پایگاه خبری تئاتر: ارواح، کاراکترهای شیطانی، اتفاقات غیر طبیعی، هیولا ها، موجودات ماورالطبیعه و خون آشام ها که اساسا با مقوله ترس در انسان ها سر کار دارند دستمایه ای است برای پرداختن به این گونه ی سینمایی جذاب و پرمخاطب.
اینکه کوروش آهاری در اثر بلند سینمایی خود به این گونه سینمایی پرداخته است در گام اول قابل تقدیر است و باید چنین حرکت های کمتر تجربه شده ای در سینمای ایران را با تمام نقدهایی که به آن وارد است ارج نهاد.
آن شب اگر چه از رگه های قابل قبولی از این ژانر در خود به همراه دارد اما اثری است که به پختگی لازم نرسیده است. حادثه همچون غالب ساختاری این ژانر سینمایی در فیلم کوروش آهاری نیز در یک امارت اسرار آمیز که در اینجا هتلی است نسبتا متروکه اتفاق می افتد و قرار است با خرده پیرنگ هایی که نویسنده درطول مسیر فیلم به آن می پردازد در نهایت از ماجرا رمزگشایی شود.
مهمترین مشکل فیلم آهاری از مقدمه طولانی فیلم شروع می شود ،پرداختن به بازی مافیا در سکانس آغازین، دیالوگ های دم دستی ، ریتم کند و کسل کننده در شروع، انرژی مخاطب خود را جهت دیدن یک فیلم مهیج می گیرد و قطعا باید گفت آن شب فیلمی است که دیر شروع می شود.
اگرچه فیلمساز تلاش کرده است با استفاده از عناصر ساختاری همچون تعلیق، دلهره، ترس و مباحث فنی چون حرکت و زاویه دوربین، صدا موسیقی، تدوین و افکت به مولفه های این ژانر نزدیک شود اما به خوبی نتوانسته است مخاطب خود را در تمام لحظات فیلم درگیر نماید و این مهمترین ضعفی است که بر فیلم آهاری وارد است.
فیلم چه به لحاظ محتوا و چه به لحاظ تکنیک در لحظاتی متوقف می شود و همین جدا شدن مخاطب از اثر ،هر چند برای زمانی اندک ،باعث می شود تا بازگشت دوباره آن از دست رفتن اتمسفر و روح اثر را به همراه داشته باشد و مخاطب نشاط هیجانی خود را از دست دهد.
اصولا فیلم های ژانر وحشت، زمانی بیشتر بر مخاطب خود تاثیر می گذارند که اتفاقات واقعی تر جلوه کرده و کمتر از جلوه های ویژه این ژانر سینمایی بهره ببرند ، حرکت و زاویه دوربین، کات های ناگهانی، موسیقی وهم انگیز همراه با افکت های غیر معمول از جمله عناصری هستند که فیلمساز تلاش کرده است با استفاده از آن، اثر خود را به جایگاه این قسم فیلم ها برساند و باید گفت در لحظاتی نیز موفق عمل کرده است اما چیزی که نباید فراموش کنیم این است که اگر این عناصر به درستی در کنار یکدیگر قرار نگیرند و کارکرد منطقی خود را از دست دهند به جای ایجاد ترس و وحشت در مخاطب، مضحک به نظر می رسند.
آن شب به لحاظ فاصله گرفتن از سینمای دیالوگ گرا ، ایجاد فضاسازی های بصری و نزدیک شدن به ژانر سینمایی وحشت فیلمی قابل توجه است و باید از این گونه حرکت ها در سینمای ایران با تمام ضعف ها حمایت کرد.
منبع: خبرگزاری ایرنا
نویسنده: حمیدرضا کاظمی پور
