ناگهان ۱۷۶ بی‌گناه آسمان تهران را پر کردند. بسیاری در سرتاسر جهان، و همین‌طور در کشور شما ماتم و اندوه را حس کردند. و ما در کنار مردم ایران یک پیکر کاملیم که در دردشان برای قربانیان سهیم هستیم. درد درون ما با ملغمه‌ای از شرم و خشم و میل به طغیان علیه سرنوشت ناعادلانه‌ی ۱۷۶ پیکر متلاشی می‌سوزد.

پایگاه خبری تئاتر:  از: یوجینو باربا

فرستاده شده در: سه‌شنبه، ۱۴ ژانویه ۲۰۲۰ [۲۴ دی ۱۳۹۸]، ساعت ۱۴:۰۰

مهرداد عزیز

برایت به عنوان دوستی می‌نویسم که به راستی‌اش احترام می‌گذارم که به من اجازه می‌دهد با تو بی‌پرده صحبت کنم. 

چند سال پیش تو نهایت سعی‌ات را کردی که «درخت»، نخستین بخش از «سه‌گانه‌ی معصومیت» تئاتر اودین را به تهران دعوت کنی. این اجرا به قربانیان تعصب، نفرت و جنگ می‌پردازد. در فوریه ۲۰۲۰ ما باید بخش دوم این سه‌گانه، «زندگی سخت» را ارائه کنیم. من مشتاق دیدار دوباره‌ی تو، و به اشتراک گذاشتن این اجرا با دوستان و تماشاگران ناشناسی در کشورتان بودم که ما را به گرمی پذیرفته بودند. 

اما ناگهان ۱۷۶ بی‌گناه آسمان تهران را پر کردند. بسیاری در سرتاسر جهان، و همین‌طور در کشور شما ماتم و اندوه را حس کردند. و ما در کنار مردم ایران یک پیکر کاملیم که در دردشان برای قربانیان سهیم هستیم. درد درون ما با ملغمه‌ای از شرم و خشم و میل به طغیان علیه سرنوشت ناعادلانه‌ی ۱۷۶ پیکر متلاشی می‌سوزد. 

زمانی هست برای تسهیل تبادل و گوناگونی. برای همین فستیوال‌ها وجود دارند. و زمانی هست که فستیوال‌ها سوگواری کنند و بگذارند زندگی دوباره رشد کند. شعری از ناظم حکمت شاعر ترک می‌گوید:

زندگی خنده‌دار نیست// آن را جدی بگیر همان‌طور که یک سنجاب جدی می‌گیرد//بدون آنکه چیزی از بیرون یا از ماورا انتظار داشته باشی.// زندگی کردن باید پیشه‌ی همیشگی تو باشد.// زندگی را بسیار جدی بگیر چندان که// در هفتاد سالگی درختان زیتون خواهی کاشت// نه برای فرزندانت// بلکه چون با مرگ خواهی جنگید حتی وقتی از آن می‌هراسی.// و زندگی وزن بیشتری در ترازو خواهد داشت.

مهرداد عزیز، خواهش می‌کنم، فستیوال را به نشانه‌ای از سوگ و درد لغو کن. می‌دانم که وزرا، افراد قدرتمند و کسانی که منطقی می‌اندیشند این پیشنهاد را مسخره می‌پندارند. آنها را متقاعد کن که زندگی وزن بیشتری از مرگ دارد، که با چشم‌پوشی از چندیم ماه تلاش و انتظار، داری یک درخت زیتون می‌کاری. و در آینده میوه خواهد داد، و بسیاری از تئاتری‌ها به تو خواهند پیوست تا کمک کنند آنها را برای فستیوال بعدی‌تان بچینی.

با دوستی،

یوجینو باربا

از: مهرداد رایانی مخصوص

فرستاده شده در: چهارشنبه، ۱۵ ژانویه ۲۰۲۰ [۲۵ دی ۱۳۹۸]، ساعت ۱۸:۳۰

 

یوجینوی عزیز، 

سپاس از سخنان پرمهرت. ممنونم که چنین احساسات لطیفی را به من ابراز کرده‌ای. 

شکی نیست که این شرایط برای تمام ایرانیان سخت و دشوار بوده است؛ با این همه هر کدام از ما واکنش متفاوتی به این امر داریم. برخی احساسی برخورد می‌کنند و برخی منطقی. 

اول از همه بگذار درباره‌ی ضرورت خود تئاتر صحبت کنیم. نقش تئاتر در جامعه چیست؟ مفهوم نمایش شما چیست؟ دیدگاهت به زندگی و جنگ در اجرای شما چیست؟ واضح است که وقتی علیه جنگ صحبت می‌کنیم، پس یعنی زندگی برایمان مهم است. آیا پیام نمایش شما جنگ را محکوم می‌کند؟ اگر چنین است، بهترین اجرا برای ارائه در ایران نمایش شماست؛ همین حالا. 

اکثر اجراهایی که قرار است در سی‌وهشتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر ارائه شود، مفهوم و اندیشه‌ی جدی و خردمندانه‌ای دارند. در واقع، معتقدم که اجرای اندیشه‌های مشترک‌مان و عرضه‌ی آن به مردم‌مان موثرتر از حذف است. 

ما تئاتر را زنده نگاه خواهیم داشت تا اندیشه‌هایمان را اعلام کنیم:«نه به جنگ در جهان». ما مردم را گرد هم خواهیم آورد تا به تفکر واداریم و ارتباط فکری داشته باشیم. به همین علت است که شما دعوت شده‌اید. این فرصت ماست که حتی ذره‌ای تغییر ایجاد کنیم. این درخواست ما بوده که شما را ملاقات کنیم تا از دانش و تجربه‌تان بهره ببریم و نیز همکاری نزدیکی داشته باشیم. 

ما جلسات بسیاری در سطوح مختلف داشته‌ایم تا در جدول زمانی جشنواره تغییراتی ایجاد کنیم. نظرات بسیاری شنیده شده است. اکثر افراد عقیده داشتند که باید ادامه دهیم چرا که تئاتر باید زنده باشد. همانطور که می‌دانی تئاتر در جهان نیروی اپوزیسیون دولت است، برای همین هنرمندان تلاش می‌کنند آن را زنده نگه دارند. ما تصمیم گرفتیم که احساسی برخورد نکنیم و این عرصه‌ی اصلی را برای مردمی که مشتاق‌اند صحبت، فکر، بحث و… کنند حفظ کنیم. هنرمندان یک سال کار کرده‌اند تا آثارشان را در این ده روز جشنواره تئاتر فجر نشان دهند، و ما باید به تلاش‌هایشان احترام بگذاریم. اغلب نمایش‌ها تولیدات جدید هستند، و در ۳۲ استان ایران اجرا شده‌اند. در واقع ۳۲ جشنواره ملی هست، و برخی از آنها توسط اعضاء هیئت مدیره انتخاب شده‌اند تا در برنامه‌ی سی‌وهشتمین جشنواره‌ی فجر قرار بگیرند. ۳۲ جشنواره ملی به جشنواره تئاتر فجر نگاه می‌کنند و ما باید به آنها اهمیت بدهیم. حالا حدود ۷۰-۸۰ اجرا هست، نمایش‌هایی در فضای داخلی و خارجی و ما نمی‌خواهیم ناامیدشان کنیم. 

یوجینوی عزیز

من اینجا هستم، به دور از خانواده‌ام، تا تئاتر ایران را تا جایی که می‌توانم، گسترش بدهم و آن را زنده نگه دارم، چرا که برایم بسیار حیاتی است. 

من نامه‌ی لغو «ان»(Anne) را دریافت کردم که مرا بسیار ناراحت کرد. از تو می‌خواهم که درباره‌ی تصمیم‌ات تجدیدنظر کنی، خصوصاً که دکور و وسائل صحنه‌تان در راه است و ویزای گروه‌تان که خیلی برایش زحمت کشیدم صادر شده است. مرکز هنرهای نمایشی جشنواره را برگزار خواهد کرد. من به تصمیم تو احترام می‌گذارم؛ با این حال عمیقاً دوست دارم که تو را در تهران ببینم. 

بهترین آرزوها،

مهرداد

از: یوجینو باربا

فرستاده شده در: چهارشنبه ۱۵ ژانویه ۲۰۲۰ [۲۵ دی ۱۳۹۸]، ساعت ۲۱:۳۹

مهرداد عزیز

متوجه استدلال تو هستم. تئاترها باید با سلاح‌های صلح‌آمیز خود، که حتی در نیرومندترین شکل هنری‌شان باز هم صلح‌آمیز هستند، به مبارزه ادامه دهند. تاریخ نشان می‌دهد که اثرات آنها می‌تواند موجب دگرگونی‌های خاموش و تحولات مشهود شود. 

اما موقعیت‌هایی هست چون درد، سوگواری یا امتناع که در آن هنگام تئاترها می‌بایست از اجرا خودداری کنند. لغو فستیوال بین‌المللی تئاتر فجر با تدارکات چشمگیرش و ۳۲ فستیوال ملی و ۷۰ اجرا، -از طریق سکوتش-  فراخوان نمادین رعدآسایی به مردم آن سوی تمام مرزها خواهد داشت تا یاد ۱۷۶ قربانی را گرامی بدارند. 

در صورتی که فستیوال پابرجا باشد، تئاتر اودین با شما نخواهد بود. اما هر دو می‌دانیم که دوباره ملاقات خواهیم کرد.

با دوستی،

یوجینو باربا


منبع: گروه تئاتر اودین
نویسنده: ترجمه- اگزیت