کارگردانی او را در زوایای کم نظیر، قاب بندی های بسیار زیبا،فیلمنامه ای خوش نگاشت و دغدغه مند، تدوینی اصولی، اصلاح رنگ و نور و گریمی عالی، میزانسنی درخشان و بازی پر توان گرفتن از بازیگران قابل تحسین می دانم.
نکته قابل توجه درباره دومین ساخته سینمایی سروش صحت، فیلم بودن در عین نبودن است. صحت عشق را در عین نشان ندادن زنی در فیلمش معنا میکند. رفاقت را در جایی که خلا آن حس میشود به چشم میآورد و بخشش را هم در عمیقترین نقطهای که کمتر کسی حاضر است انجام دهد، جای میدهد.
«صبحانه با زرافهها» فراتر از حد انتظار بود. فضای شلوغ و پرکاراکتر «جهان با من برقص»، اینجا جایش را به یک خلوت پنج نفره با یک قصه جمع و جور و سر راست داده. قصهای کاملا مردانه بدون حضور بازیگر زن (به استثنای آن سه خانمی که در رستوران و آن دو نفری که کنار خیابان نشسته بودند) که با وجود مردانه بودن، همه لحظات بار حسی و عاطفی مناسبی دارند.
«صبحانه با زرافهها» اگرچه در امتداد نگاه ساختارگرایانه سروش صحت بر نقد جهان پستمدرن سوار است اما شیوه انتقال این مفهوم در شرایطی که اثر، چندان از سمبلیسم بهره نگرفته، با آن هوشمندی که از کارگردان و نویسندگان آن سراغ داشتیم، سازگار نیست.
به گمانم اگر صحت، فکری برای بهتر شدن ریتم فیلم بکند و سکانس پایانی را هم، ادیت کند، «صبحانه با زرافهها» میتواند خارج از مرزهای ایران هم بدرخشد. [تصمیماش با خودش است؛ فیلم آدم مثل بچه آدم است باید درست بزرگش کند!]
اولین تیزر از «صبحانه با زرافهها» به کارگردانی سروش صحت و تهیهکنندگی سید مصطفی احمدی منتشر شد.
فیلم صبحانه با زرافهها به کارگردانی سروش صحت و تهیهکنندگی سیدمصطفی احمدی است که در چهل و دومین جشنواره فجر حضور دارد.