پایگاه خبری تئاتر: اين نمايش تك‌نفــر در تركيب هندسي وار آن صحنه خالي با آن نورپردازي خفه جاري شده. در آن اتاق مستطيل شكل كوچك كه در مركز و هر يك از گوشه هايش افراد يك خانواده قرار گرفته‌اند. خط افق و آسمان و خورشيد / چراغ در آن فضاي محصور نمايشگر محيطي شده‌اند كه اين دختر را به بند كشيده.
دختري كه با جمله‌ها و حركاتش هم محيط را ترسيم مي‌كند، هم شخصيت‌هاي خانواده‌اش و هم دلمشغولي‌ها و دلشوره‌هاي خودش را. ذهن بيقرار اين دختر مي‌تواند هم نوعي اتوبيوگرافي تمثيلي باشد و هم نوعي روانكاوي شخصي و هم سرگذشت خانواده‌هاي پرشمار. آميزه‌يي از واقعيت و خيالپروري كه تركيبش ابزار ويژه هر هنرمندي بشمار مي‌رود. دختر بدون خشم حرف مي‌زند، بدون فرياد، بدون لبخند، بدون لودگي و با اين وصف بازي راحله تعبدي هم نمايشگر قدرت اين دختر شده و هم ضعف‌هايش. هم بازتابنده فريادهاي فروخورده و هم لبخندهاي خشك شده. توصيف‌كننده درد محصور بودن.
ريتم نمايش با توضيحات ناروشن دختر آرام و معماوار آغاز مي‌شود و ذهن تماشاگر را به تلاش براي كشف ناگفته‌ها فرا مي‌خواند (اونجا چيزي ريخته و من به شما نشون مي‌دم اونجا چيزي ريخته) و همان ريتم با باز شدن گره‌ها تدريجا تند مي‌شود و تندتر و در انتها تركيب سرگيجه‌آوري پيدا مي‌كند.
هر عبارت براي گره‌گشايي و بيان روحيات دختر و افراد خانواده‌اش به‌كار گرفته شده‌اند، مثل پدر راديو به دست ايستاده در يك راس كه ناظري خونسرد بر آن چه در خانواده‌اش مي‌گذرد به شمار مي‌رود و مادر بيقرار در سوي ديگر كه سرانجام از فرط استيصال فرو مي‌پاشد. خيالپردازي‌هاي اوليه تدريجا به صورت واقعيت مجسم شده و از آن مهم‌تر تركيب تراژدي به خود مي‌گيرند (پرواز، رهايي و مرگ).
به گزارش سایت خبری تئاتر نمایش «جهش بزرگ»، به نویسندگی، کارگردانی و اجراگری «راحله تعبدی» از شانزدهم شهریور 93، به مدت زمان 45 دقیقه، در تالار «دید» موسسه فرهنگی و هنری ارغنون به آدرس خیابان ایرانشهر، خیابان سپندف کوچه خوارزمی، پلاک 2، بر روی صحنه است
