برای بسیاری از بچه‌هایی که در دهه ۹۰ و اوایل ۲۰۰۰ بزرگ شدن و اصلا نمی‌دانستند انیمه چیست، «انیمه‌هایی مثل یو گی او» و «پوکمون» بیشتر شبیه انیمیشن‌هایی با یک سبک خاص به نظر می‌رسیدند. اما امروزه هیچ رازی در کار نیست و تقریباً همه می‌دانند که آن‌ها انیمه هستند
چارسو پرس: پیش از اواسط و اواخر دهه ۲۰۰۰، مفهوم «انیمه» برای بسیاری از طرفداران چندان شناخته‌شده نبود. حتی کسانی که می‌دانستند برخی از سریال‌هایی که تماشا می‌کنند، مثل «دراگون بال زد» و «سیلور مون» محصول ژاپن هستند، همیشه از این موضوع آگاه نبودند که تعداد زیادی از برنامه‌های مورد علاقه‌شان در واقع انیمه محسوب می‌شوند. این سردرگمی با محبوب شدن مجموعه‌های انیمیشنی غربی که سبک انیمه را تقلید می‌کردند، بیشتر هم شد.

کارتون‌هایی که انیمه بودند…
برای بسیاری از بچه‌هایی که در دهه ۹۰ و اوایل ۲۰۰۰ بزرگ شدن و اصلا نمی‌دانستند انیمه چیست، «انیمه‌هایی مثل یو گی او» و «پوکمون» بیشتر شبیه انیمیشن‌هایی با یک سبک خاص به نظر می‌رسیدند. اما امروزه هیچ رازی در کار نیست و تقریباً همه می‌دانند که آن‌ها انیمه هستند. با این حال، در آن دوران، چندین شرکت محلی‌سازی، از جمله 4کیدز انترتینمنت (4Kids Entertainment)، تلاش زیادی کردند تا این حقیقت را پنهان کنند. با این حال، این مجموعه‌ها هنوز هم برای طرفداران زیادی نوستالژیک هستند و ارزش دارند که با نگاهی تازه دوباره دیده شوند.

۱۰. پوکمون (Pokémon)

سال پخش: ۲۰۲۲ – ۱۹۹۷
کارگردان: کونیهیکو یویاما
امتیاز کاربران IMdb به انیمه: ۷.۵ از ۱۰
امتیاز کاربران مای‌انیمه‌لیست: ۷.۳ از ۱۰

«پوکمون» امروز هم به اندازه دهه ۹۰ برای کودکان سرگرم‌کننده است، اما دیگر کسی که پوکمون هورایزن (Pokémon Horizons) را تماشا می‌کند، در مورد انیمه بودن آن دچار سردرگمی نیست. این در حالی است که وقتی ماجراجویی‌های اش کچام و پیکاچو برای اولین بار آغاز شد، شرایط متفاوت بود، چون دوبله انگلیسی آن را شرکت بدنام 4کیدز انجام داده بود.

«پوکمون»در کنار انیمیشن‌های آمریکایی پخش می‌شد و 4کیدز  تمام تلاشش را کرد تا هر نشانه‌ای از فرهنگ ژاپنی را از این انیمه حذف کند. حالا که به آن دوران نگاه می‌کنیم، این موضوع واقعاً خنده‌دار به نظر می‌رسد! با این حال، چه دوبله و چه نسخه اصلی سری کلاسیک، هر کدام به دلایل متفاوتی همچنان تماشایی و لذت‌بخش هستند. این انیمه پر از شخصیت‌های دوست‌داشتنی، ماجراجویی‌های هیجان‌انگیز، مسابقات نفس‌گیر، احساسات عمیق، طنز جذاب و البته پوکمون‌های بامزه است.

۹. یو گی او (!Yu-Gi-Oh)

سال پخش: ۲۰۰۴ – ۱۹۹۸
کارگردان: هیرویوکی کاکودو، کونیهیسا سوگیشیما
امتیاز کاربران IMdb به انیمه: ۷.۷ از ۱۰
امتیاز کاربران مای‌انیمه‌لیست: ۷.۳ از ۱۰

با اینکه انیمه‌های زیادی از «یو گی او» ساخته شده، اما طرفداران قدیمی بیشتر با سری اصلی، «یو گی او جی‌اکس» و «یو گی او فایو دیز» احساس نوستالژی دارند. این مجموعه‌ها همگی در یک دنیا جریان دارند اما در خط‌های زمانی متفاوت، و از نظر لحن، ساختار و شخصیت‌ها تفاوت‌های زیادی با هم دارند. با این حال، چیزی که در کنار نجات دنیا با بازی‌های کارتی بین آن‌ها مشترک است، این است که همگی توسط 4کیدز به آمریکا آورده شدند.

انیمه‌های «یو گی او» به همان اندازه که تاریک و جدی هستند، لحظات اغراق‌آمیز و خنده‌دار هم دارند. اما تمام جنبه‌های تاریک آن‌ها در دوبله‌های انگلیسی سانسور شد. تغییرات گسترده‌ای که 4کیدز در این مجموعه‌ها ایجاد کرد، باعث شد به طور کامل با دیگر انیمیشن‌های هم‌دوره‌ی خود یکسان شوند. اما کسانی که نسخه‌های اصلی این انیمه‌ها را دیده‌اند، کاملاً درک می‌کنند که اگر این تغییرات اعمال نمی‌شد، تفاوت‌ها چقدر آشکار می‌بود، و از طرفی، متوجه کیفیت واقعی این آثار هم می‌شدند.

۸. کربی (Kirby)

سال پخش: ۲۰۰۲
کارگردان: سوجی یوشیکاوا و میتسوئو کوساکابه
امتیاز کاربران IMdb به انیمه: ۶ از ۱۰
امتیاز کاربران مای‌انیمه‌لیست: ۶.۸ از ۱۰

«کربی» یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌های دنیای بازی‌های ویدیویی است. در دهه ۲۰۰۰، این موجود صورتی بامزه آن‌قدر طرفدار پیدا کرد که صاحب انیمه‌ی مخصوص خودش شد، کربی به سیاره پاپ استار می‌رود (Kirby Right Back at Ya) : داستان این مجموعه حول دنیای پاپ‌استار، تلاش ماده تاریک یا کابوس برای گسترش قدرتش در سراسر جهان، و نبرد شجاعانه و دوست‌داشتنی کربی برای محافظت از مردم دریم‌لند در برابر متا نایت و شاه دی‌دی‌دی می‌چرخد.

«کربی» نه تنها طراحی خاصی دارد، بلکه شخصیت‌های آن طوری به نظر می‌رسند که به راحتی می‌توانند از یک سریال انیمیشنی آمریکایی باشند. به طور خاص، شخصیت‌ها طوری به نظر می‌آیند که انگار از یک برنامه کمدی آمده‌اند، و دقیقاً کربی به سیاره پاپ استار می‌رود (Kirby Right Back at Ya) همین ویژگی را دارد. این انیمه با وجود داشتن یک داستان کلی، بیشتر قسمت‌ها داستان‌های مستقل دارند و پر از شوخی‌ها و لحظات خنده‌داره مختلف هستند.

۷. فرفره‌های انفجاری (Beyblade)

سال پخش: ۲۰۰۲
کارگردان: تتسوئو یاسومی
امتیاز کاربران IMdb به انیمه: ۵.۸ از ۱۰
امتیاز کاربران مای‌انیمه‌لیست: ۶.۹ از ۱۰

سه فصل اول انیمه «فرفره‌های انفجاری» خیلی بیشتر از چیزی که انتظار می‌رود، جذاب و ماندگار هستند. شاید در نگاه اول به نظر برسد که فقط یک سریال نبرد هیولاهاست، ولی واقعیت چیز دیگری است. داستان تایسون، کای، ری و مکس، اعضای فرفره‌های انفجاری، که در تلاشند تا قهرمانان انفجاری شوند، در اصل بیشتر یک انیمه ورزشی است تا هر چیز دیگری.

اکشن «فرفره‌های انفجاری» شاید پر زرق و برق و اغراق‌آمیز به نظر برسد، اما در اصل یک داستان پرهیجان و شخصیت‌محور است که بخش‌های مسابقاتی فوق‌العاده‌ای دارد. با این حال، هرچند این واقعیت ماجراست، اما تصور عمومی این بود که نسخه‌ای کپی از «پوکمون»و «یو گی او» است. و هرکسی که درک نمی‌کرد این سریال انیمه است، طبیعتاً متوجه نمی‌شد «فرفره‌های انفجاری» هم چیزی فراتر از یه تقلید ساده‌ است.

۶. آواتار: آخرین بادافزار (Avatar: The Last Airbender’s)

سال پخش: ۲۰۰۷ – ۲۰۰۵
کارگردان: مایکل دانته دی‌مارتینو و برایان کونیستکو
امتیاز کاربران IMdb به انیمه: ۹.۳ از ۱۰

به هر دلیلی، در میان تمام انیمیشن‌های غربی که از انیمه تأثیر گرفته‌اند، «آواتار: آخرین بادافزار» از معدود آثاری است که بسیاری آن را واقعاً یک انیمه می‌دانند. این باور احتمالاً ریشه در این دارد که طرفداران قدیمی‌تر تمایلی ندارند بپذیرند که مجموعه محبوبشان در حقیقت یک انیمیشن ساخته‌شده توسط نیکلودئون (Nickelodeon) است. اما برای افرادی که در دهه ۲۰۰۰ بزرگ شده و آشنایی چندانی با انیمه نداشتند، «آواتار» چیزی جز یک انیمیشن کارتونی نبود.

کیفیت «آواتار: آخرین بادافزار» افسانه‌ای است. داستان‌های موازی سفر آنگ برای تسلط بر چهار عنصر و مسیر زوکو به سوی رستگاری، به شکلی استادانه روایت شده‌اند. هر دو شخصیت اصلی در دنیایی گسترده و پرجزئیات قرار دارند که با گروهی از شخصیت‌های فرعی فوق‌العاده همراه شده است. انیمیشن «آواتار» چشم‌نواز است، مفاهیم آن همچنان معنا و تأثیر خود را حفظ کرده‌اند، و این فرنچایز تا به امروز به حیات خود ادامه داده است.

بیشتر بخوانید: اخبار و مطالب سینمای جهان


۵. کاردکپتر ساکورا (Cardcaptors Sakura)

سال پخش: ۲۰۰۰ – ۱۹۹۸
کارگردان: موریو آساکا
امتیاز کاربران IMdb به انیمه: ۸ از ۱۰
امتیاز کاربران مای‌انیمه‌لیست: ۸.۴ از ۱۰

به‌جز «سیلور مون»، انیمه‌های دختر جادویی در دهه ۹۰ و اوایل ۲۰۰۰ نتوانستند چندان مورد استقبال مخاطبان غربی قرار بگیرند. در میان آن‌ها، تنها مجموعه‌ای که تا حدی به موفقیت «سیلور مون» نزدیک شد، «کاردکپتر» بود؛ نسخه‌ای ویرایش‌شده و سانسورشده از«کاردکپتر ساکورا».  این انیمه که داستان سفر عاشقانه و هیجان‌انگیز ساکورا کینوموتو برای نجات دنیا را روایت می‌کرد، از شبکه‌های بزرگی مانند نیکلودئون، کارتون نتورک، کیدز دبلیو بی و تله‌تون پخش شد و به‌خوبی در کنار دیگر برنامه‌های کودکانه آن دوران قرار گرفت.

اگرچه «کاردکپتر ساکورا» یکی از قربانیان فراوان 4کیدز نبود، اما به شدت دچار تغییرات شد. تلاش‌هایی صورت گرفت تا انیمه به گونه‌ای نشان داده شود که بیشتر جنبه اکشن داشته باشد تا بتواند بیشتر به سمت پسران هدف‌گذاری شود. محتوایی که می‌توانست نشان دهد چیز متفاوتی در این سریال وجود دارد، به طور کامل حذف شد.

۴. مگامن (MegaMan)

سال پخش: ۲۰۰۵ – ۲۰۰۳
کارگردان: تاتسومی یوشی‌هارو
امتیاز کاربران IMdb به انیمه: ۶.۵ از ۱۰
امتیاز کاربران مای‌انیمه‌لیست: ۷ از ۱۰

سری بازی‌های «مگامن» در دهه ۲۰۰۰ موفقیت عظیمی داشتند. به همین دلیل، این بازی‌ها به یک انیمه تبدیل شدند. «مگامن» عمدتاً یک سریال به سبک «هیولاهای هر هفته» است که درباره لان هیکاری و رباتش، مگامن، می‌باشد که در مقابل شرورانی مانند ورلد تری و هر کسی که امنیت سایبرنت را به خطر بیندازد، مبارزه می‌کنند.

با اینکه «مگامن» شروع ساده‌ای داشت، اما در طول پخش خود داستان‌های بلندپروازانه‌تری را روایت کرد و به یک سریال هیجان‌انگیز، دراماتیک و جذاب تبدیل شد. هویت این مجموعه به عنوان یک انیمه تا حد زیادی تحت تأثیر سریال‌هایی بود که در کنار آن پخش می‌شدند. این انیمه اغلب در کنار کارتون‌های غربی الهام‌گرفته از انیمه، مانند ماجراهای شائولین و تایتان‌های نوجوان، نمایش داده می‌شد. به همین دلیل، برای کسانی که نمی‌دانستند «مگامن» یک اثر ژاپنی است، کاملاً طبیعی بود که تصور کنند این سریال هم صرفاً یک کارتون با سبک مشابه است.

۳. ویوتیفول جو (Viewtiful Joe)

سال پخش: ۲۰۰۳
کارگردان: نوبوئو کیشی
امتیاز کاربران IMdb به انیمه: ۶.۸ از ۱۰
امتیاز کاربران مای‌انیمه‌لیست: ۷.۲ از ۱۰

«ویوتیفول جو» مدت‌هاست که از یاد بیشتر طرفداران رفته، اما در دهه ۲۰۰۰ یک فرنچایز پرطرفدار و داغ بود. درست مانند بازی‌ای که بر اساس آن ساخته شده، این انیمه داستان قهرمان اصلی خود را دنبال می‌کند که به درون دنیای فیلم‌ها کشیده می‌شود و مجبور است از یک عاشق فیلم‌های اکشن، به یک ابرقهرمان واقعی تبدیل شود تا دوستش، سیلویا، را نجات دهد. هرچند این سریال ساختاری کلیشه‌ای دارد و چیز جدیدی به جز آنچه در بازی ارائه شده، اضافه نمی‌کند، اما همچنان پر از جذابیت است.

متأسفانه، تنها فصل اول این انیمه در کشورهای انگلیسی‌زبان پخش شد. «ویوتیفول جو» ادای احترامی به کامن رایدر است، اما محبوبیت پاور رنجرز در آمریکا باعث شد بسیاری از بینندگان تصور کنند که این انیمه به آن مجموعه اشاره دارد. خود جو ظاهری دارد که می‌تواند آمریکایی به نظر برسد، و تمام ارجاعات سینمایی سریال نیز کاملاً جهانی هستند. علاوه بر این، سبک هنری خاص این انیمه آن را از انیمیشن‌های غربی الهام‌گرفته از انیمه متمایز می‌کند.

۲. سونیک ایکس (Sonic X)

سال پخش: ۲۰۰۶ – ۲۰۰۳
کارگردان: حاجیمه کامه‌گاکی
امتیاز کاربران IMdb به انیمه: ۶.۸ از ۱۰
امتیاز کاربران مای‌انیمه‌لیست: ۶.۹ از ۱۰

سونیک انیمیشن‌های زیادی داشته، اما «سونیک ایکس» یکی از محبوب‌ترین آن‌هاست. این انیمه ماجراجویی‌های قهرمان آبی‌رنگ و پرسرعت را دنبال می‌کند، جایی که او و دوستانش به شکلی مرموز سر از زمین در می‌آورند و با پسری انسان به نام کریس دوست می‌شوند. دو فصل اول «سونیک ایکس» ترکیبی از اقتباس‌هایی از بازی‌های سونیک و داستان‌های کاملاً عجیب و غریبی است که در عین احمقانه بودن، بامزه و سرگرم‌کننده‌اند. در مقابل، فصل سوم مسیر جدی‌تری را در پیش می‌گیرد و روی نبرد سونیک با متارکس تمرکز دارد.

یکی از کلیشه‌های رایج در دوبله‌های اولیه‌ی انیمه این بود که طوری وانمود می‌کردند که داستان در آمریکا جریان دارد، نه ژاپن. اما «سونیک ایکس» از معدود انیمه‌هایی است که واقعاً در ایالات متحده اتفاق می‌افتد و بسیاری از داستان‌های آن به‌طور ویژه بر اساس همین موقعیت شکل گرفته‌اند. علاوه بر این، از آنجا که کارتون‌های سونیک تا دهه ۲۰۰۰ کاملاً شناخته‌شده و فراگیر بودند، ریشه‌های ژاپنی این انیمه تا حد زیادی پنهان ماند.

۱. دیجیمون (Digimon)

سال پخش: ۱۹۹۹
کارگردان: هیروکیسا هیراتا
امتیاز کاربران IMdb به انیمه: ۷.۴ از ۱۰
امتیاز کاربران مای‌انیمه‌لیست: ۷.۵ از ۱۰

اگر طرفداران غربی «دیجیمون» را همان‌طور که مخاطبان ژاپنی تجربه کردند می‌دیدند، شاید واضح‌تر به عنوان یک انیمه شناخته می‌شد. در ژاپن، «ماجراجویی‌های دیجیمون» به‌عنوان یک ابزار تبلیغاتی برای حیوانات مجازی و بازی‌های ویدیویی دیجیمون ساخته شد. اما در کشورهای دیگر، این روند برعکس بود و دیجیمون بیشتر شبیه یک نسخه کپی از «پوکمون» به نظر می‌رسید که بازی‌ها و محصولات جانبی کم‌هیجان‌تری داشت.

هرچند «دیجیمون» همیشه زیر سایه‌ی پوکمون بوده، اما چهار فصل اول این انیمه از هر زمانی که انیمه‌ی «پوکمون» بوده، قوی‌تر هستند و آن را می‌توانیم یکی از بهترین انیمه‌های تاریخ بدانیم. به‌ویژه «دیجیمون تامرز» همچنان ارزش تماشا را برای هر طرفدار انیمه دارد. سه فصل دیگر از دوران نوستالژیک «دیجیمون» شاید برای مخاطبان بزرگسال چندان جذاب نباشند، اما همچنان از بهترین انیمه‌های کودکانه‌ی تمام دوران محسوب می‌شوند.