پایگاه خبری تئاتر: علی گلستانی از هنرمندان استان مرکزی و مدیر پیشین انجمن نمایش استان گفت: استان مرکزی و شهرستان اراک تا جایی که مشخص است همیشه یک قطب تئاتر کشور بوده است. حال تئاتر در هیچ استانی خوب نیست برای همین در استان مرکزی هم بحث معیشتی و اقتصادی هنرمندان مسئله مهمی است که باید به آن توجه شود. متاسفانه در استان‌ها معمولا اداراتی که خیلی خوب هم می‌توانند از تئاتر استفاده کنند، فقط نگاهشان این است که تنها باید اداره کل ارشاد اسلامی کار فرهنگی و هنری انجام دهد و به دلیل عدم آشنایی مسئولان با رسانه‌ای مانند تئاتر، چنین اتفاقی رخ می‌دهد.
وی در رابطه با پویایی تئاتر استان مرکزی اظهار داشت: بیشتر هنرمندان استان در دو سال اخیر به تئاتر اجتماعی گرایش پیدا کرده‌اند. نمایش‌ها اغلب به مسائل انتقادی پرداخته‌‌اند تا آموزشی. چراکه برای ورود به بحث مسائل آموزشی در حوزه اجتماعی نیاز است که دستگاه‌های مربوطه مانند بهزیستی، نیروی انتظامی، شهرداری و... هم ورود کنند.
گلستانی با انتقاد از صنعتی بودن استان مرکزی گفت: صنعت استان ما به درد هنرمندان نمی‌خورد، آن چیزی که از صنعت برای ما به وجود آمده، تنها آلودگی هوا است. اینکه بگوییم صنعت استان مرکزی چه کمکی به فرهنگ و هنر این استان می‌کند، هیچ؛ دریغ از یک اتاق برای تمرین آثار هنری. چه برسد به حامی مالی شدن. این آقایان آلودگی و زحتمتشان برای استان است و پولشان برای تهران، اگر صنعت‌‌گران از هنر تئاتر حمایت می‌کردند وضعیت بهتری داشتیم.
وی با اشاره به طرح استقرار گروه‌های نمایشی گفت: گویا گرو‌ه‌هایی که توانسته‌اند گروه خود را در این طرح ثبت کننده، از سوی مرکز هنرهای نمایشی مورد حمایت قرار می‌گیرند و از بودجه 100 میلیونی که برای هر استان در نظر گرفته شده تامین می‌شوند، اما ایرادی که وجود دارد این است که ای کاش هنرمند پیش از اجرای نمایش خود پیش پرداختی دریافت می‌کرد؛ نه اینکه پس از مدت‌ها بخواهند مطالبه او را بدهند. این روند بسیار زمان‌بر است. اگر بحث پیش پرداخت در تئاتر هم رایج شود، جهشی عظیم در این عرصه خواهیم داشت، این تنها زمانی رخ می‌دهد که مسئولان با تئاتر آشتی کنند، هرچند برخی اصلا تئاتر را نمی‌شناسند که قهر کرده باشند.
گلستانی در مورد بحث آموزش و کارگاه‌های آموزشی اظهار داشت: یک تجدید نظر جدی باید در این حوزه صورت گیرد، امروز تئاتر ما با کلاس ادبیات کهن، تحلیل، نمایش‌نامه شناسی، نقد و... می‌تواند پیشرفت کند. اگر طوری برنامه‌ریزی شود که کلاس‌های آموزشی در پایان خروجی داشته باشند بهتر است. اما برگزاری یک کارگاه سه روزه تنها یک گزارش فعالیت بالا برای مدیر است، نه یک منبع آموزشی برای هنرجو. متاسفانه دانشجویان موفق ما انگشت شمار هستند.
