سیف‌الله صمدیان در سوگ درگذشت بهرام بیضایی، به بازخوانی خاطره‌ای تصویری از سال ۱۳۸۲ و اجرای نمایش «شب هزار و یکم» در تهران پرداخت. صمدیان که در آن زمان مسئولیت تصویربرداری این نمایش را بر عهده داشت، با توصیفِ لحظه تعظیم (رورانس) بیضایی در برابر تماشاگران، از آن به عنوان نمادی از عشق بی‌پایان او به فرهنگ ایران یاد کرد.
چارسو پرس: سیف الله صمدیان نوشت«آن شب، یک شب از شب‌های اجرای نمایش «شب هزار و یکم» بهرام بیضایی بود در تهران، سال ۱۳۸۲ که با گروه مرکز فیلم تصویر، در حال تصویربرداری سه اپیزود نمایش بودیم با جمعی پرشور و حرفه‌ای از چهره‌های بازیگری تئاتر ایران در قاب دوربین هایمان!

...نمی‌دانم امشب شب چندم از هزاران هزار شبی است که ماتم در ماتم و سیاهی در سیاهی، بار دیگر از دست دادن "جان‌ شیفته‌"ای را تجربه می‌کنیم و من بی‌درنگ به یاد یکی از رِوِرانس‌های همان نمایش افتادم که آخرین حضور بهرام جان‌مان روی سن تئاتر در تهران بود؛ مردی که با عشق و عاطفه و بزرگیِ تمام روبروی تماشاچیان به موازات کف صحنه تئاتر خم می‌شد؛ با همان سرِ سرفرازی که هیچگاه بجز برای هنر و فرهنگ ایران خم نشد!

سیف اله صمدیان
تهران شب ششم دیماه ۱۴۰۴»

بهرام بیضایی کارگردان برجسته تئاتر و سینمای ایران پنج دی‌ماه همزمان با سالروز تولدش در سن ۸۷ سالگی از دنیا رفت.