در فیلم «حیوانات خطرناک»، جی کورتنی در یکی از تاریک‌ترین نقش‌های کارنامه‌اش ظاهر می‌شود: راهنمای توری در استرالیا که گردشگران را به دل دریا می‌برد تا آن‌ها را طعمه کوسه‌ها کند. این فیلم ترسناک، جسور و پرتنش، به لطف کارگردانی هنرمندانه شان برن و فیلمنامه‌ای بی‌رحمانه، تجربه‌ای دلهره‌آور و متفاوت از وحشت دریایی را ارائه می‌دهد.

چارسو پرس «حیوانات خطرناک» برخلاف اکثر فیلم‌های ترسناک درباره کوسه‌ها، نه بر موجودات دریایی بلکه بر انسان‌های درنده‌خو تمرکز دارد. فیلم با ایده‌ای تازه، ترس را از اعماق آب به قلب جامعه انسانی منتقل می‌کند: اگر قاتلی زنجیره‌ای تصمیم بگیرد با کمک کوسه‌ها قتل‌های خود را انجام دهد چه؟ این همان کابوسی است که فیلمنامه‌نویس نیک لپرد با خلاقیت به تصویر کشیده است.


جی کورتنی؛ ضدقهرمانی بی‌رحم در لباس راهنمای توری

جی کورتنی در نقش «بروس تاکر»، مردی عضلانی، مرموز و غیرقابل‌اعتماد، مخاطب را بلافاصله درگیر می‌کند. او توریست‌ها را به دل اقیانوس می‌برد تا آن‌ها را با هیجان شنا با کوسه‌ها فریب دهد؛ اما پشت این چهره خندان، قاتلی روانی پنهان است که لحظه به لحظه به سمت مرگ قربانیانش برنامه‌ریزی می‌کند. عشق بیمارگونه او به کوسه‌ها با نوعی لذت سادیستی همراه است؛ او کوسه‌ها را سلاح شخصی خود می‌داند و هر قتل را برای آرشیو نوارهای وی‌اچ‌اس خود ضبط می‌کند.


اینجا بخوانید: معرفی، نقد و بررسی فیلم‌های خارجی


زفیر؛ قهرمانی زن با انرژی «هانگر گیمز»

در سوی دیگر، زفیر (با بازی درخشان هسی هریسون)، موج‌سوار تنها و مستقل وارد داستان می‌شود. شخصیتی که از کودکی در سیستم‌های مراقبتی بزرگ شده و به استقلالش می‌بالد. او شخصیتی است که یادآور نسخه‌ای جوان‌تر از جنیفر لارنس در «بازی‌های گرسنگی» است: قوی، مصمم و غیرقابل‌پیش‌بینی. وقتی زفیر گرفتار بروس می‌شود، فیلم وارد مرحله‌ای از بقا و قدرت ذهنی می‌شود که با کلیشه «دختر درمانده» فاصله دارد.


تلفیق ترس کلاسیک و هیجان مدرن

برخلاف فیلم‌های کلاسیکی مانند «آرواره‌ها»، «حیوانات خطرناک» بیشتر به سمت فضای «اره» حرکت می‌کند: شکنجه روانی، اسارت، و تماشای مرگ دیگران. کارگردان شان برن موفق می‌شود این تعادل را بین خشونت، تعلیق و سبک بصری حفظ کند. طراحی صحنه کشتی بروس به‌طرز هوشمندانه‌ای یک کابوس شناور است؛ دیوارها با نام قربانیان حک شده، کابینت پر از نوارهای قتل و قفل‌های موی آن‌ها، و اقیانوسی بی‌پایان که گویی هیچ راه فراری در آن نیست.


بیشتر بخوانید: اخبار و مطالب سینمای جهان


روابط انسانی؛ کمی لطافت در دل وحشت

فیلم با افزودن رابطه‌ای عاشقانه و ساده میان زفیر و موزس (جاش هیوستون) لحظاتی از لطافت و دلبستگی به زندگی را خلق می‌کند. این صحنه‌ها، که شاید در ابتدا ساده و حتی کارت‌پستالی به نظر برسند، بعداً کارکردی مهم پیدا می‌کنند: زمانی که موزس نیز اسیر بروس می‌شود و مخاطب به‌جای تماشای قهرمان تنها، شاهد تلاش دو شخصیت برای بقا خواهد بود.


«حیوانات خطرناک» یک فیلم ترسناک خوش‌ساخت است که موفق می‌شود با ایده‌ای نوآورانه، وحشت را از هیولای کلاسیک به هیولای انسانی منتقل کند. با بازی تماشایی جی کورتنی در نقشی شیطانی و حضور قدرتمند هسی هریسون، این فیلم ترکیبی از ترس روانی، بقا، و هیجان فیزیکی را ارائه می‌دهد. برای علاقه‌مندان به فیلم‌های ژانر وحشت، این اثر یک تجربه هیجان‌انگیز و پرتنش خواهد بود که تا مدت‌ها ذهن را درگیر می‌کند.

منبع: variety
نویسنده: نسرین پورمند