پایگاه خبری تئاتر: این کارگردان تئاتر گفت: نمایش ما آماده اجرا است و اگر شورای نظارت و ارزشیابی اداره کل هنرهای نمایشی مجوزمان را بدهد، می‌توانیم از 10 آذر ماه اجرای‌مان را آغاز کنیم.
او که قصد دارد، نمایش‌اش را در تالار تازه تاسیس «تجربه» اجرا کند، توضیح داد: تالار «تجربه» کنار تالار «حافظ» است که به همت ایوب آقاخانی –دیگر هنرمند تئاتر – راه اندازی شده است، در حال حاضر هنوز امکانات این تالار به طور کامل فراهم نشده اما چون نمایش ما یک اثر ساده است و به امکانات نوری و فنی زیادی نیاز ندارد، می‌توانیم در این سالن اجرا برویم.
دشت آرای که نمایش «بین خودمون باشه» را با گروهی هنرجویان جوان تئاتر اجرا می‌کند، یادآور شد: از سال 82 به تاسیس کنسرواتوار تئاتر فکر می‌کردم و همان زمان با همراهی تینوش نظم جو – مترجم و کارگردان تئاتر – کارگاه‌های آموزشی یک ساله‌ای را در کارگاه نمایش تئاتر شهر برنامه‌ریزی کردیم تا هنرمندان نسل‌های مختلف تجریباتشان را به هنرجویان جوان‌تر منتقل کنند اما بعد از چهار پنج ماه، برنامه ما به دلیل تغییر مدیریت تئاتر شهر، تعطیل شد.
سرپرست گروه هنرهای اجرایی «ویرگول» پرورش نسل جدید هنرمندان تئاتر را از مهم‌ترین ضرورت‌های این هنر برشمرد و افزود: همیشه این دغدغه را داشته‌ام که چگونه عده‌ای از هنرجویان را از گرایش‌های گوناگون گردهم آوریم و با کمک استادان مختلف به آنان آموزش رایگان بدهیم و با این شیوه راه جدیدی برای حرفه‌ای شدن هنرمندان جوان باز کنیم.
کارگردان نمایش «تن تن و راز قصر مونداس» اضافه کرد: حدود 1/5 سال پیش با هدف تسریع و تسهیل آموزش نیروی جوان‌تر، یک کارگاه آموزشی را به طور رایگان و با کمک استادانی چون ابراهیم حقیقی، مهرداد جوانبخت، حمید پورآذری، حسن معجونی و... برگزار کردیم که در این کارگاه حدود 120 هنرجو از گرایش‌های مختلف حضور پیدا کردند.
دشت آرای نمایش «بین خودمون باشد» را گونه‌ای تئاتر مستند توصیف کرد و گفت: شیوه‌های گوناگونی را برای شکل‌گیری یک نمایش بررسی کردیم و در نهایت با فارس باقری –نویسنده کار – به این نتیجه رسیدیم که هر یک از بچه‌ها داستان زندگی خودش را تعریف کند. در واقع همه نام‌ها و قصه‌های این نمایش واقعی است و فارس باقری این قصه‌ها را منظم و دراماتورژی کرده است.
این کارگردان تئاتر با بیان اینکه نمایش «بین خودمون باشه» یک تئاتر بی‌ادعاست، اضافه کرد: نمایش ما خیلی ساده و بی‌ادعاست و سختی کار بچه‌ها این است که آنها واقعیت خودشان را با تماشاگر تقسیم می‌کنند. در واقع این نمایش یک اثر اجتماعی است و شبیه جراحی باز در مقابل تماشاگران است.
او درباره شیوه کارگردانی این نمایش نیز توضیح داد: همه چیز خیلی مشارکتی اتفاق می‌افتد، بچه‌ها خودشان به شکل گروهی و مستقل همه کارها را انجام می‌دهند و حتی تمام منابع مالی اجرا را خود بچه‌ها تامین می‌کنند و در این مدت یاد گرفته‌اند که بدون حضور هیچ فردی که بالا سرشان بایستد، کارشان را انجام دهند.
وی با اشاره به شیوه انتخاب این هنرجویان افزود: برای انتخاب هنرجویان آزمون نگرفتم بلکه پرسش‌نامه‌ای به آنها دادم. مبنای انتخاب من انگیزه بالای افراد و نظم آنها بود در آغاز 120 نفر آمدند، بعد به 70 نفر رسیدیم و در نهایت 17 نفر ماندنی شدند، ما هیچ کس را اخراج نکردیم بلکه عده‌ای به دلایلی رفتند.
آروند دشت آرای در بخش دیگری از این گفت‌وگو از شکل‌گیری شاخه جوان گروه هنرهای اجرایی «ویرگول» با عنوان گروه «نقطه ویرگول» خبر داد و به ایسنا گفت: حضور نیروهای تازه نفس به نفع تئاتر ماست چرا که امروزه از کمبود بازیگر رنج می‌بریم. از سوی دیگر تئاتر ما باید به این سمت برود که آرام آرام کمپانی‌های تئاتری شکل بگیرند و به تئاتر بین‌الملل نزدیک شویم و تئاتر به عنوان یک شغل تعریف شود و همه اینها باید از نسل جدیدتر آغاز شود.
کارگردان نمایش‌های «سگ سکوت» و «کمی بالاتر» یادآور شد: دولت برای ما کاری نمی‌کند خود ما باید ظرفیت‌های جدیدی در تئاتر ایجاد کنیم. نمایش «بین خودمون باشه» پنجمین نمایشی است که گروه ما در یک سالن تازه تاسیس اجرا می‌کند، همیشه عده‌ای باید پیش مرگ یا جاده صاف کن شوند تا تالارهای تازه‌تاسیسی مانند شمس، حافظ، ایرانشهر و ... رونق بگیرند.
آروند دشت‌آرای در پایان صحبتش به ایسنا گفت: همه امید من این است که گروهی که شکل گرفته بتواند راهش را ادامه دهد، نمایش «بین خودمون باشه» اولین تلاش ما برای ادامه فعالیت این گروه در مسیر بلندی است که در پیش دارد.
