فیلم Hamnet به کارگردانی کلوئی ژائو، روایتی عمیق، بصری و به‌شدت تأثیرگذار از عشق، فقدان و اندوه است؛ داستانی الهام‌گرفته از زندگی ویلیام شکسپیر که با نگاهی انسانی و شاعرانه، تماشاگر را تا واپسین لحظه درگیر خود می‌کند.

چارسو پرس: اتفاق عجیبی هنگام تماشای فیلم Hamnet برایم افتاد. با انتظارات بالا وارد سالن نمایش جشنواره فیلم تورنتو شدم؛ چرا که پیش‌تر، تحسین‌های فراوانی درباره نمایش اولیه فیلم در جشنواره تلوراید شنیده بودم. تقریباً تمام کسانی که فیلم را دیده بودند، از گریه کردن‌شان گفته بودند. با این حال، من معمولاً در سینما اشک نمی‌ریزم و به‌ندرت تحت تأثیر احساسی شدید قرار می‌گیرم.


اما در صحنه پایانی Hamnet، ناگهان همه چیز تغییر کرد. از تماشای آرام و متمرکز، به جایی رسیدم که نفس در سینه‌ام حبس شد، اشک چشم‌هایم را پر کرد و لرزش چانه‌ام را نتوانستم کنترل کنم. تمام آنچه دیده بودم، با تمام قدرت بر سرم آوار شد. کلوئی ژائو در این فیلم، کاری کاملاً استثنایی انجام داده است.

Hamnet؛ داستانی ظریف از عشق و اندوه

Hamnet اقتباسی است از رمان تحسین‌شده مگی اوفارل با همین نام؛ رمانی که زندگی زناشویی ویلیام شکسپیر (با بازی پل مسکال)، مرگ فرزندش و شکل‌گیری نمایشنامه جاودانه هملت را به‌صورت داستانی بازآفرینی می‌کند. موضوعی سنگین و جاه‌طلبانه که ژائو با جسارت و در عین حال، با نهایت شفقت و دقت به آن نزدیک شده است. فیلمنامه این اثر را ژائو به‌همراه خود اوفارل نوشته است.


اگرچه نام شکسپیر بیش از همه جلب توجه می‌کند، اما شخصیت محوری داستان، همسر او، اگنس (جسی باکلی) است. فیلم با نخستین دیدار اگنس و ویلیام آغاز می‌شود؛ دیداری سرشار از کشش، اشتیاق و تنش. رابطه عاشقانه آن‌ها، به اندازه شایعاتی که درباره شخصیت مرموز اگنس وجود دارد، سرکش و غیرمتعارف است. او بیشتر وقتش را در جنگل می‌گذراند و حال‌وهوایی رازآلود دارد؛ زنی که گفته می‌شود با لمس دست افراد، می‌تواند آینده آن‌ها را ببیند.


فرزندان و ازدواج خیلی زود وارد زندگی این زوج می‌شوند و آن‌ها به‌ظاهر به آرامشی خانوادگی می‌رسند. اما سایه تراژدی از همان ابتدا بر زندگی‌شان افتاده است. اگنس پیش‌تر تصویری از آینده دیده؛ تصویری که در آن، هنگام مرگش تنها دو فرزند کنارش هستند، در حالی که او صاحب سه فرزند می‌شود.


مرگ Hamnet؛ اندوهی آرام اما ویرانگر

فاجعه‌ای که در راه است، حضوری سنگین در فیلم دارد، اما ژائو تماشاگر را برای مدت طولانی در دل آن رها نمی‌کند. او ابتدا زندگی روزمره این خانواده را نشان می‌دهد؛ تعامل بچه‌ها با یکدیگر و با والدین‌شان، آن‌چنان صمیمی و ملموس است که احساس می‌کنیم عضوی از این خانه هستیم. همین نزدیکی، مرگ Hamnet را به ضربه‌ای عاطفی عمیق‌تر تبدیل می‌کند.


جاکوبی جوپ، بازیگر نوجوان، در نقش Hamnet حضوری کوتاه اما تأثیرگذار دارد. او به‌سرعت دل تماشاگر را به‌دست می‌آورد. زمانی که ویلیام برای کار به لندن می‌رود، Hamnet قول می‌دهد قوی باشد، اما دقایقی بعد، اگنس او را در حال گریه پیدا می‌کند. همان‌جا، پیوند احساسی ما با این کودک شکل می‌گیرد.


ژائو جزئیات تلخ مرگ او را پنهان نمی‌کند، اما هرگز از اندوه خانواده بهره‌کشی احساسی نمی‌کند. هر شخصیت فرصتی برای ابراز دردش دارد و رنج اگنس به‌شدت ملموس است، اما همه‌چیز در سکوتی محترمانه و درون‌گرایانه روایت می‌شود؛ سکوتی که تأثیرش حتی ویرانگرتر است.


نقد فیلم Hamnet؛ روایتی شاعرانه و تکان‌دهنده از عشق و سوگ

هماهنگی چشم‌نواز تمام عناصر فیلم

با وجود عنوان و خط داستانی، Hamnet فقط درباره مرگ یک کودک نیست. این فیلم درباره عشق میان ویلیام و اگنس، فرآیند نویسندگی شکسپیر و مسیر مادری اگنس نیز هست. جهان تاریخی فیلم با طراحی صحنه فیونا کرامبی و طراحی لباس مالگوشیا تورژانسکا جان گرفته و کاملاً باورپذیر شده است.


جسی باکلی در نقش اگنس، خیره‌کننده ظاهر می‌شود. اندوه خام و کنترل‌نشده او، به‌ویژه در لحظات پایانی، به نقطه اوج احساسی فیلم تبدیل می‌شود. پل مسکال نیز تصویری انسانی از شکسپیر ارائه می‌دهد؛ مردی خانواده‌دوست که در عین حال، با زخم‌های گذشته و وسوسه تئاتر دست‌وپنجه نرم می‌کند. اجرای مونولوگ‌های شکسپیری او، کاملاً باورپذیر و درخشان است.


یکی از هوشمندانه‌ترین انتخاب‌های بازیگران، حضور نوآ جوپ در نقش بازیگری است که برای نخستین‌بار نقش هملت را روی صحنه اجرا می‌کند. شباهت ظاهری او به Hamnet، که در دنیای واقعی برادر جاکوبی جوپ است، پیوندی ظریف و تأثیرگذار میان این دو شخصیت ایجاد می‌کند.

جمع‌بندی؛ جادویی که در ذهن می‌ماند

حرکات آرام دوربین، ترکیب نماهای باز و کلوزآپ‌های دقیق و نگاه حساس ژائو به جزئیات، Hamnet را به تجربه‌ای بصری و احساسی کم‌نظیر تبدیل کرده است. سکانس پایانی فیلم، به‌تنهایی شایسته تحسین‌های سینمایی بزرگ است.


وقتی تیتراژ پایانی Hamnet به نمایش درآمد، تنها کاری که از من برمی‌آمد، خیره شدن به پرده بود. این فیلم جادویی خالص است؛ با قلبی دردناک، تصاویری سرسبز و بازی‌هایی مسحورکننده. Hamnet بدون تردید یکی از بهترین فیلم‌های سال است و تأثیر آن تا مدت‌ها با مخاطبان باقی خواهد ماند.


سوالات متداول

فیلم Hamnet درباره چیست؟

Hamnet داستانی الهام‌گرفته از زندگی ویلیام شکسپیر است که بر مرگ فرزندش، رابطه او با همسرش اگنس و شکل‌گیری نمایشنامه هملت تمرکز دارد.

کارگردان فیلم Hamnet کیست؟

این فیلم را کلوئی ژائو، کارگردان برنده اسکار، ساخته است.

Hamnet اقتباس از کدام اثر ادبی است؟

فیلم بر اساس رمان Hamnet نوشته مگی اوفارل ساخته شده است.

بازیگران اصلی Hamnet چه کسانی هستند؟

جسی باکلی، پل مسکال، جاکوبی جوپ و نوآ جوپ از بازیگران اصلی فیلم هستند.

آیا Hamnet فیلمی غم‌انگیز است؟

بله، اما اندوه آن به‌شکل ظریف، انسانی و شاعرانه روایت می‌شود و صرفاً متکی بر شوک احساسی نیست.


منبع: screenrant
نویسنده: نسرین پورمند