علی‌اکبر علیزاد می‌گوید: هنری که خود را مطابق با انتظارات تماشاگر تقلیل می‌دهد، غالبا اخته و بی‌شکل است. امروز مشکل اصلی در هنرهایی نیست که درصدد جذب توده مردم هستند بلکه نسبت به هنرهایی است که دقیقا طبقه‌ای الیت از تماشاگران را خطاب قرار می‌دهد.

علی‌اکبر علیزاد دومین بار است که متن ترجمه‌شده‌ی اولئانا اثر دیوید ممت را به روی صحنه می‌آورد؛ یکبار در سال 85 در مجموعه‌ی تئاتر شهر و دومین بار در تیر ماه سال جاری در سالن استاد سمندریان تماشاخانه‌ی ایرانشهر. آنچنان که خود می‌گوید اولئانا نمایشنامه‌ای است در باب روابط انسانی، عدم فهم، قضاوت‌ها و احساس تنفر شدید که در این روابط دیده می‌شود. در کنش «رجعت» همواره امری مهم و قابل توجه نهفته است؛ باید دید این « چیز» گم‌شده در اثر ممت چیست که کارگردان اثر را واداشته تا باری دیگر آن را به صحنه بیاورد.

زنگ افتتاح نمایش «اولئانا» به کارگردانی علی‌اکبر علیزاد به دست شیرین بزرگمهر از اساتید تئاتر نواخته می‌شود.

نمایش «اولئانا» اوایل تابستان در خانه هنرمندان ایران به صحنه می‌رود.

علی‌اکبر علیزاد که نمایش «خانه برناردا آلبا» اثر مشهور «لورکا» را در تالار «انتظامی» خانه هنرمندان ایران به صحنه می‌برد، گفت: در تولید و اجرای این اثر به دنبال جذب مخاطب به هر قیمتی نبوده‌ایم و خود را تابع مقتضیات بازار تئاتر نکرده‌ام.