نسخه پایلوت سریال «موسی کلیم‌الله (ع)» به کارگردانی ابراهیم حاتمیکیا برای نمایش در جشنواره فیلم فجر آماده می‌شود و نسخه سریال نیز در پنج فصل جلوی دوربین می‌رود.
رییس صداوسیما خبر داد که مجلس بودجه ویژه حمایتی برای دو سریال «موسی» و «سلمان فارسی» به‌عنوان دو پروژه الف‌ویژه سازمان صداوسیما در قانون بودجه لحاظ کرده است.
وقتی به دو راس سازنده این سریال نگاه می‌کنیم، یکی محمود رضوی و دیگری ابراهیم حاتمیکیا، می‌بینیم که از قضا هیچ‌کدام آنها تجربه ساخت سریال تاریخی را آن‌هم در ابعادی تا این اندازه بزرگ و گسترده ندارند؛ آن‌طور که مثلا کارگردانی چون داود میرباقری را در مقام سازنده آثار تاریخی برای تلویزیون می‌شناسیم.
روزنامه هم میهن نوشت: اینجا جای ریسک‌پذیری نیست، جای اطمینان است. خود او بعد از سریال «حلقه سبز» به اینکه سریال‌ساز خوبی نیست، اعتراف کرده و گفته بود: «به این نتیجه رسیدم که سریال‌ساز نیستم. من مثل خلبانی‌ام که ۹۰دقیقه می‌تواند بپرد و توانایی پرواز بلندمدت را ندارد.»
این روزها اخبار پیرامون سریال «موسی (ع)»، بیش از آنکه به اعلام اطلاعاتی درباره روند تولید این مجموعه تاریخی الف‌ویژه مربوط شود، حاشیه‌هایی را دربرمی گیرد که بودجه اختصاص یافته به این سریال را هدف قرار می‌دهد؛ در حقیقت عمده خبرها به تناقضاتی مربوط می شود که از این حیث دامن‌گیر این پروژه شده است.
چرا ساختن سریال «موسی» (ع) برای جمهوری اسلامی اینقدر مهم است ولی مثلا ساخت سریال حضرت عیسی (ع) یا حضرت ابراهیم (ع) اینقدر اهمیت ندارد؟ این اهمیت از چه روست که پس از گذشت سال‌ها با تغییر سه کارگردان(سلحشور، شورجه، حاتمیکیا)، آقایان هنوز بی‌خیال «موسی» نشده‌اند؟ این اهمیت از چه روست که هزاران میلیارد تومان می‌ارزد؟ دقت کنید؛ هزاران- میلیارد- تومان.
بودجه دو سریال تاریخی «سلمان فارسی» و «موسی» روی هم ۴ هزار میلیارد تومان است که تخمین‌زده می‌شود این رقم دست‌کم برای سریال «موسی» به ده هزار میلیارد تومان هم برسد.
حجت‌الاسلام جواد نیک‌بین: ما دغدغه‌مندانه دنبالِ تحقق عدالت فرهنگی در بودجه ۱۴۰۲ هستیم، اما از صدا و سیما و وزارت فرهنگ هم انتظار داریم به دنبال تولیدات فاخر باشند.
