پولانسکی معمولا از نور و سایه برای ایجاد کردن احساسات و تاثیرگذاری بر مخاطب استفاده می‌کند. برای مثال در «انزجار» (Repulsion) صحنه‌هایی وجود دارند که در آن‌ها سایه‌ی اشیا روی چهره‌ی شخصیت اصلی افتاده است؛ این سایه‌ها، شخصیت‌ها را تبدیل به هیولاهایی می‌کنند که نمی‌توان به آن‌ها اعتماد کرد یا با آن‌ها دوست شد. رومن پولانسکی یکی از اساتید سینمایی است. علاوه بر بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی، او فیلم‌های زیاد دیگری هم ساخته است که ارزش دیدن دارند. او مردی است که لحظه‌ای بی‌کار نمی‌نشیند.

چارسو پرس: پولانسکی یکی از فیلم‌سازان مولف سینما است که طی سال‌های فعالیتش توانسته تعدادی از برترین آثار تاریخ سینما را خلق کند. بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی آن‌هایی هستند که بیش از سایر ساخته‌هایش می‌توانند ذهن مالیخولیایی و متفاوت او را به تصویر بکشانند. پولانسکی از والدینی لهستانی در پاریس متولد شد. او ابتدا در دانشگاه دانسک به تحصیل پرداخت و سپس برای ادامه‌ی تحصیل به دانشگاه پاریس رفت. پولانسکی سال‌ها است که به دنبال محکومیت‌های قضایی‌ای که خودش هرگز آن‌ها را نپذیرفت، اجازه‌ی ورود به آمریکا را ندارد و با این حال، این مرد کوچک فرانسوی هم‌چنان به فیلم‌سازی ادامه می‌دهد.


مهم‌ترین ویژگی شخصیت‌های خلق شده توسط پولانسکی، نحوه‌ی سخن گفتن آن‌ها است؛ همه‌ی آن‌ها با مهربانی مخصوص پولانسکی با یک‌دیگر حرف می‌زنند. پولانسکی این سبک حرف زدن شخصیت‌های آثارش را راهی برای گوش دادن از طریق حرف زدن نامیده است. مهربانی در این فیلم‌ها تنها به حال و هوای آن‌ها بستگی ندارد؛ بلکه نوعی دست آورد تکنیکی است. کارگردان از دوربین استفاده می‌کند تا با بهره بردن از چشم‌ها و گوش‌هایمان، دنیا را به ما نشان دهد. برای مثال در فیلم «بچه‌ی رزماری» (Rosemary’s Baby) ما خیابان‌های شب‌زده را از طریق چشم‌های رزماری می‌بینیم و در حالی که در خیابان قدم می‌زند، افکار او را می‌شنویم. علاوه بر این‌ها می‌بینیم که او چگونه به دنیای اطراف خود واکنش نشان می‌دهد؛ به درخت‌ها، به آسمان و به چهره‌ی افراد دیگر.


پولانسکی معمولا از نور و سایه برای ایجاد کردن احساسات و تاثیرگذاری بر مخاطب استفاده می‌کند. برای مثال در «انزجار» (Repulsion) صحنه‌هایی وجود دارند که در آن‌ها سایه‌ی اشیا روی چهره‌ی شخصیت اصلی افتاده است؛ این سایه‌ها، شخصیت‌ها را تبدیل به هیولاهایی می‌کنند که نمی‌توان به آن‌ها اعتماد کرد یا با آن‌ها دوست شد. رومن پولانسکی یکی از اساتید سینمایی است. علاوه بر بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی، او فیلم‌های زیاد دیگری هم ساخته است که ارزش دیدن دارند. او مردی است که لحظه‌ای بی‌کار نمی‌نشیند.


نخستین فیلم بلند رومن پولانسکی «چاقو در آب» (Nóż w wodzie) بود که یکی از بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی هم هست. او این فیلم را در لهستان ساخت و این فیلم او توانست با نامزد شدن در رشته‌ی بهترین فیلم خارجی زبان در جشنواره‌ی جوایز اسکار، اعتبار زیادی برای او به دست آورد؛ به خصوص که «چاقو در آب» نخستین فیلم لهستانی تاریخ است که توانست نامزد دریافت این جایزه شود. پولانسکی علاوه بر کارگردانی، نویسندگی و تهیه‌کنندگی هم می‌کند. علاوه بر همه‌ی این‌ها، پولانسکی علاقه دارد در فیلم‌های خودش به مقابل دوربین بیاید. او در بعضی از فیلم‌های خودش بازیگر نقش اصلی است و در بعضی دیگر ایفا کردن نقش‌های کوتاه را برعهده می‌گیرد.


بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی که باید تماشا کنید

تمام فیلم‌های پولانسکی مطالعاتی هستند روان‌شناختی من باب شخصیت‌ها در موقعیت‌های سخت و نفس‌گیر؛ چه این موقعیت‌ها اجتماعی باشند و واقعی و چه موقعیت‌های ذهنی، درونی یا ماروالطبیعی. پولانسکی همواره از موسیقی در جهت افزایش تاثیرگذاری موقعیت‌های دراماتیک فیلم‌هایش بهره می‌برد و از آن‌جایی که بر فیلم‌برداری تسلط دارد، همواره فیلم‌هایش تبدیل به جشنواره‌هایی از نور و سایه می‌شوند. پولانسکی همواره علاقمند است تا بر روی داستان‌هایی با پیچش‌های داستانی کار کند تا بتواند مخاطبان خود را با دیدن فیلم‌هایش شگفت‌زده نماید. او کارگردانی است صاحب سبک و مولف که می‌تواند به تمام ژانرها سرک بکشد و هر دنیایی را متناسب با سبک فیلم‌سازی خودش طراحی نماید.


۲۳. افسر و جاسوس (An Officer and a Spy)

  • سال تولید: ۲۰۱۹
  • بازیگران: ژان دوژاردن، لویی گارل، امانوئل سیگنر، متیو آمالریک
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۷۶ از ۱۰۰
  • امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰

«افسر و جاسوس» یکی از بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی است. این فیلم یک درام تاریخی قانع‌کننده است که به بررسی ماجراهای درایفوس بدنام می‌پردازد. این فیلم داستان جرجز پیکارت (ژان دوژاردن)، یک افسر نظامی ارتش فرانسه را روایت می‌کند. این افسر شواهدی به دست می‌آورد که مشخص می‌کنند آلفرد دریفوس که یک افسر یهودی بوده است، در یک دادگاه نظامی به اشتباه به خیانت متهم شده و مجرم شناخته شده است. سرعت فیلم، درست به اندازه است و همه‌چیز در آن به موقع به وقوع می‌پیوندد. همین سرعت مناسب به تنش اجازه می‌دهد تا به تدریج در بطن داستان سر و شکل بگیرد. در حالی که پیکارت بیش‌تر و بیش‌تر با جنبه‌های دیگر این رسوایی و فشارهای زیاد در راستای حفظ سکوت روبه‌رو می‌گردد، تنش هم بیش‌تر می شود. فیلم‌برداری این فیلم درخشان است و موفق می‌شود عظمت پاریس اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ را به خوبی به تصویر بکشاند.

نقش‌آفرینی دوژاردن هم در این فیلم خیره‌کننده است و او موفق می‌شود به خوبی درگیری درونی پیکارت بین وفادار ماندن به ارتش و تعهد به عدالت را به مخاطبان منتقل نماید. بازیگران مکمل این فیلم هم عملکر مناسبی از خودشان به نمایش می‌گذارند؛ به خصوص امانوئل سیگنر در نقش معشوقه‌ی پیکارت و لوئیس گرل در نقش درایفوس. اگرچه این فیلم با توجه به سرگذشت رومن پولانسکی بسیار بحث برانگیز شد، اما خود فیلم هم‌چنان یکی از بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی است. «افسر و جاسوس» جست‌وجویی قدرتمند و درگیرکننده در رابطه با یکی از وقایع حیاتی تاریخ فرانسه است. هر مخاطبی که طرفدار درام‌های تاریخی، فیلم‌های دلهره‌آور سیاسی یا مطالعات پیچیده‌ی شخصیتی است، باید این فیلم را ببیند.


۲۲. بر اساس یک داستان واقعی (Based on a True Story)

  • سال تولید: ۲۰۱۷
  • بازیگران: امانوئل سیگنر، اوا گرین، وینسنت پرز، کامیلا چاموکس
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۵۰ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک:
  • امتیاز IMDb به فیلم: ۵.۷ از ۱۰

«بر اساس یک داستان واقعی» فیلمی است خیره‌کننده که از ابتدا تا انتها شما را درگیر داستان خواهد کرد و باعث می شود از نظر فکری درگیر موضوع آن شوید. این فیلم که یکی از بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی می‌باشد و بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده است، داستان نویسنده‌ای را روایت می‌کند که سعی دارد از بن بست نویسندگی خارج شود. زنی کاریزماتیک وارد زندگی این نویسنده می‌شود و کنترل نویسندگی او را هم به دست می‌گیرد. نقش‌آفرینی‌ها در این فیلم شگفت‌انگیز و با صلابت هستند. امانوئل سیگنر در این فیلم نقش زن جذاب و کاریزماتیکی را ایفا می‌کند که وارد زندگی نویسنده می‌شود.


اوا گرین هم در نقش نویسنده می‌درخشد و به خوبی موفق می‌شود آسیب‌پذیری و درماندگی کسی که حس خویشتن‌شناسی خود را از دست داده است، به نمایش بگذارد. رومن پولانسکی در این فیلم به خوبی عناصر راز، تعلیق و درام روانشناختی را به یک‌دیگر می‌بافد تا فیلمی بسازد که هم دلهره‌آور است و هم از نظر احساسی درگیرکننده. تصویربرداری این فیلم درخشان است و هر نما در آن به زیبایی ترکیب‌بندی شده است و به گونه‌ای تنظیم شده که مخاطب را بیش از پیش درگیر داستان نماید.


۲۱. ونوس خزپوش (Venus in Fur)

  • سال تولید: ۲۰۱۳
  • بازیگران: امانوئل سیگنر، ماتیو آمالریک، آنا کارمنکووا، ولادیمیر اریومین
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۸۸ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۶۹ از ۱۰۰
  • امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۱ از ۱۰

کسانی که دوست‌دار هم سینما و هم تئاتر هستند، خیلی زود به «ونوس خزپوش» که یکی از بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی است، علاقه‌مند می‌شوند. این فیلم بر اساس نمایشنامه‌ی برنده‌ی جایزه‌ی تونی دیوید آیوس ساخته شده است و داستان کارگردانی را روایت می‌کند که برای پیدا کردن بازیگر زن فیلم خود از متقاضیان امتحان می‌گیرد. این کارگردان قرار است فیلمی بسازد اقتباسی، از رمان «ونوس خزپوش» اثر لئوپولد وان ساشر-مازوخ که واژه‌ی مازوخیسم نخستین‌بار از رمان او گرفته شد. امانوئل سیگنر در نقش واندا، یکی از بهترین بازی‌های کارنامه‌ی هنری خودش را ایفا می‌کند؛ بازیگری که به نظر می‌رسد شخصیت واندای کتاب را به خوبی درک کرده و در آغوش کشیده است.

او بهترین انتخاب برای بازی در مقابل متیو آمالریک است؛ کسی که نقش کارگردان را بازی می‌کند و در اولین برخورد، واندا را به دلیل مبتذل بودن رد می‌نماید. اگرچه در حالی که مصاحبه پیش‌تر می‌رود، خط فاصل بین حقیقت و داستان کم‌رنگ‌تر می‌گردد و توانایی کنترل این شخصیت‌ها بر روی یک‌دیگر، به طرز غیرمنتظره‌ای جابه‌جا می‌شود. کارگردانی پولانسکی استادانه است و موفق می‌شود در چهارچوب تئاتر، فضایی پرتنش و وهم‌آلود خلق نماید. این فیلم بی‌شک به بازی دو بازیگر نقش اصلی خودش متکی است و سیگنر و آمالریک هر دو موفق می‌شوند با نقش‌آفرینی‌هایشان مخاطبان را مجبور به تماشای فیلم کنند. «ونوس خزپوش» فیلمی متفکرانه است که به بررسی مضامینی مانند قدرت، تمایلات و کنترل می‌پردازد. این فیلم توانست نامزد دریافت نخل طلا از جشنواره‌ی فیلم کن فرانسه شود.


۲۰. کشتار (Carnage)

  • سال تولید: ۲۰۱۱
  • بازیگران: جودی فاستر، کیت وینسلت، کریستوف والتز، جان سی. ریلی
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۷۰ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۶۱ از ۱۰۰
  • امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۱ از ۱۰

«کشتار» یک فیلم کمدی تلخ است. این فیلم که یکی از بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی می‌باشد، شاهکاری است که بدترین نوع رفتارهای بشری را به تصویر می‌کشاند. این فیلم اقتباسی است از نمایشنامه‌ای از یاسمینا رضا. این فیلم داستان دو خانواده را اروایت می‌کند. والدین این دو خانواده کنار هم جمع می‌شوند تا درباره‌ی یک درگیری کوچک بین فرزندانشان در رابطه با زمین بازی گفت و گو کنند. چیزی که به عنوان یک گفت و گوی متمدنانه آغاز می‌شود، خیلی زود تبدیل به مجموعه‌ای از حملات شخصی و مراسم خوردن الکل و ابراز خشونت می‌گردد. چهار بازیگر نقش اصلی فیلم، نقش‌آفرینی‌های مصمم و درخشانی از خودشان ارائه می‌دهند که به خوبی، مضحک بودن و ناامیدی شخصیت‌هایشان را به تصویر می‌کشاند.


فاستر و وینسلت نقش مادرهایی مقتدر و حق به جانب را ایفا می‌کنند، در حالی که والتز و ریلی پدرانی هستند متلاطم و دفاعی. شیمی بین بازیگران خیره‌کننده است و دیالوگ‌گویی‌های مداوم و پشت سر هم آن‌ها باعث ایجاد فضایی پرتنش می‌شود. کارگردانی پولانسکی هم مثل همیشه استادانه است؛ او از تمام گوشه و کنار فضای موجود در آپارتمان استفاده می‌کند تا بتواند تنش را افزایش دهد و نقاط ضعف شخصیت‌ها را رو کند. باید به تصویربرداری درخشان این فیلم هم اشاره کرد. دوربین در این فیلم بیش از هرچیز بر چهره‌ی بازیگران متمرکز است و ابراز تنفر، خشم و ناامیدی آن‌ها را ضبط می‌کند.


۱۹. سایه‌نویس (The Ghost Writer)

  • سال تولید: ۲۰۱۰
  • بازیگران: ایوان مک‌گرگور، پیرس برازنان، اولیویا ویلیامز، کیم کاترال
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۸۴ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۷۷ از ۱۰۰
  • امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰

«سایه‌نویس» رومن پولانسکی یک فیلم دلهره‌آور سیاسی است که نمی‌توانید حتی برای یک لحظه از آن چشم بردارید. ایوان مک گرگور در این فیلم که یکی از بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی است، یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های کارنامه‌ی هنری خودش را ارائه می‌دهد. او نقش نویسنده‌ای را ایفا می‌کند که باید کتاب خاطرات نخست وزیر سابق بریتانیا، با بازی پیرس برانزنان را کامل کند. نماهای محکم و مخصوص این فیلم و موسیقی خیره‌کننده‌ی آن، فضایی وهم انگیز ایجاد می‌کنند که بستری مناسب برای پیچش‌ها و چرخش‌های داستانی فراهم می‌کند.


در حالی که «سایه‌نویس» بیش‌تر و بیش‌تر در گذشته‌ی نخست وزیر فرو می رود، مجموعه‌ای از رازها و دروغ‌ها را کشف می‌کند. این رازها ممکن است هم زندگی او را نابود کنند و هم زندگی اطرافیانش را. تیم بازیگران مکمل این فیلم از جمله اولیویا ویلیامز، کیم کاترال و تام ویلکینسون به طور شگفت‌انگیزی عالی هستند و موفق می‌شوند به نقش‌های مهم‌شان صلابت و عمق اضافه کنند. «سایه‌نویس» یک کلاس فیلم‌سازی در زمینه‌ی ایجاد تنش است؛ هر صحنه‌ی این فیلم شما را بیش‌تر درگیر داستان می‌کند و با این وجود، باعث می‌شود تا لحظه‌ی آخر در حال حدس زدن نتیجه‌ی داستان باشید. کارگردانی پولانسکی در این فیلم که یکی از بهترین فیلم‌های پولانسکی می‌باشد، مطمئن و با صلابت است.


۱۸. هر کس سینمای خودش (To Each His Own Cinema)

  • سال تولید: ۲۰۰۷
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۱۰۰ از ۱۰۰
  • امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۸ از ۱۰

«هر کس سینمای خودش» یک فیلم خاص و گیرا است که تشکیل شده از مجموعه‌ آثاری از بعضی از بزرگ‌ترین کارگردان‌های دوران ما. به هر کارگردان گفته شد تا فیلمی کوتاه بسازد و در آن سبک و نگاه شخصی خودش را بیان نماید. نتیجه‌ی این فیلم‌های کوتاه باعث ساخته شدن فیلمی جذاب و ماندگار شد. این فیلم، سینما را در تمام اشکال موجودش گرامی می‌دارد؛ از دوران فیلم‌های صامت گرفته تا بلاک‌باسترهای امروزی. این فیلم در جست‌وجوی نشان دادن قدرت حقیقی فیلم‌ها است و موفق می‌شود مخاطبان را به جهانی جدید منتقل نماید، احساسات آن‌ها را تحریک کند و نقطه نظرهای آن‌ها را به چالش بکشاند.


مضامینی که در فیلم‌های کوتاه شخصی هر کارگردان بررسی شد متفاوت بود؛ از عشق و اندوه گرفته تا سیاست و روابط اجتماعی. همه‌ی این نقطه نظرها در کنار هم باعث به وجود آمدن فیلمی انعطاف‌پذیر شد که یکی از بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی هم در آن جای گرفته است. آن چه این فیلم را از سایر فیلم‌های تاریخ سینما جدا می‌کند،‌ اشتیاق و استعداد کارگردان‌هایی است که در ساخت فیلم‌های کوتاه این فیلم همکاری کرده‌اند؛ از ژان-لوک گدار افسانه‌ای تا گاس ون سنت. تمام کارگردان‌ها، صدای خاص و ویژه ی خودشان را به این فیلم اضافه کردند. نتیجه، یک کلاس فیلمسازی شد که در آن هر کارگردان توانایی‌های روایی و قدرت‌های تکنیکال خود را به نمایش می‌گذارد. «هر کس سینمای خودش» فیلمی است که تمام سینمادوستان و دوست‌داران هنر فیلم‌سازی باید تماشا کنند. این فیلم ما را به یاد قدرت داستان‌گویی و قابلیت‌های بی‌نهایت سینما می‌اندازد.

۱۷. الیور توئیست (Oliver Twist)

  • سال تولید: ۲۰۰۵
  • بازیگران: بن کینگزلی، بارنی کلارک، هری ادن، مارک استرانگ
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۶۱ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۶۵ از ۱۰۰
  • امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۸ از ۱۰

«الیور توئیست» یک اقتباس بصری خیره‌کننده از رمان چارلز دیکنز است. رومن پولانسکی دوران تاریک و دردآور ویکتوریایی انگلستان را با توجه ویژه به جزئیات بازآفرینی می‌کند. بازیگران این فیلم قدرتمند هستند؛ بارنی کلارک جوان در نقش قهرمان فیلم، الیور توئیست، نقش‌آفرینی‌ای غیرمنتظره از خودش ارائه می‌دهد و بن کینگزلی هم مثل همیشه عملکردی به یادماندنی از خودش به نمایش می‌گذارد. بازیگران مکمل این فیلم هم قابل توجه هستند؛ از جمله جیمی فورمن در نقش بیل سایکس وحشی و مارک استرانگ در نقش آقای برانلاو مرموز.


کارگردانی پولانسکی و استفاده‌ی مناسب او از فیلم‌برداری باعث ایجاد شدن فضای سرکوب و خفقان قرن ۱۹ حاکم بر لندن شده است. موسیقی متن این فیلم را ریچل پورتمن ساخته است و این موسیقی موفق می‌شود تاثیرگذاری احساسی «الیور توئیست» را که یکی از بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی می‌باشد، چند برابر کند. اگرچه فیلم گاهی نسبت به متن اصلی آزادانه عمل می کند، با این حال موفق می‌شود قلب و روح رمان دیکنز را به تصویر بکشاند.


۱۶. پیانیست (The Pianist)

  • سال تولید: ۲۰۰۲
  • بازیگران: آدرین برودی، توماس کرچمن، فرانک فینالی، مورین لیپمن
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۹۵ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۸۵ از ۱۰۰
  • امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۵ از ۱۰

«پیانیست» فیلمی است که بعد از تماشا کردن، به سادگی نمی‌توانید فراموشش کنید. این فیلم داستان زنده ماندن ولادسلاو اسپیلمن طی هولوکاست را روایت می‌کند. نقش آفرینی آدرین برودی به عنوان قهرمان این فیلم، بی‌نظیر است. او به خوبی ناامیدی و درماندگی شخصیت‌اش را درحالی که سعی دارد راه خودش را در ورشوی وحشتناک و جنگ‌زده پیدا کند، به نمایش می‌گذارد. برودی برای این فیلم توانست اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی مرد را به دست آورد و تبدیل به جوان‌ترین بازیگر تاریخ شود که این جایزه را به دست آورده است. رومن پولانسکی به صورت متخصصانه‌ای وحشی‌گری‌های رژیم نازی را به تصویر کشانده و هم‌زمان توجه‌ها را به توانایی مقاومت روح انسان هم جلب کرده است.


موسیقی متن این فیلم که وویچیخ کیلار آن را ساخته است یک موسیقی به یادماندنی است که لایه‌های احساسی جدیدی به فیلم اضافه می‌کند. «پیانیست» را هرکسی که به تاریخ، ذات انسان و قدرت هنر در مقابله با مشکلات مرگ‌بار زندگی علاقمند است باید ببیند. پولانسکی برای ساختن «پیانیست» که یکی از بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی است توانست اسکار بهترین کارگردانی را به دست آورد و علاوه بر این، «دیانیست» توانست اسکار بهترین فیلم‌نامه‌ی اقتباسی را برای رونالد هاروود به ارمغان بیاورد.


۱۵. دروازه‌ی نهم (The Ninth Gate)

  • سال تولید: ۱۹۹۹
  • بازیگران: جانی دپ، لنا اولین، امانوئل سیگنر، فرانک لانگلا
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۴۳ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۴۴ از ۱۰۰
  • امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۷ از ۱۰

«دروازه‌ی نهم» یک فیلم دلهره‌آور سرگرم‌کننده است که وارد دنیای کتاب‌های کمیاب و جهان‌های غیبی می‌شود. جانی دپ در این فیلم نقش یک دلال کتاب را ایفا می‌کند. این دلال کتاب ماموریت دارد تا یک قبرستان نادر را که طبق افسانه‌ها می‌توان خود شیطان را از طریق آن احظار کرد راستی‌آزمایی کند. سبک بصری قدرتمند فیلم و فضای کابوس‌وارانه‌ی آن باعث می‌شود تا مخاطبان تا لحظه‌ی آخری که شخصیت دپ سعی دارد پرده از راز توطئه‌ها بردارد، آن را دنبال کنند. چرخش‌های داستانی در این فیلم غیرمنتظره هستند و پایان‌بندی این فیلم شما را راضی نگه خواهد داشت.


۱۴. مرگ و دوشیزه (Death and the Maiden)

  • سال تولید: ۱۹۹۴
  • بازیگران: سیگورنی ویور، بن کینگزلی،‌ استوارت ویلسون، ادواردو والنزولا
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۸۲ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۷۲ از ۱۰۰
  • امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰

«مرگ و دوشیزه» یک فیلم درگیرکننده و گیرا است که به بررسی عواقب یک دیکتاتوری وحشیانه در یکی از کشورهای بدون نام آمریکای جنوبی می‌پردازد. فیلم، داستان پائولینا اسکوبار (سیگورنی ویور) را دنبال می‌کند. اسکوبار یک زندانی سیاسی آزاد شده است که خاطرات دردناکش از زندان‌های رژیم، او را رها نمی‌کنند. زمانی که همسر او جراردو (استوارت ویلسون) غریبه‌ای را به خانه می آورد که به اعتقاد او یکی از شکنجه‌گران پائولینا بوده است، پائولینا کنترل شرایط را به دست می‌گیرد و با مرد مرموز (بن کینگزلی) روبه‌رو می‌شود.


آن چه در ادامه‌ی فیلم می‌آید، یک نبرد تنش‌زا و وحشتناک بین اراده‌ها است، در حالی که پائولینا به دنبال اجرای عدالت است. کارگردان این فیلم، رومن پولانسکی، موفق می‌شود به خوبی تنش موجود در داستان را به تصویر بکشاند و مخاطبان را به وجد بیاورد. بازی‌های سه بازیگر اصالی این فیلم هم درخشان است و به خصوص ویور موفق می‌شود در یکی از بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی، یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های کارنامه‌ی هنری خود را ارائه دهد.


۱۳. ماه تلخ (Bitter Moon)

  • سال تولید: ۱۹۹۲
  • بازیگران: امانوئل سیگنر، هیو گرانت، کریستین اسکات توماس، پیتر کایپتی
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۶۳ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۶۲ از ۱۰۰
  • امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰

«ماه تلخ» یک شاهکار پیچیده و یکی از بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی است. این فیلم داستان نایگل (هیو گرانت) و فیونا (کریستین اسکات توماس) را روایت می‌کند؛ یک زوج انگلیسی در حال سفر با یک کشتی تفریحی که مجذوب یک زوج اسرارآمیز و مرموز به نام‌های اسکار (پتر کایوتی) و میمی (امانوئل سیگنر) می‌شوند. پولانسکی با مهارت، موفق می‌شود داستان‌هایی از وسواس، نیاز و قدرت را با هم گره بزند و شما را شگفت‌زده کند. نقش‌آفرینی‌های بازیگران به یاد ماندنی است؛ به خصوص زوج کایوتی و سیگنر که نایگل و فیونا را یک بار دیگر به دنیای زنده‌ها باز می‌گردانند. تصویربرداری این فیلم یکی از نقاط قوت «ماه تلخ» است. فضاسازی درخشان پولانسکی موفق می‌شود به کشتی تفریحی حال و هوایی وهم‌آلود و پرتنش ببخشد.


۱۲. دیوانه‌وار (Frantic)

  • سال تولید: ۱۹۸۸
  • بازیگران: امانوئل سیگنر، هریسون فورد، جانی ماهونی، پتی باکلی
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۷۷ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۶۶ از ۱۰۰
  • امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۸ از ۱۰

«دیوانه‌وار» یک فیلم دلهره‌آور و گیرا از رومن پولانسکی است که می‌تواند تا لحظه‌ی آخر شما را مشتاق نگه دارد. نقش‌آفرینی هریسون فورد به عنوان دکتر ریچارد واکر، مردی که در پاریس به دنبال همسر گمشده‌اش می‌گردد، خیره‌کننده است. در این فیلم، پاریس به زیبایی به تصویر کشیده شده است و به نظر می‌رسد که خود پاریس هم یکی از شخصیت‌های فیلم است. تنشی که به تدریج همراه با جست‌وجوهای دکتر واکر و وارد شدن او به مسیرهای خطرناک در فیلم رشد می‌کند، از طریق ظاهر شدن شخصیت‌های ترسناک و داستان‌های شیطانی آن‌ها بیش‌تر می‌گردد.


سرعت این فیلم خیره‌کننده است و صحنه‌های اکشنی که تبدیل به نقاط کلیدی فیلم می‌شوند به یاد ماندنی هستند. در این فیلم که یکی از بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی می‌باشد، او موفق می‌شود به خوبی از عهده‌ی ایجاد تعلیق و تنش بربیاید. موسیقی متن این فیلم را انیو موریکونه‌ی فقید ساخته است و این موسیقی موفق می‌شود به خوبی در راستای فضاسازی مورد نظر پولانسکی عملکردی مثبت و خیره‌کننده از خودش ارائه دهد.


۱۱. دزدان دریایی (Pirates)

  • سال تولید: ۱۹۸۶
  • بازیگران: والتر ماتائو، راجر اشتون-گریفیتس، دیمین تامس، شارلوت لویس
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۲۷ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۳۲ از ۱۰۰
  • امتیاز IMDb به فیلم: ۶ از ۱۰

اگر حس و حال تماشای یک فیلم اکشن کمدی را دارید، «دزدان دریایی» یکی از بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی است و می‌تواند انتخابی مناسب برای شما باشد. این فیلم ماجراجویانه که پولانسکی آن را ساخته است، داستان کاپیتان رد (والتر متیو)، یک دزد دریایی جذاب اما بی‌رحم را روایت می‌کند که با یک مرد فرانسوی به نام ژان-باپتیست (کریس کمپیون) هم‌تیمی شده است تا بتواند گنج مخفی را پیدا کند. این فیلم ترکیبی دلنشین از اکشن، کمدی و داستان عاشقانه است.


رابطه‌ی هنری بین متیو و کمپیون یکی از ستون‌های اصلی این فیلم است. در حالی که آن‌ها به سوی ماجراهای خطرناک سرشار از جنگیدن با شمشیر، نبردهای دریایی و شکار گنج پیش می‌روند، این دو بازیگر موفق می‌شوند فیلم را سر پا نگه دارند. بازیگران مکمل مانند شارلوت لویس در نقش پرنسس لینای زیبا و دوست‌داشتنی هم به بامزه بودن و هیجان انگیز بودن فیلم می‌افزایند. کارگردانی پولانسکی با مهارت و هنرمندانه است و او موفق می شود هم زیبایی دریا و هم خطرناک بودن آن را به تصویر بکشاند. موسیقی متن این فیلم که فیلیپه سارده آن را ساخته است هم یکی دیگر از نقاط قوت ان محسوب می‌شود و موفق می‌شود حال و هوای هر صحنه را به خوبی به مخاطبان منتقل نماید.


۱۰. تس (Tess)

  • سال تولید: ۱۹۷۹
  • بازیگران: ناستاسیا کینسکی، پیتر فرث، لی لاسون، سوزانا همیلتون
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۸۱ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۸۲ از ۱۰۰
  • امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۳ از ۱۰

«تس» یک درام تاریخی تراژیک و غم‌انگیز است که داستان زنی جوان به نام تس را روایت می‌کند؛ زنی که مجبور می شود با حقایق سخت و دردناک زندگی در انگلیس قرن نوزدهم روبه‌رو شود. این فیلم که یکی از بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی است را او بر اساس رمانی از توماس هاردی ساخته. طراحی صحنه و لباس فیلم تاثیرگذار است و این فیلم موفق می‌شود جست و جویی قدرتمند درباره‌ی مضامینی مانند عشق، تنهایی و تلاش برای بقا باشد. ناستاسیا کینسکی در نقش تس، کم‌نظیر است؛ زنی با اراده‌ی محکم و مقاوم که تصمیم گرفته است با چالش‌های زندگی روبه‌رو شود و از آن‌ها گذر کند. بازیگران مکمل این فیلم هم به اندازه‌ی کینسکی درخشان‌اند؛ پتر فرث در نقش انجل، مردی که عاشق تس شده است و لی لاوست در نقش الک، زمین‌دار ثروتمندی که تس را تهدید می‌کند و می‌خواهد زندگی‌اش را نابود کند.


کارگردانی پولانسکی و دقت به جزئیات، باعث می‌شوند «تس» از فیلمی معمولی به فیلمی ماندگار تبدیل شود. تصویربرداری درخشان این فیلم، به زیبایی، مناظر و روستاهای انگلیس قرن نوزدهم را در حالی که احساس عمق و نزدیکی به شخصیت‌ها را به مخاطبان منتقل می‌کند، به تصویر می‌کشاند. مضمامین فیلم در رابطه با طبقات اجتماعی، نقش‌های جنسیتی و تلاش برای به دست آوردن قدرت و کنترل، مضامینی هستند که امروزه هم همانند همان زمانی که رمان در آن چاپ شده است، مهم و حیاتی هستند. این فیلم در ۶ رشته نامزد اسکار شد و توانست ۳ اسکار بگیرد؛ از جمله اسکار بهترین تصویربرداری.


۹. مکبث (Macbeth)

  • سال تولید: ۱۹۷۱
  • بازیگران: جان فینچ، فرانچسکا آنیس، ترنس بیلر، سیدنی بروملی
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۸۰ از ۱۰۰
  • امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰

«مکبث» که یکی از بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی است، اقتباسی می‌باشد از نویسنده‌ی فقید انگلیسی، ویلیام شکسپیر. جان فینچ در این فیلم نقش قهرمان تراژیک داستان را ایفا می‌کند و سقوط او به ورطه‌ی جنون را به تصویر می کشاند. تصویربرداری این فیلم، جذاب است و موفق می‌شود دورنمای خیره‌کننده‌ی اسکاتلندی و پس‌زمینه‌ی بصری مناسب داستانی خون‌بار را فراهم نماید. استفاده از موسیقی و صدا هم یکی دیگر از نکات قابل توجه در رابطه با «مکبث» است و پولانسکی با استفاده از این دو عنصر، موفق می‌شود بر شوم بودن وقایع و فضای کلی حاکم بر دنیای فیلم بیافزاید.


بازیگران مکمل فیلم هم می‌درخشند؛ فرانچسکا آنیس در نقش بانو مکبث، خیره‌کننده است. زاویه‌ی دید پولانسکی نسبت به این نمایشنامه، تلخ و ترسناک است و تمرکز او بیش از هر چیز بر وحشی‌گری این داستان می‌باشد. تمام دوست‌داران آثار شکسپیر و دوست‌داران سینمای کلاسیک باید این فیلم را که یک فیلم به یادماندنی است و یکی از اقتباس‌های فراموش‌نشدنی از آثار شکسپیر می‌باشد، ببینند


۸. بچه‌ی رزماری (Rosemary’s Baby)

  • سال تولید: ۱۹۶۸
  • بازیگران: میا فارو، جان کاساوتیس، روث گرودون، سیدنی بلکمر
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۹۶ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۹۶ از ۱۰۰
  • امتیاز IMDb به فیلم: ۸ از ۱۰

«بچه‌ی رزماری» یک فیلم وحشتناک کلاسیک است که حتی امروز، بعد از گذشت این همه سال هم می‌تواند باعث به لرزه در آمدن استخوان‌هایتان شود. نقش‌آفرینی میا فارو در این فیلم، خیره‌کننده است و او به عنوان رزماری، کاملا باورپذیر است؛ یک زن جوان خانه‌دار که بعد از نقل مکان کردن به یک آپارتمان جدید همراه با همسرش، باردار می‌شود. در حالی که حاملگی او پیش می‌رود، او متوجه می‌شود که پدیده‌ای شیطانی در حال اتفاق افتادن است و این پدیده او و فرزند متولدنشده‌اش را تحت تاثیر قرار می‌دهد. پولانسکی قدم به قدم تنش را در فیلم بیش‌تر می‌کند و موفق می‌شود فضایی وهم‌انگیز خلق کند که باعث می‌شود تا لحظه‌ی آخر از جایتان تکان نخورید.


این فیلم که سرعتش آرام است، موفق می‌شود مخاطب را وارد جریان داستان نماید و با هر تغییر ناگهانی خط داستانی، او را غافلگیر کند. بازیگران مکمل این فیلم هم قابل ستایش هستند. روث گوردون موفق می‌شود در نقش مینی کاستوت، همسایه‌ی پر سر و صدا و فضول بدرخشد و حتی جایزه‌ی اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن را به دست آورد. نقش‌آفرینی او هم خنده‌دار است و هم ترسناک. او به خوبی توانسته است خودش را با سبک ترکیبی وحشت و کمدی تلخ این فیلم هماهنگ کند.


۷. خون‌آشام‌کشان نترس (The Fearless Vampire Killers)

  • سال تولید: ۱۹۶۷
  • بازیگران: جک مک‌گوران، رومن پولانسکی، شارون تیت، آلفی بیس
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۷۱ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۵۶ از ۱۰۰
  • امتیاز IMDb به فیلم: ۷ از ۱۰

به عنوان کسی که هم عاشق ژانر وحشت است و هم عاشق آثار سینمایی رومن پولانسکی، تماشا کردن «خون‌آشام کشان نترس» که یکی از بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی می‌باشد، تجربه‌ای است هیجان‌انگیز. اگرچه این فیلم موفق می شود لحظاتی از شوخی و ترس خلق کند، اما در مجموع به خوبی سایر آثار این لیست نیست. این فیلم داستان پروفسور آبرانسیوس و دستیارش آلفرد را روایت می‌کند، در حالی که آن‌ها به یک روستای ترانسیلوانیایی دورافتاده سفر می‌کنند تا بتوانند خون‌آشام پیدا کنند.


در بین راه، آن‌ها به شخصیت‌هایی جذاب می‌رسند که در قلعه‌ای قدیمی از آن‌ها میزبانی می‌کنند. در آن‌جا پروفسور و آلفی باید معشوقه‌ی پروفسور، سارا را نجات دهند. این فیلم به واسطه‌ی موضوع جذاب‌اش و البته صحنه‌هایی که به واسطه‌ی حضور آلفرد ساده‌لوح خلق می‌شود، موفق می‌شود کمدی مناسبی خلق نماید، اگرچه سرعت روایت فیلم خیلی مناسب نیست و تنش فراوانی در آن دیده نمی‌شود. سکانس‌هایی که خون‌آشام‌ها در آن حضور دارند و در واقع باید هسته‌ی مرکزی فیلم باشند، سکانس‌هایی هستند بدون هیجان که غالبا سرعت کمی دارند.


۶. بن بست (Cul-de-sac)

  • سال تولید: ۱۹۶۶
  • بازیگران: دونالد پلیزنس، فرانسواز دورلاک، لایونل استاندر، جک مک گاوران
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۸۴ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۷۵ از ۱۰۰
  • امتیاز IMDb به فیلم: ۷ از ۱۰

«بن بست» فیلمی تلخ و پیچیده است که به بررسی ماهیت روابط انسانی و قدرت شخصیت‌های مختلف در این رابطه می‌پردازد. این فیلم که پولانسکی آن را ساخته است، یکی از بهترین فیلم‌های رومن پلانسکی می‌باشد. فیلم، داستان دو خلافکار را روایت می‌کند که به یک قلعه در ساحل انگلستان پناه می‌برند. آن‌ها در آن جا با زوجی روبه‌رو می شوند که رابطه‌ی آن‌ها در حال فروپاشی است. در حالی که تنش به آرامی ساخته می‌شود و قدرت بین شخصیت‌ها جابه‌جا می‌شود، ما شاهد ماجراهایی غیرمنتظره خواهیم بود که تا دقیقه‌ی آخر ما را روی صندلی هایمان نگه خواهند داشت.

نقش‌آفرینی‌های این فیلم درخشان هستند. به خصوص نقش‌آفرینی دونالد پلیزنس به عنوان صاحب جذاب و ناپایدار قلعه. لایونل استاندار هم در نقش مجرمی سرسخت و خطرناک، موفق می‌شود توجه‌ها را به خودش جلب کند. شیمی بین دو نقش اصلی، یکی از ستون‌های اصلی این فیلم است و روابط آن‌ها هم خیره‌کننده و هم وحشت‌آور است. تصویربرداری «بن بست» هم یکی از نکات قوت آن است که باید به آن اشاره شود. استفاده‌ی هوشمندانه از نور و سایه باعث شده است فضایی ترسناک و کابوس‌وار ایجاد شود که برای انتقال بهتر داستان به مخاطب، حیاتی می‌باشد.


۵. انزجار (Repulsion)

  • سال تولید: ۱۹۶۵
  • بازیگران: کاترین دنو، ایان هندری، ایموجن گراهام، ایوان فورناکس
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۹۶ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۹۱ از ۱۰۰
  • امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۶ از ۱۰

«انزجار» یکی از بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی است که تا مدت‌ها بعد از تماشا، شما را رها نخواهد کرد. کارگردانی رومن پولانسکی باعث می‌شود که تنش به تدریج در داستان شکل بگیرد و فضایی وهم‌آلود خلق شود تا بیننده بتواند هر چه بیش‌تر و بهتر با نقطه نظر ذهنی کارول آشنا شود. نقش کارول شکننده و دورافتاده از اجتماع را کاترین دنو به بهترین شکل ممکن ایفا می‌کند. کارول نقش اصلی فیلم است که سقوطش در وادی جنون و پارانویا، هم وحشت‌آور است و هم دردناک. استفاده از صدا و جلوه‌های ویژه‌ی بصری باعث می شوند که محیطی ناراحت‌کننده ایجاد شود و این محیط باعث می‌شود روایت داستان به شیوه‌ای مناسب صورت بگیرد. تمام هوادارن ژانر وحشت روانشناختی باید این فیلم را ببینند.


۴. زیباترین کلاهبرداران دنیا (The World’s Most Beautiful Swindlers)

  • سال تولید: ۱۹۶۴
  • بازیگران: کاترین دنو، جین سبرگ، ژان-پیر کسل، میا هاما
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۶۷ از ۱۰۰
  • امتیاز IMDb به فیلم: ۵.۶ از ۱۰

«زیباترین کلاهبرداران جهان» یک فیلم در ژانر سرقت است که مثل سایر فیلم‌های این لیست بازتاب‌دهنده‌ی سبک فیلم‌سازی مخصوص رومن پولانسکی می‌باشد. مخاطب با این فیلم به گردشی می‌رود که طی آن شاهد بعضی از زیباترین شهرهای جهان خواهد بود. این فیلم را می‌توان نوعی آنتالوژی دانست؛ یک فیلم تشکیل شده از چهار داستان کوتاه که از طریق موضوع اصلی آن‌ها یعنی هنرمندان دروغی و کلاهبرداری‌هایشان به یک‌دیگر مرتبط هستند. هر داستان در شهری متفاوت رخ می‌دهد و فیلم موفق می‌شود فضا و محیط هر شهر را به خوبی بازتاب دهد.


از ساحل‌های غرق در آفتاب ریو دو ژانیرو گرفته تا خیابان‌های شلوغ توکیو. نقش‌آفرینی‌های این فیلم که شامل مجموعه‌ای از بازیگران بین‌المللی بااستعداد است هم قابل قبول می‌باشد. بهترین نقش‌آفرینی این فیلم که یکی از بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی است را جین سبرگ در نقش زن جوانی که سعی دارد در رم کلاهبرداری جسورانه‌ای را انجام دهد، ایفا می‌کند. فیلم‌برداری این چهار فیلم کوتاه هم با توجه به مناظر درخشان و به تصویر کشاندن هیجان موجود در شهرهای مختلف، عملکرد قابل قبولی دارد. سبک بصری جذاب این فیلم با یک موسیقی متن به سبک جاز همراه شده است تا بر فضای رها و آزاد فیلم تاکید نماید.


۳. چاقو در آب (Knife in the Water)

  • سال تولید: ۱۹۶۲
  • بازیگران: یولانتا اومتسکا، لئون نیمچیک، زیگمونت مالانوویچ، هلینا پروگارکتلینگ
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۹۷ از ۱۰۰
  • امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰

«چاقو در آب» یک فیلم دلهره‌آور روانشناختی است که موفق می‌شود تا لحظه‌ی آخر مخاطب را مجذوب کند. این فیلم داستان زوجی را روایت می‌کند که طی مسیرشان به سوی سفر دریایی، یک مسافر را از کنار خیابان سوار می‌کنند. در این فیلم که یکی از بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی است، تنش بین این سه شخصیت، محوریت اصلی داستان را تشکیل می‌دهد. فیلم‌برداری این فیلم خیره‌کنده است؛ با تشکر از نماهایی از روستاهای لهستان و فضای باز و وسیع آب‌های آزاد. استفاده از موسیقی هم در این فیلم به اندازه‌ی فیلم‌برداری تاثیرگذار است. صداهایی که از کشتی می‌آید و صدای امواج دریا باعث افزایش تنش و تعلیق می‌شوند. بازیگران این فیلم یکی از نقاط قوت بسیار مهم آن هستند. شیمی بین سه بازیگر نقش اصلی، غیرقابل مقایسه است و طی فیلم تکامل می‌یابد.«چاقو در آب» نخستین فیلم بلند پولانسکی است و او آن را در لهستان ساخته. این فیلم علاوه بر این که نامزد اسکار بهترین فیلم خارجی زبان شد، توانست جایزه‌ی فدراسیون بین‌المللی منتقدان فیلم را از جشنواره‌ی فیلم ونیز دریافت کند.


۲. مستأجر (The Tenant)

  • سال تولید: ۱۹۷۶
  • بازیگران: رومن پولانسکی، ایزابل آجانی، ملوین داگلاس، جو وان فلیت
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۸۴ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۷۱ از ۱۰۰
  • امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۶ از ۱۰

«مستأجر» یکی دیگر از بهترین فیلم‌های رومن پلانسکی است که باز هم در ژانر وحشت ساخته شده است: وحشت-روانشناختی. فیلم، داستان تلکوفسکی را روایت می کند؛ یک مرد ترسو و درون‌گرا که به یک آپارتمان پاریسی با گذشته‌ای تاریک و رازآلود نقل مکان می‌کند. در حالی که تلکوفسکی به تدریج رمز و رازهای خانه‌ی جدیدش را برملا می‌کند، به تدریج بیش‌تر و بیش‌تر پارانوئیک و متوهم می‌شود. او بعد از مدتی مطمئن می‌شود که همسایه‌هایش در حال توطئه چیدن علیه او هستند.

تنش این فیلم تا پیچش ناگهانی داستان، همیشه در حال افزایش یافتن است. با گذشت زمان، تلکوفسکی دیگر فرق واقعیت و خیال را تشخیص نمی‌دهد و مرز بین خیالات و حقیقت برای او تار می‌شود. کارگردانی پولانسکی درخشان است و موفق می‌شود فضای ترسناک و وهم آلود را به زیبایی خلق نماید. نقش‌آفرینی پولانسکی به عنوان تلکوفسکی، شخصیتی که به اعماق جنون سقوط می‌کند، هم مانند کارگردانی‌اش قابل قبول است. «مستأجر» فیلمی است که با تصاویر زیبا و داستان گیرا، شما را تا انتها با خودش درگیر می‌کند.


۱. «محله‌ی چینی‌ها» (Chinatown)

  • سال تولید: ۱۹۷۴
  • بازیگران: جک نیکلسون، فی داناوی، جان هیوستون، رومن پولانسکی
  • امتیاز راتن تومیتوز: ۹۸ از ۱۰۰
  • امتیاز متاکریتیک: ۹۲ از ۱۰۰
  • امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۱ از ۱۰

«محله‌ی چینی‌ها» یک فیلم کلاسیک ماندگار است که با گذر زمان تبدیل به یکی از بهترین فیلم‌های نوآر تاریخ شده است. هر کسی که عاشق سینما است، باید این فیلم را ببیند. وقایع این فیلم در دهه‌ی ۱۹۳۰ میلادی در لس آنجلس به وقوع می‌پیوندد و داستان کارآگاهی خصوصی به نام جیک گتیس (جک نیکلسون) را دنبال می‌کند. او استخدام می‌شود تا یک پرونده‌ی خیانت را بررسی کند، اما اتفاقاتی که رخ می‌دهند، مسیر او را تغییر می‌دهند و او را به سمت مجموعه‌ای فاسد و قاتل می‌برند. فیلم‌برداری این فیلم هم مانند سایر آثار رومن پولانسکی درخشان است و در کنار آن،‌ بازی درخشان جک نیکلسون و شیمی خاص او با فی داناوی خیره‌کننده می‌باشد.


موسیقی متن این فیلم را جری گلداسمیت ساخته است و این موسیقی توانسته تاثیر فضاسازی این فیلم نوآر را چندین برابر کند. «محله‌ی چینی‌ها» در ۱۱ بخش نامزد اسکار شد و فقط اسکار بهترین فیلم‌نامه‌ی غیراقتباسی را به دست آورد. پولانسکی برای این فیلم توانست جایزه‌ی بهترین کارگردانی را از جشنواره‌ی فیلم بفتا به دست آورد. این فیلم که یکی از بهترین فیلم‌های رومن پولانسکی است، هم‌چنین توانست در ۷ رشته نامزد گلدن گلوب شود و ۴ جایزه‌ی گلدن گلوب را به خانه ببرد؛ از جمله گلدن گلوب بهترین فیلم، بهترین کارگردان و بهترین بازیگر نقش اصلی مرد.


منبع: دیجی‌مگ