آقای وندرس هم در هفتاد و هشت سالگی بعد از سالها جستوجو در معنای زندگی در فیلمهایش و تصویرسازیهای خاص خودش، به احتمال زیاد در شگفتی از توالتهای عجیب و غریب توکیو، فیلمی ساخته است در ستایش سادگی زندگی، هنر، ادبیات، موسیقی، نوار کاست، عکاسی آنالوگ و سکوت.
