بیش از ۳۰ هزار تماشاگر به تماشای «انسان/اسب، پنجاه/پنجاه» به کارگردانی مرتضی اسماعیل کاشی که در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه است، نشستند.
این انفعال عمومی در مقابله با این حجم از فعالیت و بر صحنه بردن این تعداد اجرا، از تناقضات قابل تامل دوران ما است. در ظاهر امر گویا همه تلاش دارند چیزی را تغییر دهند اما شوربختانه، همه چیز بر مدار همان مناسبات نخ‌نمای گذشته می‌چرخد و بر حجم ابتذال و سهل‌انگاری بیش از پیش اضافه می‌شود.
«انسان/اسب...»، نمایه کاملی از آموزه‌های آرتو است. خشونت، طراحی صحنه گروتسک، دیالوگ‌های کم، کوتاه و مقطع نمایش که بیشتر در جهت القای اتمسفر به تماشاگر کمک می‌کنند تا پیشبرد داستان، پرفورمنس بازیگران و بالاخره تئاتر به‌مثابه یک آیین و تراپی دردناک همراه با جراحی خون و تعفن از رنج و غم، همه‌وهمه جمع کامل، همگن و ساختاریافته‌ای است از آموزه‌ها و ایده‌آل‌های آنتونن آرتو که در شگفت‌آورترین شکل ممکن در مقیاس تئاتر ایران در «انسان/اسب...» متجلی شده است.
نمایش «انسان/اسب، پنجاه/پنجاه» پس از اجراهای موفق برای دومین بار تمدید شد.
نمایش " انسان/ اسب- پنجاه/ پنجاه" نوشته ی مشترکِ هاله مشتاقی نیا و مرتضی اسماعیل کاشی و به کارگردانی اسماعیل کاشی که با استقبال تماشاگران همراه بود دوباره به صحنه می رود.
حسن فتحی که اخیرا به تماشای نمایش «انسان/ اسب - پنجاه / پنجاه» به کارگردانی مرتضی اسماعیل کاشی نشسته است، یادداشتی بر این نمایش نوشت.
درهای ساختمان موزه‌ای که سال‌ها پیش اردوگاه مرگ بوده به روی زن و مردِ بازیگری باز می‌شود. این دو تنها بازماندگانِ آن قربانگاه هستند که از آن جا فرار کرده بودند. اما کابوس کشته‌شدگان آنان را رها نمی‌کند.
مرتضی اسماعیل کاشی بازیگر و کارگردان تئاتر نمایش «انسان/ اسب: پنجاه/ پنجاه» را از نیمه دوم تیر ماه در سالن اصلی تالار مولوی روی صحنه می‌برد.
