پایگاه خبری تئاتر: روح الله جعفری درباره اجرای نمایش «من چجوری ممکنه یه پرنده باشم؟» که قرار است از اول اسفند ماه در تالار چهارسو به صحنه برود گفت: بعد از اجرای نمایش «تماشاچی محکوم به اعدام» نوشته ماتئی ویسنی‌یک گروه تئاتر «گیتی» بلافاصله دست به کار شد تا نمایش «من چجوری ممکنه یه پرنده باشم؟» را روی صحنه ببرد. سال 89 برای اولین بار تمرین های این نمایش آغاز اما متاسفانه در آن زمان توسط شورای نظارت و ارزشیابی رد شد. پس از آن این نمایش برای حضور در دوره سی ام جشنواره بین الملل تئاتر فجر دعوت شد تا در بخش مهمان جشنواره به صحنه برود اما از میان 17 گروهی که در این بخش حضور داشتند تنها اجرای این نمایش متوقف شد.
وی ادامه داد: پس از آن هم دیگر فضای اجرا به من داده نشد و به نوعی ممنوع‌الکار شدم تا اینکه شهریور ماه امسال این نمایشنامه را به صورت نمایشنامه خوانی در تالار حافظ به صحنه بردم که با استقبال مخاطبان هم روبرو شد. این اجرا اولین اجرای این نمایشنامه و در واقع معرفی آن به جامعه هنری محسوب می شد. تینوش نظم جو این متن را ترجمه کرده بود و چون من به دنبال یک متن تازه از ویسنی‌یک بودم. بعد از انتخابات، طی صحبتهایی که با متولی فرهنگ و هنر داشتم بالاخره قرار شد دوباره فعالیتهایم را از سر بگیرم اما متاسفانه زمانی که این متن را دوباره به شورای نظارت ارائه کردم مردود اعلام شد و 71 مورد ممیزی به آن وارد کردند.
جعفری با اشاره به تلاشهایی که برای روی صحنه بردن این نمایش کرده است، توضیح داد: با وجود همه ممیزی های وارد شد به متن، من قبول نکردم که شخصیت و یا جمله ای را از نمایش حذف کنم. بعد از رایزنی های فراوان قرار شد که بازبین ها بعد از دیدن تمرین نهایی نمایش در مورد موارد اصلاحی آن نظر بدهند. در طول سالهای گذشته اهالی هنرخودشان به موارد نظارتی آگاهی پیدا کرده اند بنابراین لزومی ندارد تا موارد سلیقه ای به آنها تحمیل شود. خوشبختانه این بار توانستیم با تعامل، مجوز اجرای این نمایش را بگیریم.
وی درباره جابه جایی چند باره زمان اجرای نمایش گفت: قرار بود بعد از پایان جشنواره تئاتر فجر و از 17 اسفند ماه اجرای نمایش را تالار چهارسو آغاز کنیم اما به ما اعلام کردند که بعد از جشنواره قرار است نمایشی به مدت یک هفته که محصول مشترک ایران و مجارستان است به صحنه برود بنابراین اجرای ما به 25 بهمن موکول شد. اما به دلیل اینکه این نمایش 25 بازیگر و تعدد بسیار بالای ورود و خروج و تنوع نورهای زیادی دارد هماهنگی گروه به این سرعت امکان پذیر نبود که در نهایت قرار بر این شد تا نمایش «من چجوری ممکنه یه پرنده باشم؟» از اول اسفند ماه روی صحنه برود و بعد از تعطیلات نوروز نیز از 17 تا 31 فروردین ماه اجرایش ادامه پیدا کند.
کارگردان «اسب های پشت پنجره» درباره طراحی صحنه این نمایش بیان کرد: در اجرای این اثر نمایشی نسبت به نمایشنامه خوانی که در تالار حافظ داشتیم زاویه دید تماشاگر تغییر پیدا کرده است. بعد از سالها از معماری تالار چهارسو به درستی بهره گرفته شده و تماشاگران مشرف به چهار بالکن سالن هستند. بنابراین از تمای فضایی که این تالار در اختیارمان قرار می دهد برای اجرا بهره گرفتیم. امیدوارم گروه های دیگر هم از این معماری به بهترین نحو استفاده کنند.
وی یادآور شد: برای اجرای این نمایش بافت سالن چهارسو تغییر کرد و به همه دیوارها رنگ مشکی زده شد. در حال حاضر این سالن به یک تالار بلک باکس قبراق و آماده تبدیل شده است و ما تلاش کردیم با صحبت و پافشاری که با مسئولان تئاتر شهر داشتیم چیدمان نورها، باندهای صدا و ورود و خروج تماشاگران را از نو تعریف کنیم. پیش فروش این نمایش نیز به تازگی در سایت تیوال و ایونتو آغاز شده است.
وی درباره عدم حمایت از این اثر نمایشی گفت: تا این لحظه هیچ کمکی از سوی مرکز هنرهای نمایشی به این نمایش نشده و با هزینه شخصی این کار قرار است روی صحنه برود. این یک فاجعه در تئاتر ایران است که تمام مکانیزم های منتهی به اجرای یک اثر نمایشی دولتی باشد اما زمانی که موضوع اقتصاد و حمایت های مالی مطرح می شود به گروه ها تحمیل شود که باید به سمت تئاتر خصوصی بروند. زمانی می توان به سمت خصوصی سازی گام برداشت که زیرساختهای این امر فراهم باشد. متاسفانه در حال حاضر تئاتر ما به «شتر، گاو، پلنگ» تبدیل شده و نه تئاتر دولتی به معنای واقعی داریم نه خصوصی. امیدوارم با کار کارشناسی و پژوهشی این معضلات بر طرف شود.
جعفری در پایان صحبتهایش تصریح کرد: با وجود اینکه چند ماه از روی کار آمدن دولت تدبیر و امید می گذرد این انتظار وجود دارد که به هنرمندان و اهالی هنر اعتماد بیشتری شود تا جامعه بتواند به سمت پویایی و خلاقیت گام بردارد. چراکه اگر این اعتماد از سوی تصمیم گیرندگان به اهالی فرهنگ و هنر وجود نداشته باشد جامعه به سمت تک صدا بودن گام بر می دارد.
داستان این نمایش درباره کودکی است که هنگام تولد، به جای دست راست، یک بال دارد و همین موضوع سبب می‌شود اطرافیانش برای پیشرفت خود از او سوء استفاده کنند و موقعیت خود را در جامعه ارتقا بخشند.
«من چجوری ممکنه یه پرنده باشم؟» نوشته ماتئی ویسنی‌یک نویسنده رومانیایی مقیم فرانسه با بازی نسرین درخشان‌زاده، شیرین اسماعیلی، مریم رحمان قلهکی، سارا اله یاری، سامان دارابی، یلدا عباسی، سامان کرمی، مهرداد باقری، کهبد تاراج، بهرام سروری‌نژاد، مهدیث یگانه‌فر، آریان غلامی امیر عدل پرور، مریم راسخ، علی مدنی، مجید رحمتی، رضا بهرامی، مهسا کریم‌زاده، امین حسینی، رضا پاپی، فریبا امینیان، خسرو شهراز، ندا نوری، فرزانه فدوی، فرزانه زینتی، نازنین بابایی، مجید امیری، الهام شعبانی و جواد مولانیا به صحنه می‌رود.
دیگر عوامل این اثر عبارتند از مشاور کارگردان: محمد جعفری سیاوشانی، برنامه‌ریز و دستیار کارگردان: رضا بهرامی، طراح صحنه: احمد کچه‌چیان، طراح لباس: الهام شعبانی، آهنگساز: آنکیدو دارش، طراح پوستر و بروشور: امیر رجبی، طراح گریم: ماریا حاجیها، طراح نور: بابک شاه علیزادگان، مدیر اجرایی: مرتضی برزگرزادگان، مدیران صحنه: بهارک شهبازی، مهرام شجاع، سروش آزادگان، مرتضی علیداری، منشی صحنه: ساناز رضاییان، عکاس: مهدی آشنا، فهیمه حکمت اندیش، ساخت تیزر: طاها گل کار- ساینا عطایی (سایت پشت صحنه)، تبلیغات مجازی: امیر قالیچی، فاطمه ثاقب، مشاور رسانه‌ای: بابک احمدی.
این اثر نمایشی از اول اسفند ماه هر شب ساعت 19:30 در تالار چهارسو تئاتر شهر به صحنه خواهد رفت.
