چارسو پرس: با شعارهایی چون «زیبا! کشنده! اغواگر! بیرحم!»، تورا ساتانا شاید در نگاه اول فقط یک ستاره جنجالی فیلم‌های کالت دهه ۶۰ به نظر برسد، اما مستند «Tura!» ساخته کودی جرت، تصویر بسیار پیچیده‌تری از او ارائه می‌دهد. این مستند که با صدای مارگارت چو روایت می‌شود، هم‌زمان با شصتمین سالگرد فیلم مشهور Faster Pussycat! Kill! Kill! منتشر شده و ترکیبی از ارج نهادن به افسانه‌ای سینمایی و کاوش در زندگی شخصی و اجتماعی اوست.
رنجی پنهان پشت چهره‌ای مقاوم
مستند با ضربه‌ای سنگین آغاز می‌شود: تورا ساتانا (با نام کامل تورا لونا پاسکوال یاماگوچی)، فرزند پدری ژاپنی و مادری آمریکایی، درست چند روز پیش از تولد ۱۰ سالگی‌اش در سال ۱۹۴۸ در شیکاگو، قربانی تجاوز گروهی شد. این واقعه دردناک در همان ابتدای فیلم و به روایت صدای خود تورا بیان می‌شود؛ روایتی که لرزه بر اندام بیننده می‌اندازد، اما هم‌زمان نشان‌دهنده‌ی اراده بی‌نظیر او برای بازسازی خود و مبارزه با دنیای بیرحم اطرافش است.
در دورانی که خاطرات اردوگاه‌های کار اجباری ژاپنی‌تبارها هنوز زنده بود و تابلوهایی با مضمون «این محله مخصوص سفیدپوستان است» در آمریکا دیده می‌شد، تورا از همان کودکی آموخت که باید بجنگد، بجای آنکه قربانی بماند.
بیشتر بخوانید: بررسی مستند «Just Kids»؛ روایتی احساسی از زندگی نوجوانان ترنس در سایه قوانین محدودکننده آمریکا
از گوگو دنس تا الهه فیلم‌های بی‌مووی
بخش میانی مستند، عمدتاً به دوران فعالیت سینمایی تورا اختصاص دارد؛ مسیری که به‌طور غیرمنتظره‌ای با آشنایی با بیلی وایلدر و حضور افتخاری در فیلم Irma La Douce (۱۹۶۳) آغاز شد. خودش درباره آن می‌گوید: «فقط می‌خواستم باهاش بخوابم!» جمله‌ای که او را از همان ابتدا به‌عنوان زنی بی‌پروا و صادق معرفی می‌کند.
نام‌هایی مانند تونی کرتیس، تونی بنت و حتی الویس پریسلی در فهرست خواستگاران او ذکر می‌شود، اما در کمال تعجب، زندگی عاشقانه واقعی‌اش پر از روابط سمی با مردانی کنترل‌گر بود که تلاش می‌کردند او را از دنیای بازیگری دور نگه دارند.
تورای واقعی از زبان دخترانش
شاید احساسی‌ترین بخش فیلم، گفت‌وگو با دخترانش، جِید و لانی باشد؛ کسانی که بی‌پرده از مادرشان سخن می‌گویند. یکی از آن‌ها می‌گوید: «مامانم از اونایی نبود که کیک بپزه و منتظر بمونه ما از مدرسه بیایم.» با اینکه هرگز مادر بدی نبود، اما ذهنش بیشتر درگیر زخم‌ها و نبردهای خودش بود.
مجموعه‌ای از اتفاقات تلخ از جمله تصادف وحشتناک و ماجرای عجیب تیراندازی باعث شد زندگی او تا مرز فروپاشی برود؛ اما با ظهور دوران ویدئو و بازپخش فیلم‌های قدیمی‌اش، روحیه‌اش احیا شد. به‌ویژه فیلم Faster Pussycat! که در زمان اکران شکست خورده بود، در دهه ۸۰ میان طرفداران پانک راک و جنبش حقوق همجنس‌گرایان به یک اثر کالت بدل شد و شخصیت وارلا تبدیل به نماد ضدفرهنگ و فمینیسم رادیکال شد.
بیشتر بخوانید: نقد فیلم «Better Go Mad in the Wild» | در ستایش دیوانگی و دوری از شهر: سفری به جهان فراموش‌شده‌ی دو برادر در طبیعت
تصاویر آرشیوی، چهره‌هایی مشهور و طنزهای جسورانه
با اینکه تورا در سال ۲۰۱۱ از دنیا رفت، جرت نشان می‌دهد که سال‌ها پیش به مستندسازی زندگی او علاقه‌مند بوده و همین باعث شده به تصاویر خانگی Super-8، مصاحبه‌های اوریجینال و گفت‌وگو با چهره‌هایی مثل جان واترز (طرفدار دوآتیشه فیلم Faster Pussycat!)، دیتا فون تیِز، پیچس کرایست و حتی اَنجِل واکر، رقاص سابقی که سینه‌هایش را آتش می‌زد(!) و با چرخاندن خاموش می‌کرد(!)، دسترسی پیدا کند.
با این حال، ستاره واقعی فیلم خود تورا ساتانا است؛ زنی که کاملاً مصداق جمله معروف راسل مایر است:
«شیرین‌ترین گربه‌ها، تیزترین چنگال‌ها را دارند.»
مشخصات مستند «تورا!» (Tura!)
عنوان: تورا!
کارگردان / نویسنده: کودی جرت
توزیع‌کننده: Quiver Distribution
راوی: مارگارت چو
مدت زمان: ۱ ساعت و ۴۶ دقیقه
سال تولید: ۲۰۲۴ (اکران رسمی در آستانه سال ۲۰۲۵)
منبع: deadline
نویسنده: نسرین پورمند
