پایگاه خبری تئاتر: آرش پروین در گفت وگو با خبرنگار پایگاه خبری تئاتر اظهار کرد: این نمایش برای اولین بار زمستان ۹۶ در فستیوال مونولیو اجرا شد و پس از اجرا درجشنواره تئاتر دانشگاهی، به بخش دیگرگونه های اجرایی جشنواره سی و هفتم راه یافت. وی با اشاره به نحوه نوشتن این کار افزود: اول نمی دانستم با نوشتم می‌خواهم به کجا برسم به همین دلیل با یک قالب بداهه نویسی سعی کردم به فرمی برسم که در آن شهر را هم بین خود و خانواده ام و هم بین دیگر شهروندان تقسیم کنم. وی توضیح داد: در این نمایش سعی کردم از یک سری المان های شهری استفاده کنم و متنی خیالی را به گونه ای که هم واقعی است و هم نه را به روی صحنه ببرم. وی با اشاره به خط داستانی کارادامه داد: در «کوهستان» مخاطبان خاطراتی را که از خیابان ولیعصر دارند روی یک بوم بزرگ، نقاشی می‌کنند و در شکل و مفهوم انعکاس این خاطرات محدودیتی ندارند. این کارگردان با اشاره به اینکه در این کار به دنبال ایجاد تصویری واحد ار خیابان ولیعصر بودیم، افزود: با این نقاشی‌ها در حقیقت هر فرد تکه ای از خیابان ولیعصر را خلق می‌کند. پروین خاطر نشان کرد: بعد از اتمام این نقاشی بخش اصلی اجرا شروع می‌شود به این ترتیب که من تابلوی نهایی را به به عمارت روبرو برده و اجرای پروژه کوهستان را آغاز می‌کنم. وی بیان کرد: در این بخش روایتی از عزیمت من و چهارنفر از اعضای خانواده ام که در اشل کوچک و عروسکی ساخته شده اند، از میدان راه آهن تا تجریش و در نهایت رسیدن به کوهستان به نمایش گذاشته می‌شود. پروین توضیح داد: فکر می کنم این اثر بیشتر از اینکه تئاتر باشد، گفت و گویی بین من و خانواده ام واعضای شهری که در آن زندگی می کنم است. این کارگردان تئاتر گفت: مرحله خلق تابلو نقاشی طی دوروز یعنی ۲۶ بهمن در محوطه تئاترشهر و ۲۷ بهمن در ایوان انتظار میدان ولیعصر برگزار شد و پس از آن شاهد اجرای نهایی پروژه کوهستان در ۲۸ و ۲۹ بهمن ماه در عمارت روبرو بودیم.
