در سالی که گذشت سینمای ایران با اتفاقات مختلفی از استقبال مخاطبان از فیلم‌های کمدی روی پرده گرفته تا کسب سومین جایزه اسکار برای ایران روبه‌رو بود.
فیلم‌های نبرد دریایی در سینمای ما جزو کم تعدادترین فیلم‌های سینمای دفاع مقدس است. اما همین فضا درسینمای دنیا به کرات دیده می‌شود. علت آن چیزی نیست جز وجود ادوات و لوازم مناسب برای فیلم‌هایی که در آب ساخته می‌شود.
ظاهرا زور نهادهای دیگر بر سازمان سینمایی و وزارت ارشاد چربیده و بنا به ملاحظاتی -که البته مدت‌هاست درباره‌اش در رسانه‌ها صحبت می‌شود- نهادهای امنیتی زیر بار این ماجرا نرفته‌اند.
بی‌شک رویه فکری اقتصادی سه دولت اخیر نقش مهمی در شکل‌گیری اعتراض در بدنه هنری ایران پدید آورده است. برنامه‌های اقتصادی تبعیض‌آمیز که با چاشنی سانسور و توقیف آغشته شده است. درحالی‌که وزیر ارشاد به قول خویش در تلاش برای کمک به هنرمندان دربند است – که جای تشکر دارد -، او در گفتگو با هنرمندان معترض آزاد از خود همتی نشان نداده است. به نظر می‌رسد بیانیه‌های منتشر شده از سوی هنرمندان درباره مخالفتشان با اصول تحمیلی برای گرفتن مجوزها خود دلیلی است برای گفتگو.
در حال حاضر حدود پنج هزار میلیارد تومان از هزینه ۱۰ هزار میلیارد تومانی صداوسیما از محل منابع عمومی کشور تامین می‌شود و این به آن معنی است که مابقی هزینه‌ها باید از درآمد‌های اختصاصی صداوسیما تامین شود.
در هر تلویزیونی در دنیا اگر ظرفیتی مانند سریال «پایتخت» شکل بگیرد که در مناسبتی مانند نوروز بتواند این تعداد مخاطب را پای گیرنده‌ها بنشاند، به بهترین نحو از آن استفاده می‌شود. اصلا رسانه‌های دنیا کلی خرج می‌کنند تا بتوانند به تولیداتی در این سطح محبوبیت در بین مخاطبانشان برسند و از این طریق بتوانند پیام‌های مد نظرشان را به بهترین و حرفه ای ترین شکل ممکن انتقال دهند؛ اما تلویزیون ما از این ظرفیت چگونه بهره گرفت؟
تعدادی از فوتبالیست‌های ایرانی چه زمان اوج فعالیت‌های ورزشی و چه بعد از پایان فعالیت‌های فوتبالی بخت خود را برای ورود به عرصه سینما و تلویزیون آزمودند که در این راستا برخی سینما و تلویزیون خانه دوم‌شان شد و برخی نه.
خانه سینما عنوان کرد لیستی ۱۰۰ نفره از هنرمندان ممنوع‌الخروج و بازداشتی تهیه کرده و خبر از ممنوع‌الخروجی اکثر بازیگران مشهور و کارگردان‌ها می‌دهد. در طول مدت اعتراضات لیستی توسط کمیته حقوقی در خانه سینما تهیه شده بود که حدود صد نفر است و شامل زندانیان، کسانی که پاسپورت‌های‌شان توقیف شده و ممنوع‌الخروج‌ها می‌شود. این آمار مدام به‌روز شده و نفرات جدیدی به لیست اضافه می‌شوند.
نزدیک به یک قرن از تاریخ فیلمسازی در ایران می‌گذرد که در این سال‌ها فیلمسازان زیادی وارد این عرصه شده که از میان آنها برخی رتبه‌های نخست این صنعت را را به خود اختصاص داده‌اند که در این گزارش سعی شده فعالیت‌های آنان بررسی شود.
بر اساس آمار اعلام شده در سایت سمفای سازمان سینمایی، در هفت روز گذشته هر سانس از سینماهای کشور همچنان روی رقم میانگین ۱۵ مخاطب است.
تلویزیون، با ساخت برنامه‌های که نامش را طنز گذاشته بیش از آن که تلاش کند تا مخاطب را اقناع و با خود همسو کند او را به مرز خشونت کشانده است.
دور جدید رفتارهای اعتراضی بازیگران- و به خصوص بازیگران زن تبعات قابل ذکری برای سینما و به خصوص تلویزیون جمهوری اسلامی به دنبال خواهد داشت. در حقیقت این اعتراضات که در حدود دو ماه اخیر و در واکنش به شرایط سیاسی و اجتماعی کشور به نمایش گذاشته شده، به نظر می‌رسد که فیلم‌ها و سریال‌های زیادی را از دور نمایش و حتی بازنمایش خارج خواهد کرد
بیش از ۱۲۰ سال از عمر سینمای ایران می‌گذرد و این پیشینه نشان می‌دهد که کشورما از پیشتازان این صنعت در دنیاست با وجود این سابقه طولانی، اما سودی آوری این صنعت پولساز به اندازه عمر آن در کشور قابل توجه نیست.
شبکه نمایش خانگی در طول حیات ۱۲ ساله خود، فراز و نشیب‌هایی را تجربه کرده؛ عملکردی که حالا این رسانه را در نقطه‌ای مطلوب قرار داده اما طبق قاعده بین‌المللی وی.او.دی‌ها، هیچ تضمینی برای استمرار این روند در آینده وجود ندارد.
از میان پلتفرم‌هایی که مجوز فعالیت گرفته‌اند، چند پلتفرم در تولید و پخش سریال‌های خانگی رقابت تنگاتنگی دارند؛ پلتفرم‌هایی که با تولید سریال‌های مختلف در ژانرهای متنوع سعی می‌کنند بیشترین مخاطب را از آن خود کنند.
درباره نمایش مسابقات فوتبال در سالن‌های سینما همواره نظرات ضد و نقیضی وجود داشته و در حالیکه تنها چند روز تا آغاز برگزاری جام جهانی فاصله داریم برخی سینماگران خواستار پخش مسابقات تیم ملی در سالن‌های سینما هستند و همچنان برخی آن را تصمیم اشتباه می‌دانند.
تلویزیون در آستانه برگزاری مسابقات جام جهانی ۲۰۲۲، پخش برخی ویژه برنامه هایش را آغاز کرده و در امتداد آن تعدادی دیگر از برنامه ها را همزمان با آغاز مسابقات روی آنتن خواهد فرستاد. وجه تمایز این دوره از جام جهانی در صداوسیما، پرداختن به حاشیه ها بیان شده به نحوی که می گویند، علاوه بر شبکه های سه و ورزش که با تمرکز بر مسابقات، برنامه های اصلی را روی آنتن می فرستند، ابعاد دیگر جام جهانی در دستور کار دیگر شبکه ها و برنامه های عمومی سیما نیز قرار دارد و در کنار آن، حق پخش حواشی فوتبال ها هم خریداری شده است.
علم الهدی: «سینماها در حال حاضر تقریبا تعطیل هستند و اگر بگوییم پیش از اتفاقات اخیر، مخاطبی 100درصدی داشته‌اند، این مخاطب در حال حاضر روی 10درصد قرار دارد و طبق آمار و ارقام موجود شاهد کاهش 80درصدی مخاطب هستیم و به‌نظرم نیم‌بها شدن بلیت سینماها به‌مدت دو هفته که شاهد آن بودیم نیز تاثیری بر افزایش میزان مخاطب نداشت.
در این گزارش نگاهی داریم به آثار درحال پخش کمدی از سه پلتفرم اصلی در شبکه نمایش خانگی؛ سریال‌هایی که با وجود کارنامه موفق سازندگان و عواملش اما نتوانسته‌اند خودشان را به‌عنوان یک اثر پرمخاطب تثبیت کنند.
در بخش دیگری از این گزارش آمده است که در سال 73 فرهادی نمایش «ماشین‌نشین‌ها» را در جشنواره تئاتر دانشجویی داشته است، در حالی که متن این نمایشنامه متعلق به علی خودسیانی بوده و فرهادی در اولین نمایشش اسم خود را در بولتن به‌عنوان نویسنده زده است. هرچند بعدها در اجرای تهران این نمایشنامه نام خودسیانی به‌عنوان نویسنده ثبت شده و فرهادی تنها عنوان بازنویسی را روی پوستر زده است. با این حال اصغر فرهادی به نویسنده این مقاله گفته که هرگز ادعای نویسندگی این تئاتر را نداشته و نمی‌داند چرا خودسیانی این داستان دروغین را گفته است.
پیرو گزارش مفصل نشریه نیویورکر و داغ شدن موضوع ایده‌های فیلمسازی اصغر فرهادی، مرور اتفاقاتی که میان او و آزاده مسیح‌زاده که مدعی است ایده فیلم «قهرمان» را فرهادی از مستند او برداشت کرده، خواندنی است.
