چارسو پرس: یک پرتره که گفته می‌شود ممکن است معشوق ویلیام شکسپیر بوده باشد، در یک مجموعه خصوصی کشف شد.
الیزابت گلدریگ، تاریخ‌نگار هنری از دانشگاه وارویک، پس از بیش از ۴۰۰ سال، این پرتره گمشده از هنری رایتزلی، نجیب‌زاده انگلیسی و حامی شکسپیر را کشف کرد.
این نقاشی اکنون تأیید شده است که اثر نیکلاس هیلیارد (حدود ۱۵۴۷–۱۶۱۹) است؛ هنرمندی که گفته می‌شود مورد علاقه الیزابت اول، ملکه انگلستان، بوده است.
ویلیام شکسپیر، نمایشنامه‌نویس مشهور زاده استراتفورد-آپون-آون، آثار «ونوس و آدونیس» و «تجاوز به لوکریس» را به رایتزلی تقدیم کرده است؛ بسیاری معتقدند او همان «جوان خوش‌چهره» است که بسیاری از سونات‌های شکسپیر خطاب به او نوشته شده‌اند.
مالکین مجموعه خصوصی پس از مطالعه کتاب دکتر گلدریگ درباره هیلیارد، که در آن پرتره‌های مینیاتوری او را معرفی کرده بود، با وی تماس گرفتند و احتمال دادند نقاشی کوچک در مجموعه آن‌ها متعلق به این هنرمند مشهور باشد.
به گفته دانشگاه وارویک، سبک مینیاتور نشان می‌دهد این اثر در اوایل دهه ۱۵۹۰ میلادی کشیده شده است.
دکتر گلدریگ گفت:
«گوشواره مرواریدی، دستبندها، لباس‌های زیبا و منجوق‌دوزی شده و موهای بلند او که نزدیک قلبش نگاه داشته شده، ممکن است در نگاه اول تصویری زنانه بدهد، اما این یک بازنمایی دقیق از ظاهر رایتزلی است.»
جزئیات کوچکی در پشت مینیاتور می‌تواند نشانه‌ای از نوع رابطه شخصی رایتزلی با شکسپیر باشد، دکتر گلدریگ پس از هشت ماه بررسی این اثر، به این نتیجه رسید.
او افزود:
«مینیاتورها ذاتاً آثار خصوصی بودند که اغلب به عنوان نشانه‌های عشقی مبادله می‌شدند. این مینیاتور روی یک کارت بازی چسبانده شده است، که برای آن زمان رایج بود.»
«پشت این کارت بازی در اصل یک قلب قرمز بود، اما به طور غیرمعمول، قلب عمداً محو و با یک پیکان سیاه پوشانده شده است. می‌توانست احتمالاً یک پیک باشد، اما به نظر من بیشتر شبیه نیزه است، نمادی که در نشان خانوادگی شکسپیر هم وجود دارد.»
در حالی که نمی‌توان دقیقاً گفت تغییر روی کارت چه زمانی انجام شده است، دکتر گلدریگ می‌گوید این کار «قطعاً با هدف خاصی انجام شده است».
این نقاشی بیضی شکل تنها دو و یک چهارم اینچ ارتفاع دارد.
گلدریگ اضافه کرد:
«یکی از تفاسیر جذاب این است که شاید شکسپیر گیرنده اصلی این مینیاتور بوده اما آن را به رایتزلی بازگردانده است. شاید حدود زمان ازدواج ساوت‌همپتون در سال ۱۵۹۸، با علامت شخصی او که قلب را کاملاً مخفی کرده است.»
«چنین سناریویی می‌تواند توضیح دهد چرا و چگونه این مینیاتور برای صدها سال در شاخه‌ای از خانواده ساوت‌همپتون باقی مانده است.»
منبع: BBC
نویسنده: نسرین پورمند
