چارسو پرس: کتاب مورد بحث در فیلم «The Change» نام دارد و توسط «Elizabeth Nettles» («Phoebe Dynevor») نوشته شده است. زنی روباتیک با لحنی حساب‌شده و سرد، در کتاب خود پایان‌نامه دانشگاهی خود را گسترش می‌دهد که به طور مبهم خواستار «تولد» یک کشور جدید است. پایان‌نامه او در دانشگاه جورج‌تاون و زیر نظر «Ellen» («Diane Lane») نوشته شد که آثار «Nettles» را «به‌شدت ضددموکراتیک» توصیف کرده بود. با این حال، حالا دختر او، «Liz»، با پسر تنها «Ellen»، یعنی «Josh» («Dylan O'Brien») در رابطه است.
«Josh» «Liz» را به مهمانی ۲۵ سالگی والدینش آورده است. «Ellen» به صورت کلی به دیدگاه‌های سیاسی خود اشاره می‌کند و تاکید دارد که نه «لیبرال است و نه محافظه‌کار». همسر او، «Paul» («Kyle Chandler») که صاحب رستوران است، همیشه از درگیری‌های سیاسی دوری می‌کند. این زوج سه دختر دارند که به نظر می‌رسد بیشتر از پسرشان برایشان اهمیت دارند: «Anna» («Madeline Brewer») کمدینی موفق و آتشین، «Cynthia» («Zoey Deutch») وکیلی محیط‌زیستی و مخالف صنعت سوخت فسیلی، و «Birdie» («Mckenna Grace») دانش‌آموزی خجالتی و علاقه‌مند به علوم.
«Ellen» نسبت به نیت «Liz» مشکوک است و وضعیت خانواده تنها بدتر می‌شود. کومسا دو سال بعد را نشان می‌دهد؛ زمانی که «The Change» ۱۰ میلیون نسخه فروخته و آن‌قدر محبوب شده که طرفداران آن نسخه جدیدی از پرچم ایجاد کرده‌اند که ۵۰ ستاره آن در مرکز قرار دارد. باقی فیلم به همین شکل ادامه می‌یابد و سال به سال نشان می‌دهد کشور چگونه به سمت فاشیسم پیش می‌رود، اما این تحول بیشتر بر زندگی چند نفر متمرکز است و غیرقابل باور است.
نقد فیلم «صدای هند رجب» | روایتی دردناک و واقعی از آخرین دقایق یک کودک در غزه
فقدان شفافیت در پیام سیاسی
یکی از ناامیدکننده‌ترین بخش‌های فیلم، عدم وضوح پیام کتاب است؛ جز «انحلال» سیستم دوحزبی، چیز دیگری مشخص نیست. تصویر پرچمی که طرفداران «The Change» ارائه می‌دهند، ممکن است به انتقاد از میانه‌روی رادیکال اشاره داشته باشد، اما هدف اصلی واضح نیست. برخی از زبان‌ها به برتری سفیدپوستان اشاره دارند، اما «Rob» («Daryl McCormack»)، همسر «Cynthia»، سیاه‌پوست است و توسط «Josh» و «Liz» پذیرفته می‌شود و تصاویر طرفداران در صحنه‌های بعدی جمعیتی متنوع را نشان می‌دهد.
کتاب به نظر نمی‌رسد ملی‌گرایی مذهبی را ترویج کند؛ به نظر می‌رسد تنها چیزی که مطرح می‌شود، تبعیت کورکورانه از «کشور بر حزب» است، که سیاست جالبی نیست اما چندان تند و تحریک‌آمیز هم نیست. در نیمه دوم فیلم، با پیشروی اقتدارگرایی در آمریکا، دسترسی مردم به اینترنت محدود می‌شود و صحبت‌هایی درباره نظارت گسترده مطرح می‌شود، اما همچنان مشخص نیست چه کسانی هدف این محدودیت‌ها هستند.
بازیگران و صحنه‌های درخشان
نویسنده «Lori Rosene-Gambino» صحنه‌های پرتنشی خلق کرده است و بازیگران نیز فوق‌العاده‌اند، هرچند شخصیت‌ها به شکل پراکنده طراحی شده‌اند. برای مثال «Birdie» انتقاد شدیدی از تاریخ خشونت‌آمیز شکرگزاری دارد اما مادرش را برای پذیرش کارآموزی در شرکت «The Cumberland Company» منصرف نمی‌کند؛ این شرکت که پشت موفقیت «The Change» است، هرگز توضیح داده نمی‌شود.
فیلم کومسا وفاداری کورکورانه به دولت و خطرات تبلیغات خالی و ایجاد ترس را نقد می‌کند، اما در فیلمی که ادعای بیان پیام سیاسی دارد، مشخص کردن منشأ این ایده‌های خطرناک اهمیت دارد. در غیاب این زمینه، درام خانوادگی فیلم فقط تا حدی موفق است و «Anniversary» در نهایت بی‌رمق و ناکارا به نظر می‌رسد.
منبع: variety
نویسنده: نسرین پورمند
