نقد فیلم «Fuze»؛ ستاره‌ها هم نتوانستند این فیلم را نجات دهند

چارسو پرس: فیلم «Fuze» از همان آغاز با کشف یک بمب بزرگ در محل ساخت‌وساز در مرکز لندن فضای پراضطراب خود را شکل می‌دهد. ارتش و پلیس منطقه را تخلیه می‌کنند و خطر نابودی چندین بلوک شهری در میان است. اما فیلم‌نامه «بن هاپکینز» خیلی زود روشن می‌سازد که بمب تنها بخشی از ماجراست و طرحی پیچیده‌تر در جریان است.

شخصیت اصلی فیلم، «ویلی ترنتر» با بازی «آرون تیلور-جانسون»، افسر متخصص خنثی‌سازی بمب است که رفتاری ماجراجویانه دارد و گاهی پروتکل‌های نظامی را زیر پا می‌گذارد. در سوی دیگر، «زوزانا» با بازی «گوگو امباتا-راو» نماینده پلیس است که تلاش می‌کند امنیت عمومی را حفظ کند. این دو دیدگاه متضاد، کشمکش اصلی داستان را شکل می‌دهد.

فیلم به تدریج از فضای خنثی‌سازی بمب فاصله گرفته و به سمت یک عملیات سرقت بانکی سوق پیدا می‌کند. «تئو جیمز» در نقش «کارالیس» و «سم ورتینگتون» به همراه گروهش در حین تخلیه ساختمان‌ها، مخفیانه وارد بانکی در همان منطقه می‌شوند. انتخاب این زمان برای سرقت اتفاقی نیست و همین تقابل میان عملیات انفجار و سرقت، بخش دوم داستان را تشکیل می‌دهد.

با وجود کارگردانی خوش‌ریتم «دیوید مکنزی» و صحنه‌هایی پرهیجان، «Fuze» بارها به دام کلیشه‌های ژانر تریلر می‌افتد. بسیاری از غافلگیری‌ها پیش‌بینی‌پذیر هستند و پرسش‌های اصلی داستان بی‌پاسخ می‌مانند؛ از جمله اینکه بمب چگونه در آن محل باقی مانده یا چرا شخصیت اصلی سرقت تا این اندازه مرموز معرفی می‌شود.

فیلم از نظر بصری و فضاسازی یادآور آثار کلاسیک تریلرهای اروپایی است و لحظاتی سرگرم‌کننده خلق می‌کند، اما با وجود ستاره‌های مطرح و موضوعی حساس، در نهایت اثری ماندگار یا متفاوت ارائه نمی‌دهد. «Fuze» بیشتر شبیه به یک تریلر تلویزیونی پرهزینه است تا یک فیلم سینمایی درخشان که بتواند در حافظه مخاطب باقی بماند.