«سایمون پگ» بازیگر نقش «اسکاتی» در مجموعه بازسازی‌شده «Star Trek» می‌گوید فیلمنامه نسخه بزرگسالانه (R-rated) این مجموعه که توسط «کوئنتین تارانتینو» نوشته شده بود، داستانی غیرمنتظره و عجیب داشت که دیدنش برای طرفداران سینما بسیار جالب می‌شد.
چارسو پرس: اگرچه «کوئنتین تارانتینو» همیشه گفته پس از ساخت دهمین فیلمش از دنیای کارگردانی خداحافظی می‌کند، اما زمانی ایده ساخت یک فیلم «Star Trek» با درجه‌بندی سنی بزرگسال را مطرح کرده بود؛ فیلمی که هیچ‌وقت به مرحله تولید نرسید.

در مراسم «Fan Expo Boston» و به نقل از «Collider»، «سایمون پگ» فاش کرد که «جی.جی. آبرامز» و تهیه‌کننده «لینزی وبر» داستان این پروژه را برایش توضیح داده‌اند و به گفته او، این طرح همان‌قدر عجیب و غیرمعمول بود که از یک «Star Trek» ساخته تارانتینو انتظار می‌رود. پگ گفت: «این همان چیزی بود که در سینما به آن می‌گوییم کاملاً دیوانه‌وار؛ دقیقاً همان چیزی که از فیلمنامه استار ترکِ تارانتینو پیش‌بینی می‌کردید.»

او ادامه داد: «دوست داشتم چنین نسخه‌ای ساخته شود. شاید طرفداران قدیمی Star Trek چندان خوشحال نمی‌شدند، اما برای من دیدنش تجربه‌ای منحصر به فرد بود.»

طبق این ایده، ماجرا در سیاره‌ای شبیه زمین اما گیر افتاده در حال‌وهوای گانگستری دهه ۱۹۳۰ جریان داشت؛ الهام‌گرفته از قسمت «A Piece of the Action» در فصل دوم سریال «Star Trek: The Original Series» که در آن خدمه سفینه «Enterprise» با فرهنگی شبیه مافیا روبه‌رو می‌شوند.

در دسامبر ۲۰۱۷، تارانتینو ایده‌اش را به آبرامز ارائه داد؛ فیلمی در خط زمانی جدا از آثار آبرامز، با احتمال بازگشت «پاتریک استوارت» و «ویلیام شاتنر» به نقش‌های مشهورشان. در مه ۲۰۱۹، او تأیید کرد که فیلمنامه آماده شده و قصد دارد پس از ساخت «Once Upon a Time in Hollywood» روی آن کار کند. اما طبق گفته فیلمنامه‌نویس «مارک ال. اسمیت»، سال بعد تارانتینو تصمیم گرفت تنها یک فیلم دیگر بسازد و آن Star Trek نباشد. او نمی‌توانست بپذیرد که این فیلم آخرین اثرش باشد و پروژه متوقف شد.

تارانتینو بارها گفته که دلیل محدودیت ۱۰ فیلمی‌اش این است که معتقد است کارگردانان با افزایش سن افت می‌کنند و او می‌خواهد کارنامه‌ای «بدون فیلم ضعیف» داشته باشد. البته تاریخ سینما مثال‌های موفقی دارد: «رابرت آلتمن» با «Gosford Park» در ۷۶ سالگی، «آکیرا کوروساوا» با «Ran» در ۷۵ سالگی، «مارتین اسکورسیزی» با «The Wolf of Wall Street» در ۷۲ سالگی، «آلفرد هیچکاک» با «Frenzy» در ۷۴ سالگی، «آنیس واردا» با «Faces Places» در ۷۹ سالگی و «لوئیس بونوئل» با «The Obscure Object of Desire» در ۷۷ سالگی. این‌ها نشان می‌دهند که برخی کارگردانان با گذر زمان حتی پخته‌تر می‌شوند.

منبع: worldofreel
نویسنده: نسرین پورمند