روزبه حسینی و فریدون محرابی که قصد داشتند نمایش‌نامه‌هایی از زنده‌یاد اکبر رادی را برای شرکت در جشنواره تئاتر فجر آماده اجرا کنند، با نگارش نامه‌ای مشترک از انصراف خود از شرکت در این جشنواره خبر دادند.

پایگاه خبری تئاتر: در این نامه آمده است: ما بیرون زمان ایستاده‌ایم

1-بر آن بودیم که به حرمت و شرافت نام بزرگ زنده‌یاد اکبر رادی، متونی از ایشان را در بخش چشم‌انداز جشنواره‌ی تئاتر فجر به اجرا برسانیم با هدفی مشترک‌:

نگاهی متفاوت و پیشرو به آثار ارزشمند این نویسنده‌ی فقید

با کمال تأسف این مجال، نظر به سیاست‌گذاری‌های جشنواره‌ی تئاتر فجر فرجام نیافت.

2-پس از گذشت حدود یک ماه و نیم از سلب این فرصت، با اصرار دکتر عطاالله کوپال، پی‌گیری مجدّانه‌ی بهزاد صدیقی و فریندخت زاهدی اعضای هیات مدیره بنیاد رادی با نظر مساعد دبیر محترم جشنواره‌ی تئاتر فجر، جناب دکتر اسماعیل عالی‌زاد، در مراسم زادروز زنده‌یاد رادی، نویدی تازه به ما و دوستداران آن بزرگوار داده شد. در نهایت پس از گذشت چند هفته مراحل و مناسبات متداول در انجام اموری تازه رخ‌داد در سرزمین‌مان ایران خاصه در امور فرهنگ وهنر در تعامل با بنیاد رادی و اعضای هیات مدیره‌ی آن به‌ویژه رییس این هیأت و همسر گران‌قدر زنده‌یاد رادی - بانو عنقا - بنا شد در بخشی با نام «میراث» دو نمایش به معرفی و انتخاب بنیاد رادی در جشنواره حضور یابند: (آمیز قلمدون، صیادان).

3-درنهایت، جلسه‌ی گفتگو میان ما دو نماینده (روزبه حسینی برای نمایش «آمیز قلمدون» و فریدون محرابی برای نمایش «صیادان») با دبیر جشنواره در روز شنبه 25 آبان‌ماه دردفتر ایشان پس از گذشت چند هفته از اولین اعلان‌ها برگزار شد.

4-اما دو مشکل اساسی سد راه و طریق ما بود و هست که ناچار به انصراف هستیم و دریغ! دریغ از فرصت‌های این‌چنین که از دست می‌روند.

مشکل نخست، مسائل سخت‌افزاری اعم از بودجه و تأمین شرایط مناسب تمرین برای آماده‌سازی دو نمایشِ دشوار از نوشته‌های زنده‌یاد رادی؛ و مشکل دوم، که اصل و اساس انصراف ما را باعث شد، مسئله‌ی جبران‌ناپذیر زمان ازدست‌رفته‌ی ماست. حدود دو ماه از دست‌رفته تنها به واسطه‌ی کج‌سلیقگی و ناهنجاری برخی مدیران بالادستیِ پیشین که بی‌شک گریبان تمام جشنواره را هم گرفته و دیگر، اطاله‌ی زمان در روند بروکراسی‌های مرسوم برای شکل‌گیری همین جلسه‌ی هماهنگی؛ که خود چند هفته‌ای تأخیر دربر داشت. لاجرم این فرجام نوشدارویی پس از مرگ سهراب است و این‌که ما همواره بیرون زمان ایستاده‌ایم انگار ودریغ!

5-بی‌شک هر دوی ما این راه را ادامه خواهیم داد و نظر به نگاه پر وسواس و دقیق بانو عنقا و حمایت بنیاد رادی و هیات مدیره‌ی فرهیخته‌ی آن، مصمم هستیم در اجرای این دو نمایش (صیادان آمیز قلمدون) در برنامه‌ی سال آتی تئاتر شهر؛ که امید آن داریم مدیریت تئاتر شهر در هموار ساختن شرایط اجرایی ما را همراهی کنند.

با آرزوی روزهایی دیگر برای تئاتر ایران.»