۲. جشنواره فقط یک رویداد است، اینکه آن را چنان بزرگ کنیم که بشود دار و ندار مدیریت فرهنگی اشتباهی است که در چند دهه اخیر تکرار و بر آن اصرار شده است، چرا، نمیدانم.
۳.جشنواره، چه فجر و چه غیر فجر، یک رویداد است، هنرمند میتواند در یک رویداد شرکت کند یا شرکت نکند. این ساختار مدیریتی سیاست زده عرصه فرهنگ است که شرکت یا شرکت نکردن در آن را حیثیتی میکند. نه حضور در جشنوارههای فجر ادای دین است نه عدم حضور در آنها مقابله.
۴. اینکه بعضیها، تعدادی از هنرمندان را به خاطر شرکت کردن در جشنواره سرزنش میکنند جز نگاه دیکتاتور مآبانه نیست
۵.شرکت نکردن تعدادی از هنرمندان در جشنوارههای فجر امسال به خاطر اتفاقات چند ماه اخیر و در همراهی با اعتراضهای مردمی یک اعتراض آرام و مدنی بود. اینکه ساختار مدیریتی حتی نمیتواند یک اعتراض آرام را تحمل کند نشانه ضعف آن ساختار است.
۶. صداقت هنرمندان در تحریم جشنوارههای فجر زمانی قابل قبول است که از جوایز و آوردههای مالی آن هم صرفنظر کنند وگرنه صرف عدم حضور در جشنواره که خب ..
۷. همه میتوانند در جشنوارههای فجر شرکت کنند یا نه، اما اینکه یک نفر در دورههای گذشته این جشنواره با ذوق و شوق فراوان حضور پررنگ داشته و حتی برای برگزیده شدن در آن جشنواره تلاش و خوشحالی کرده و امسال میگوید جشنواره فجر یک رویداد حکومتی است و به این بهانه آن را تحریم میکند دور از صداقت است
۸. شرکت نکردن تعداد قابل توجهی از هنرمندان در جشنوارههای فجر به طور حتم به این رویدادها آسیب زد، حالا مدیران بگویند جشنواره امسال پررونقترین بوده و بهترین بوده است. خودشان هم میدانند که رویداد هنری با حضور و مشارکت هنرمندان پر رونق میشود، مابقی حرف است.
۹. جشنوارههای فجر بزرگترین و مهمترین رویداد هنری کشور است، برگزار کنندگان خودشان بگویند کیفیت آثارجشنوارهها در این دوره در حد بزرگترین رویداد هنری کشور بوده است؟ به ما نگویند چون پاسخشان به ما روشن است، در خلوت خودشان، به خودشان پاسخ دهند.
۱۰. جشنوارههای فجر اگرچه یک رویداد هنری است اما برای مدیران یک تریبون است، به ویژه جشنواره فیلم فجر. مسئولان حاضر در ردیف اول اختتامیه فیلم فجر به خوبی گواهی میدهد. این موضوع مختص این دولت نیست.
نویسنده: سید محمد طباطبایی