پایگاه خبری تئاتر: درست پس از سخنان وزیر، مخالفت ازسوی برخی رسانه‌ها که در ۸ سال گذشته حامی بی‌چون و چرای عملکرد ضعیف دولت گذشته بودند، آغاز شد تا با سوء استفاده از احساسات مذهبی مخاطبان، روند غیرقانونی وزارت ارشاد گذشته را توجیه کرده و همچنان ادامه دهند تا نشر چشمه همچنان غیرفعال بماند. رویکردی که همواره ازسوی این نهادهای خاص اتخاذ شده و این مرتبه با دستمایه قرار دادن نمایشنامه «روز حسین» نوشته محمد رحمانیان قصد هدف قرار دادن وزارتخانه‌ای را دارد که طبق دستورالعملی از پیش مشخص، مورد حمله قرار می‌گیرد.
این رویکرد درحالی اتفاق می‌افتد که محمد رحمانیان به عنوان نویسنده اثر با انتشار یادداشتی در سال 91 و گفتگویی صریح با اتفاقا خبرگزاری فارس؛ در همین رابطه سخن گفته و نظر افرادی که با "رویکرد گزینشی" سعی در متوقف کردن اجرای نمایش و روند چاپ آن را داشتند، رد کرده است.
رحمانیان در پاسخ به جریانی که با قشری نگری سعی در سوءاستفاده از جنجال ایجاد شده به خاطر نگارش نمایشنامه «روز حسین» را دارد، می‌گوید: سالهاست راجع به اهل بیت(ع) و حضرت علی(ع) و حضرت خدیجه(ع) و ماجراهای صدر اسلام می‌نویسم، چطور شد بعد از 88 احساس کردند قرار است توهین کنم؟ امیدوارم روزگاری نمایش «روز حسین» امکان چاپ پیدا کند و بنشینم راجع به آن صحبت کنیم و ببینیم کدام مورد آنها را به این میزان آزرده است؟ و کدام موردش را به عنوان توهین به اولیا و انبیاء و خانم ام‌البنین قلمداد کرده‌اند؟
این هنرمند در ادامه تاکید می‌کند: اگر ثابت می‌شد من این کارها را کردم که الان در خدمت شما نبودم! حکم این چیزها در این کشور، حکم ساده‌ای نیست. وقتی برگشتم با یکی از دوستان که در یک نهادی کار می‌کند؛ گفتگویی چند ساعته داشتم که منجر به حل بسیاری از سوءتفاهمات شد. اما سوال اینجاست که چرا این گفتگو قبلاً انجام نشد و نپرسیدند موضوع چیست؟ آیا موضوع غیر از برخورد سیاسی کردن با مساله‌ای فرهنگی است؟
دفاع رحمانیان از مدیریت انتشارات چشمه و رد نظر بهانه‌جویان
رحمانیان سال 91 با انتشار یادداشتی در مورد نمایشنامه‌اش که از سوی نشر چشمه منتشر نشد؛ اما ارائه آن به ارشاد باعث لغو مجوز این انشارات شد! اظهار داشت: نمایشنامه‌ی «روز حسین» در پاییز سال 1388، نوشته و تمرین شد. آخرین سه گانه از نمایشنامههایی با موضوع قیام کربلا. دو نمایشنامه دیگر، یعنی «پل» و«اسب‌ها؛ سال 59 هجری شمسی»، پیش از این در تالار چهارسو و تالار اصلی مجموعه تئاترشهر به صحنه رفته بود. نمایشنامه «پل» توسط دفتر نمایشنامههای مذهبی مرکز هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به چاپ رسید و نمایشنامه «اسب‌ها؛ سال 59 هجری شمسی» در نوبت چاپ قرار داشت.
«روز حسین»، هفتمین نمایشنامه من با موضوع «مذهب، تاریخ و اسطوره» است. نمایشنامههای پیشین «امیر»، «پل»، «اسب‌ها، سال 59 هجری شمسی»، «مسافران»، «مجلس شمرکشی» و «عشقه»، همه جز یکی در تئاترشهر و تالار وحدت به صحنه رفته‌اند.
او در یادداشت خود آورده: در همه آن‌چه که درباره قیام کربلا نوشته‌ام، مردی را ستوده‌ام که به همراه خانواده و یارانش، زندگی را دوست داشتند، امّا آن را به هر قیمتی نمی‌خواستند. پس ایستادگی کردند تا آیندگان روزگار بهتری داشته باشند.
با این‌همه، اگر «روز حسین» و دیگر نمایشنامههای من، کس یا کسانی را آزرده، خاطری را مکدّر کرده و دلی را پریشان، رنجشی را فراهم آورده و سوء تفاهمی را سبب شده بسیار متاًسفم. سوگند یاد می‌کنم دیگر هرگز، هرگز، هرگز نمایشنامههایی با موضوع «مذهب، تاریخ و اسطوره» ننویسم. تا دیگر هرگز، هرگز، هرگز آب این چشمه گل آلود نشود.
با توجه به پاسخ محمد رحمانیان درخصوص نمایشنامه «روز حسین» و همچنین عدم وجود حکم در پرونده انتشارات چشمه، از معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همینطور شخص علی جنتی؛ وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ که این روزها هدف مستقیم سنگ‌اندازی‌های رسانه‌ای گروهی خاص قرار گرفته‌اند، انتظار می‌رود ضمن تکیه بر پشتوانه مردمی دولت در 24 خرداد 92 با صلابت در برابر ادامه رفتارهای فراقانونی طرفداران اینگونه برخوردها ایستادگی کنند.
