موقعیت‌های این سفر، سوژه کمدی بیرون بکشد: از رفتن به اداره گذرنامه برای دریافت پاسپورت، تا سکانس‌های طولانی هواپیما که مادیا حاضر نیست در کلاس اقتصادی بنشیند، و جنجال‌هایی که در اثر تلاطم پرواز پیش می‌آید. وقتی به باهاما می‌رسند، شوخی‌ها از صورت‌حساب‌های سنگین رستوران تا مهمانی مجردی در کازینو ادامه دارد.

شوخی‌هایی که طولانی می‌شوند، داستانی که ساده باقی می‌ماند

با وجود تلاش برای تنوع، اکثر سکانس‌ها بیش از حد طول می‌کشند. شوخی‌ها آن‌قدر تکرار می‌شوند تا دیگر اثرگذاری خود را از دست می‌دهند. ساختار گفتگوها نیز یکنواخت است: یکی از شخصیت‌ها جمله‌ای جدی می‌گوید، مادیا یک شوخی می‌پراند، و بعد هر کدام از اعضای گروه، نظر خود را با لحن اغراق‌آمیز اعلام می‌کنند — و این چرخه بارها تکرار می‌شود.

پری در بخش‌هایی تلاش می‌کند با ایجاد کشمکش‌ها، داستان را جذاب‌تر کند، اما این پیچش‌ها معمولاً به ساده‌ترین شکل ممکن حل می‌شوند. به عنوان نمونه، دلیل واقعی ازدواج سریع تیفانی، صرفاً از طریق شنیدن اتفاقی یک تماس تلفنی توسط مادیا آشکار می‌شود — یک راه‌حل تنبل و بی‌مخاطره.

همچنین، تلاش فیلم برای پرداختن به موضوعات عمیق‌تری مانند روابط خانوادگی یا تأثیر طلاق بر فرزندان، عملاً به روایتی یک‌سویه و جنسیت‌زده تبدیل شده است. در فیلم، پدران مهربان و بی‌نقص هستند و مادرها معمولاً خودخواه و بی‌توجه به خیر فرزندان. الگویی که پیش‌تر هم در فیلم‌های تایر پری دیده‌ایم و این بار نیز ادامه دارد.

بیشتر بخوانید: نقد فیلم «کریستی»؛ داستان دلگرم‌کننده دو برادر که زخم‌های زندگی در سیستم مراقبت اجتماعی ایرلند را ترمیم می‌کنند

مخاطب آشنا راضی خواهد بود؛ ولی طرفداران جدید چطور؟

Madea’s Destination Wedding پر است از دیالوگ‌های پرهیاهو، موقعیت‌های کمدی عجیب‌وغریب و لحظاتی از «سخنرانی‌های آموزنده» مادیا. اما این ریتم ناهمگون باعث می‌شود فیلم نتواند مخاطب جدیدی جذب کند. طرفداران قدیمی احتمالاً همان چیزی را دریافت می‌کنند که انتظارش را دارند، اما اگر پیش از این با دنیای مادیا آشنا نبوده‌اید، این فیلم احتمالاً شما را خسته خواهد کرد.

شاید در این مرحله از موفقیت سری فیلم‌های مادیا، تایر پری دیگر به دنبال گسترش مخاطب نیست. در این صورت، فیلم دقیقاً همان چیزی است که باید باشد: بازگشت همیشگی مادیا به همان مسیر آشنا.