تعطیلات نوروز می‌تواند فرصتی برای آشنایی با برخی از شاهکار‌های تاریخ سینما باشد.

جشنواره‌ی جوایز اسکار هر ساله تنها به یک کارگردان جایزه‌ی بهترین کارگردانی را اهدا می‌کند. فیلم‌هایی که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم، به عقیده‌ی بسیاری، بهترین فیلم‌های کارگردان‌هایی است که آن‌ها را ساخته‌اند.

پولانسکی معمولا از نور و سایه برای ایجاد کردن احساسات و تاثیرگذاری بر مخاطب استفاده می‌کند. برای مثال در «انزجار» (Repulsion) صحنه‌هایی وجود دارند که در آن‌ها سایه‌ی اشیا روی چهره‌ی شخصیت اصلی افتاده است؛ این سایه‌ها، شخصیت‌ها را تبدیل به هیولاهایی می‌کنند که نمی‌توان به آن‌ها اعتماد کرد یا با آن‌ها دوست شد. رومن پولانسکی یکی از اساتید سینمایی است. علاوه بر بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی، او فیلم‌های زیاد دیگری هم ساخته است که ارزش دیدن دارند. او مردی است که لحظه‌ای بی‌کار نمی‌نشیند.

«روی علف‌های خشک»، آخرین ساخته نوری بیلگه جیلان، شاهکاری است هم‌تراز آثار یک دهه اخیر او. سرشار از حساسیت و کما‌ل‌گرایی بصری جیلان که در سینمای معاصر کمیاب و دست‌نیافتنی است. جیلان بار دیگر به فضای روستاهای حاشیه‌ای ترکیه می‌رود تا تأکید کند ترکیه فقط استانبول، آنکارا و ازمیر نیست.

از کمدی‌های جاه‌طلبانه‌ای مانند «فارست گامپ» (Forrest Gump) گرفته تا درام‌های هنری جاه‌طلبانه‌تر مانند «تانگو با شیطان» (Sátántángo) که ۷ ساعت و ۳۰ دقیقه است. این فیلم‌های کلاسیک فوق‌العاده در سال ۲۰۲۴ سی ساله می‌شوند. حالا که این فیلم‌ها وارد دهه سوم زندگی خود می‌شوند، باید به این فیلم‌ها نگاه دوباره‌ای داشته باشیم و تجزیه و تحلیل کنیم که چرا و چطور پس از گذشت ۳۰ سال، هنوز نزد عموم مردم به عنوان فیلم‌های خوب و جذاب شناخته می‌شوند.

برخلاف اکثر کارگردانان سینما که قبل از ساختن شاهکارشان چندین بار تلاش می‌کنند و با نخستین فیلم‌های خود به آزمون و خطا می‌پردازند، برخی از فیلم‌سازان مستعد با اولین ساخته‌ی خود موفق می‌شوند یک شاهکار قابل توجه خلق کنند. اینکه اولین فیلم یک کارگردان بلافاصله به شاهکار تبدیل شود و تحسین منتقدان و برتری‌های سینمایی دست پیدا کند، اتفاق بسیار نادری است.

فیلم شما را در 120 دقیقه بسان 12 شبانه‌روز از زندگی مردی از طبقه متوسط جامعه با مناعت طبعی شگرف با تصاویر بی‌پیرایه‌اش نگه می‌دارد تا بدون شعارهای گل درشت و تماتیک متوجه‌مان کند که می‌شود با دل کندن از زواید زندگی، مسیر پر پیچ و خم زندگی را تاب آورد و از آن لذت برد. تعریفی بی‌آلایش از زندگی شهری که فردیت در آن هویتی مستقل به خود گرفته و به زیستی مسالمت‌آمیز با اجتماع پیرامونی‌اش دست می‌زند.

فیلم‌های رمانتیک می‌توانند سبُک دل، خنده‌دار و گاهی اوقات حتی آسیب زا باشند. در هر داستان عاشقانه‌ حداقل عمیق، عنصر خاصی از درام یا تضاد درونی وجود دارد که رابطه شخصیت‌های اصلی را تکانشی‌تر و خسته کننده‌تر می‌کند. اکنون با چنین رویکردی ما می‌خواهیم به معرفی ۱۰ فیلم غمگین برای روز ولنتاین بپردازیم.

در این مطلب به معرفی مورد انتظارترین فیلم‌های هنری پاییز ۱۴۰۲ پرداخته‌ایم تا ببینیم در آخرین هفته‌های سال جاری میلادی چه فیلم‌های جذاب و قابل توجهی انتظارمان را می‌کشند.