مسعود کیمیایی شاید جز آخرین فیلمسازان نسل اولی سینمای ایران باشد که هنوز فیلم می‌سازد و دغدغه دارد، هنوز می‌توانند قصه هایش را روایت کند.

پایگاه خبری تئاتر: مخاطب های جدی او، این جنس از قهرمانان را باور می کنند. در مقابل این جریان عده ای معتقدند که این فیلمساز کهنه کار سینمای ایران، دیگر نمی تواند، مخاطب عام را جذب کند و عده ای به او نقد جدی دارند، اما نکته ای که در این میان حائز اهمیت این است که کیمیایی هنوز به قهرمان در فیلم هایش معتقد است و قصه هایی را روایت می کند که رنگ و بوی قهرمانانه دارد و این بار در تازه ترین فیلمش با عنوان خون شد از خانواده حرف می زند. خانواده ای که از هم گسیخته و قرار است با حضور یک ناجی و نجات دهنده دوباره از نو رنگ شادی به خود بگیرد.

خون شد با سینمای سال های اخیر او فاصله دارد و جنس روایتش فرق می کند، نمی خواهم بگویم فضلی قصه خون شد یک قهرمان تاریخی از دلِ دهه پنجاه در سال نود و هشت تهران است، بلکه مقصود این است که فضلی شبیه خودش است، پای عقیده و باورش می جنگد، انتقام می‌گیرد و در نهایت خود را فدا می کند تا مفهوم خانواده باقی بماند و این محور است که آخرین فیلم کیمیایی را متفاوت می کند، همین که راحت و بی ادا قصه می گوید.

خون شد قصه گوترین فیلم قهرمان محور او در دهه نود است. زوج بازیگری آقاخانی و صفری به عنوان دو برادر و پسر پا به سن گذاشته، به شدت در فیلمنامه کارکرد دارد و به بهترین شکل ممکن روایت می شود.

اما تازه ترین فیلم مسعود کیمیایی از انتخاب بازیگران و شاگردان کارگاهی کارگردان لطمه جدی می بیند؛ بازیگران بدی که در نقش های فرعی بدقواره اند و به نحوی وصله ناجور تازه ترین فیلم این فیلمساز صاحب نام کشور محسوب می شوند. این تنها ضعفی است که می توان به آن اشاره کرد. به جد می توان گفت تازه ترین فیلم مسعود کیمیایی بازگشت به سینمای قصه گو و قهرمان محور است.


منبع: خبرگزاری ایرنا
نویسنده: سام بهشتی