پایگاه خبری تئاتر: در این بیانیه آمده:« روحیهٔ مبنایی فیلمسازی، نقد از طریق خلق موقعیت دراماتیک است؛ بیان بخش‌های گاه مانده در سمت تاریک و پوشیده ای که در روایت سینمایی آن‌ها به هر حال تأکید و تعمیم در متن و اطرافش لاجرم می‌نماید و جزئی ذاتی از آن است.
پس از ساخت فیلم، وقتی ساز و کار رسانه‌ای دنیای امروز در نقاط مختلف جغرافیای سیاسی و آداب صنعت‌اخبار و تحلیل، آن را در برمی‌گیرد، ذهنِ انواع مخاطبان می‌تواند دامنهٔ متعددی از تداعی معانی را ممکن کند و برایند‌هایی بسازد که فیلمساز مسئول همهٔ آن‌ها نمی‌تواند باشد. به همین سبب بهتر به نظر می‌رسد در سنجش و داوری بازتاب‌های تولید و عرصهٔ آثار سینمایی با برخوردی خلاق و مورد به مورد بتوان از ظرفیت فیلمسازی منتقد، به نفع ارتقاء کیفیت زندگی اجتماعی و زوایای متعدد و پیچیده‌اش بهره گرفت و در تعاملی مهربان به تحقق جامعهٔ همدل و هماهنگ کمک کرد.
سینمای آسیب شناسی اجتماعی، کم هزینه‌ترین شیوهٔ آگاهی از انواع برداشت‌های حاضر در طیف های مختلف شهروندان است، حرف و فضا و تصویری که در نهایت به آشکارگی و عرضه روی پرده می‌رسد و در معرض قضاوت همگان قرار می‌گیرد و می‌تواند مبنای گفت و گو باشد نه قهر!».
پیش از این نیز کانون کارگردانان برای درخواست تجدیدنظر در حکم «رسول‌اف» بیانیه ای صادر کرده بود. در متن بیانیه شورای مرکزی کانون کار گردانان سینمای ایران آمده است:«هنرمندان سرمایه‌های فرهنگی هر کشوری هستند، متهم کردن آن‌ها به جرایم امنیتی و مجازات زندان برایشان در شأن دستگاه قضایی نیست.
کانون کارگردانان سینمای ایران خواستار لغو حکم زندان و ممنوع‌الخروجی آقای محمد رسول‌اف نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده سینماست. امیدواریم مقامات قضایی با دوراندیشی، همتی عاجل و دستوری مناسب برای رفع این حکم اقدام کنند.»
