ارسلان امیری می گوید اینکه کارگردان «دشت خاموش» به سراغ دنیای ذهنی خود رفته، از آثار دیگران کپی نکرده و تلاش کرده است اثر انگشت خود را به عنوان فیلمساز روی اثر بگذارد، نقطه مثبت فیلم و قابل تحسین است.

پایگاه خبری تئاتر: این مستندساز، فیلمنامه نویس و کارگردان با بیان اینکه «دشت خاموش» به کارگردانی احمد بهرامی را که این روزها روی پرده سینماهای «هنروتجربه» است، می توان فیلمی جسورانه و باشهامت نامید، اظهار کرد: اینکه کارگردان به سراغ دنیای ذهنی خود رفته، از آثار دیگران کپی نکرده و تلاش کرده است اثر انگشت خود را به عنوان فیلمساز روی اثر بگذارد، نقطه مثبت فیلم و قابل تحسین است.

وی ادامه داد: همچنین جسارت احمد بهرامی در «دشت خاموش» برای به کارگیری یک فرم جذاب به لحاظ بصری ستودنی است چراکه در سینمای امروزه ما این موضوع بسیار کم دیده می شود.

کارگردان «زالاوا» با اشاره به اینکه «دشت خاموش» پنجره ای را روی بخشی از جامعه گشوده است که شاید انسان ها در زندگی روزمره خود با آن برخورد نکنند، مطرح کرد: موضوع فیلم و نوع نگاه به طبقه ای که مهمترین تاثیر را روی ساختار جامعه و یا یک کشور دارند رویکردی است که «دشت خاموش» بدان پرداخته و در حقیقت نوری را به بخشی از جامعه تابانده است که در همه جای دنیا و در طول تاریخ در یک شرایط نسبی قرار دارند.

امیری افزود: آشنا کردن مخاطب با طبقه کارگر برای کسانی که با این گروه آشنا نیستند به نوعی وظیفه رسانه ها از جمله سینماست و یکی از نکاتی که این فیلم بدان پرداخته این است که پنجره ای را روی بخشی از جامعه که شاید در زندگی روزمره شان با آن برخورد نمی کنند، گشوده است و آن ها را با جزییات زندگی، خرده فرهنگ و مسایل و مشکلات طبقه کارگر را به تصویر کشیده است.

وی در بخش دیگری از صحبت های خود با اشاره به اینکه 2 موضوع عامل موفقیت «دشت خاموش» در فستیوال ونیز و جشنواره هایی که مخاطب جهانی داشته، بوده است، مطرح کرد: اولین موضوع فرم متفاوت و در حقیقت باشهامتی است که فیلم انتخاب کرده و با آثاری که در آن فستیوال رقیب یکدیگر بوده اند، متفاوت بوده است. دومین دلیل توجه به این فیلم در فستیوال های خارجی، موضوع فیلم است، موضوعی که کشورهای اروپایی هم با آن دست به گریبان هستند و در حقیقت ابعاد پرداختن به مسایل کارگران مورد توجه جهان است.

این مستندساز با اشاره به اینکه علاوه بر همه جنبه های فیلم، می توان گفت فیلمبرداری، بازی ها و کارگردانی در خدمت یک تفکر است، بیان کرد: در حرکت دوربین، میزانسن ها، نوع بازی کنترل شده بازیگران، نور، کمپوزیسیون و... یک انسجامی را می توان مشاهده کرد که طبیعتا یک فیلمبردار نقش مهمی در انسجام بخشیدن به فرمی که مدنظر کارگران است، دارد همچنین یکی از مهمترین ویژگی هایی که در فیلم برجسته است، فیلمبرداری آن است.

امیری درباره بازی بازیگران نیز تصریح کرد: باتوجه به اینکه برخی از بازیگران این پروژه برآمده از تئاتر و سینمای کوتاه هستند، می توان گفت کارگردان انتخاب های خوبی انجام داده است و مهمترین مساله هم همین است چراکه همان انتخاب خوب باعث شده بود بازی بازیگران تا پایان خوب باشد.

وی درباره اکران این فیلم در سینماهای «هنروتجربه» عنوان کرد: «دشت خاموش» باید در اکران سراسری دیده می شد اما نه با این شرایط اکران که فیلم ها برای جذب مخاطب فقط 2 تا سه هفته زمان دارند چراکه این فیلم در رقابت با آثار تجاری و عامه پسند نمی توانست در این مدت زمان کم به سقف فروش برسد، به همین دلیل از روی پرده کنار می رفت و نابود می شد. برای اکران اینگونه از فیلم ها باید شرایط ویژه ای در نظر گرفته شود یعنی حتی اگر سالن های کمی به آن ها اختصاص داده شود، طولانی مدت روی پرده باشند.

امیری در پایان خاطرنشان کرد: در حقیقت شرایط کنونی اکران سراسری برای «دشت خاموش» ناعادلانه بود و اگر این اتفاق رخ می داد، قطعا فیلم ضربه می خورد پس تا زمانی که اکران سراسری به این شکل است جای این فیلم ها در «هنروتجربه» است چراکه دست کم «هنروتجربه» در این سال ها توانسته است، مخاطب خود را پیدا و تربیت کند و برای او خوراک مناسب تدارک ببیند.


منبع: خبرگزاری ایسنا