در بوتولیسم، به برخی از دغدغه‌ها و رفتارهای نسل جوان امروز (مشخصا متولدین دهه هفتاد شمسی) در چارچوب محدوده‌های مقرر، مستقیم و بی‌محاباتر اشاراتی می‌شود. اما این روایت ظاهرا کم‌پروا در طرح برخی از مسائل، به دلیل رویکرد سطحی‌انگارانه، تقلیل‌گرا و نیز با اتکا به شیوه‌های مبتنی بر سرگرم‌سازی صرف برای جذب حداکثری مخاطب، امکان دریافت و واکاوی عمیق‌تر و آسیب‌شناسانه‌ی اجتماعی، سیاسی، روانشناختی را در ارتباط با نسل جدید و روابط‌شان نامیسر می‌سازد. و مهم‌تر اینکه به دلیل نگاه بافاصله و قضاوت‌گر موجود در نمایشنامه‌ی نوشین تبریزی که صرفا انگاره‌های رایج اجتماع از نسل‌های جدید (دهه هفتادی‌ها) را بازتولید می‌کند، نمایش کمکی در تعدیل نگاه غالب به مساله شکاف نسل‌ها و درک نسل جدید، نمی‌کند
مجری طرح نمایش «بوتولیسم» گفت: تئاتر کشور امروز تبدیل به یک «شو» شده است. چرا صنف «تهیه‌کننده» تئاتر، در خانه‌ی تئاتر تعریف نشده است؟! این مسئله به تولید آسیب می‌زند
