«عباس زمانی به شهرت رسید که کاملا یک هنرمند پخته بود. او هم نجاری می‌کرد، هم کارگردان بود. عکاسی و نقاشی هم از دیگر هنرهایش بود. آدمی با مشخصاتی خاص که چندوجهی بود.