ویم وندرس کارگردان سرشناس آلمانی که جوایز فراوانی را در کارنامه سینمایی خود دارد با دریافت جایزه دستاورد آکادمی فیلم اروپا مورد تقدیر قرار خواهد گرفت.
در این مطلب، مصاحبه‌ٔ وب‌سایت The Progressive Magazine را با ویم وندرس، کارگردان، عکاس، نویسنده و تهیه‌کننده آلمانی، مرور می‌کنیم؛ مصاحبه‌ٔ زیر توسط اِد رمپل صورت گرفته و وی درباره‌ٔ جزئيات داستانی آخرین سینمایی وندرس، فیلم Perfect Days، با او به‌گفت‌وگو نشسته است.
کار پیچیده ویم وندرس در این مستند این بوده که راهی پیدا کند تا حساسیت‌های بیننده را نسبت به هنر سمباده بزند و احترام از دست رفته هنر را دوباره در او زنده کند. وندرس میزانسنی تعبیه کرده تا هنرمند از نظر فیزیکی در کنار اثر هنری‌اش قرار بگیرد تا بتواند کمپوزیسیونی با آن‌دو شکل دهد (به‌همین دلیل تجربه سه بعدی فیلم متفاوت از نسخه دو بعدی است). میزانسنی که به رابطه «تابلوها» و هنرمند اهمیت می‌دهد و آن‌‌طور کار کردن روی تابلوهای غول‌آسا، آن شکل بریکلاژ، فلز مذاب ریختن و سوزاندن خاروخاشاک برای ساختن کیفیت رنگی و بافت ویژه‌ی تابلوها را به‌کمک نور، خلوت کردن فضای پیرامون و سکوت جلال و جبروت دهد.
فیلم وندرس همچون سینمای ازو وامدار سادگی و بی‌پیرایگی بر بستر مفاهیمی همچون تقابل مدرنیته و سنت در جامعه شهری با نگاهی انتقادی و البته به روز به جایگاه خانواده و شکاف بین نسل‌ها است که کندی روزمرگی را تبدیل به ریتم درام محوری خود می‌کند.
فیلم شما را در 120 دقیقه بسان 12 شبانه‌روز از زندگی مردی از طبقه متوسط جامعه با مناعت طبعی شگرف با تصاویر بی‌پیرایه‌اش نگه می‌دارد تا بدون شعارهای گل درشت و تماتیک متوجه‌مان کند که می‌شود با دل کندن از زواید زندگی، مسیر پر پیچ و خم زندگی را تاب آورد و از آن لذت برد. تعریفی بی‌آلایش از زندگی شهری که فردیت در آن هویتی مستقل به خود گرفته و به زیستی مسالمت‌آمیز با اجتماع پیرامونی‌اش دست می‌زند.
متفاوت بودن نوع و نگاه زندگی در فیلم روزهای عالی که به نظر می‌رسد روزهای همه چیز تمام، ترجمه بهتری برای آن باشد، از این جهت حایز اهمیت است که قرار است در طول فیلم با زندگی یک توالت‌شور ژاپنی مواجه شویم که میانسال و تنهاست و در شهر مدرن و شلوغ توکیو هر روز به تمیز کردن توالت‌های عمومی مشغول است. از همین کلمات و تعاریف دو خطی، می‌توان این‌گونه تصور کرد که با فیلمی محقرانه، کثیف، شلوغ، ترحم‌برانگیز و پر از بدبختی و نکبت طرف باشیم که گویا قرار است در حمایت از ظلم و تقابل با ظالم عمل کرده و عدالت و تضاد طبقاتی را نشانه رود.
«روزهای عالی» Perfect Days مانند بسیاری از فیلم‌های وندرس، پرتره‌ای تاثیرگذار از افراد و مکان‌ها با روایتی رقیق شده است که بیشتر از طرح داستان، بر شخصیت‌ها و لحظات صمیمی و درونی آن‌ها تمرکز دارد.
ویم وندرس و ژانگ ییمو ۲ چهره مهم جشنواره فیلم توکیو ۲۰۲۳ هستند.
کارگردان نامدار آلمانی با حضور در جشنواره لومیر ضمن دریافت جایزه، یک مستر کلاس هم برگزار کرد و درباره سینما و دیدگاه‌هایش حرف زد.
«روزهای عالی» ویم وندرس و «گودزیلا منهای یک» برای افتتاحیه و اختتامیه جشنواره فیلم توکیو ۲۰۲۳ انتخاب شدند.
کارگردان ۷۷ ساله و شناخته‌شده آلمانی به عنوان دریافت‌کننده جایزه سالانه و معتبر لومیر فرانسه انتخاب شد.
وندرس که به تازگی با درام «روزهای عالی» با استقبال گسترده‌ای در کن مواجه شد، به عنوان رئیس جشنواره فیلم توکیو امسال انتخاب شد.
ویم وندرس کارگردان نامدار آلمانی امسال با ۲ فیلم؛ یکی مستند با عنوان «آنسلم» در بخش اکران ویژه و یک فیلم بلند داستانی در بخش رقابتی با عنوان «روزهای عالی» در جشنواره کن حضور دارد.
فیلم مستند/ داستانی «ویم وندرس» به نام «انسلم» در بخش نمایش خاص در سالن اصلی کن «لویی لومییر» با حضور کارگردان و گروهش به نمایش درآمد. نکته مهم حضور همزمان دو فیلم این کارگردان در جشنواره امسال است. اتفاقی نایاب که در جشنواره‌ای کن بی‌مثال است.
«آنسلم» مستند سه بعدی ویم وندرس، کارگردانی که ۳ بار نامزدی اسکار را در کارنامه دارد، اولین نمایش جهانی خود را در جشنواره فیلم کن به عنوان نمایش ویژه خواهد داشت.
فیلم زیر آسمان برلین یا بهشت بر فراز برلین با نام اصلی «Der Himmel über Berlin» و نام انگلیسی «Wings of Desire»، فیلمی رمانتیک-فانتزی محصول فرانسه و آلمان، اولین بار در سال ۱۹۸۷ اکران شد و به تازگی دوباره منتشر شده است. نقد گاردین بر این فیلم مشهور از ویم وندرس را بخوانید.
جشنواره فیلم سارایوو ۲۰۲۱ با اهدای قلب افتخاری خود از ویم وندرس فیلمساز مطرح آلمانی تجلیل کرد.
