جریانی در دهه‌ی ۱۳۸۰ باعنوان «بازخوانی» در ایران شکل گرفت که می‌توان آن را جریان «بازتفسیر» نیز نامید که بخشی از جریان دیکانستراکشن یا واسازی می‌شود؛ البته روش این هنرمندان پیش‌رو بیشتر «غلط‌خوانی» تعمدی بود. روش مذکور، به‌نوعی در همکاری یک کارگردان اجرامحور و یک دراماتورژ تولید، شکل می‌گیرد.

محمد چرمشیر در بازخوانی از نمایشنامه سه خواهر چخوف، با حذف شخصیت‌های مرد، این امکان را مهیا کرده تا عاملیت سه خواهر یا همان شخصیت‌های اُلگا، ماشا و ایرینا به میانجی صدا و بدن زنانه، شدت یابد. اما این عاملیت زنانه، مدام از طریق حضور راوی و گفتار سوپر ایگویی‌اش، حد خورده و به انقیاد کشیده می‌شود.

نمایش «سه خواهر»، به نویسندگی محمد چرمشیر و کارگردانی نگین ضیایی که اثری اقتباسی از «سه خواهر» چخوف محسوب می‌گردد، در پی چاره‌جویی این مسئله است که به آن‌چه بی‌واسطه مشاهده و دیده می‌شود تا چه اندازه می‌توان اعتماد و آن را تفسیر به رأی داشت.

نمایش «سه‌خواهر» به کارگردانی نگین ضیایی تا ۲۰ اردیبهشت در سالن اصلی تالار مولوی روی صحنه می‌رود.

نمایش «سه خواهر» به کارگردانی نگین ضیایی تا ۲۰ اردیبهشت ماه در سالن اصلی تالار مولوی روی صحنه است.

نمایش «سه خواهر» به کارگردانی نگین ضیایی اثری است از محمد چرمشیر که بعد از ۲ سال تمرین و برنامه‌ریزی برای تولید و اجرا، از ۲۳ فروردین در سالن اصلی مرکز تئاتر مولوی روی صحنه می‌رود.

نمایش "سه خواهر" به نویسندگی محمد چرمشیر و کارگردانی نگین ضیایی اجرای عمومی خود را  در سالن اصلی مرکز تئاتر مولوی آغاز خواهد کرد.

نمایش «سه خواهر» به کارگردانی محمدحسن معجونی چهارشنبه 1 و پنجشنبه 2 شهریورماه با اجرای فوق‌العاده به صحنه می‌رود.

نمایش «سه خواهر» جمعه ۲۷ مردادماه به نفع خیریه آراسته در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه خواهد رفت.

ثبات، كليد واژه فعاليت‌هاي گروه تئاتر ليو در تمام سال‌هاي بعد از شكل‌گيري و فعاليت در جريان تئاتر ايران است؛ ويژگي‌اي كه اتفاقا دُر گران‌بهاي دهه‌هاي اخير هنر به حساب مي‌آيد و همين مشي موجب شده تا گروهي از بازيگران صاحب سبك زير سايه و نشان ليو شكل بگيرند. در اين بين رضا بهبودي و سعيد چنگيزيان نام‌هاي بلندي هستند كه نياز به معرفي ندارند و عملكرد موثرشان بارها در تئاتر و سينما نظر علاقه‌مندان و منتقدان را به خود جلب كرده است. نكته ديگري كه بايد و لازم است به آن اشاره كنم فعاليت‌هاي مستمر و اثرگذار به دور از هرگونه حاشيه‌ است كه تا حدي موجب شده از سوي مجامع هنري تئاتري ناديده گرفته شوند. همين روش اتفاقا در شيوه بازي بازيگران گروه نيز نمود پيدا كرده و هيچگاه نمي‌بينيد يكي از آنها روي صحنه خودنمايي ‌كند، مگر آنكه نياز نقش و خواست كارگردان در ميان باشد. سعيد چنگيزيان در نمايش «سه خواهر» كه اين روزها بعد از اجرا در سالن پاليز بار ديگر در تماشاخانه ايرانشهر روي صحنه رفته مصداق همين شكل و شمايل بازيگري است. «آندره» نمايش سه خواهر جوان هنرمندي است كه با دستان خودش آينده‌اش را نابود مي‌كند. به دلسوزي‌هاي خواهرانش اهميت نمي‌دهد و دايره خيره‌سري و عياشي‌هايش تا جايي پيش مي‌رود كه زندگي همه خانواده را با مخاطره مواجه مي‌كند. اما آندره نه تنها علت كه معلول شرايط كلي حاكم بر يك اجتماع قرار گرفته در سراشيبي سقوط است. مدام در اتاق كارش جايي خارج از جريان اصلي نمايش پنهان مي‌شود و زمان‌هايي در برابر ديدگان تماشاگر قرار مي‌گيرد اما جالب اينجاست كه حتي هنگام غيابت، در صحنه حاضر است و تاثيرش حس مي‌شود. خودش مي‌گويد: «مرز باريكي بين آنچه مخاطب از آندره مي‌شناسد و آنچه در تمرين‌ها به آن رسيديم را بازي كردم». چنگيزيان در گفت‌وگوي پيش رو درباره شخصيتي مي‌گويد كه ايفاي نقشش را برعهده دارد و به خوبي از پس آن برمي‌آيد. درباره تاثير همكاري مستمر چندين‌ساله با گروه ليو و شيوه‌ بازيگري كه در سبك و سياق تمام اعضاي اين گروه نمود دارد.

محمدحسن معجونی از ۱۶ خردادماه نمایش «سه خواهر» را در تماشاخانه پالیز روی صحنه ببرد.

نمایش «سه خواهر» به کارگردانی مرتضی اسماعیل کاشی تا روز جمعه ۲۶ آذرماه در تالار مولوی به اجرای خود ادامه می دهد.

نمایش‌های «سه خواهر» و «فاستوس» به عنوان ۲ نمایش جدید مرکز تئاتر مولوی، به صحنه می‌روند.

نمایش «سه خواهر» به کارگردانی مرتضی اسماعیل کاشی از تاریخ ۲۱ آبان در تالار مولوی روی صحنه می رود.

رضا گوران نویسنده و کارگردان تئاتر با اشاره به آماده سازی نمایش «سه خواهر» به شیوه ای متفاوت و با هنرجویان کارگاه های بازیگری عنوان کرد، نمایش «مده آ» را نیز آذر و دی در ایرانشهر به صحنه خواهد برد.